Στοιχεία Επικοινωνίας

Βασίλειος Γαλανόπουλος - δικηγόρος Πατρών

Vassileios K. Galanopoulos, Lawyer – Patras, Greece,

Πλατεία Β. Γεωργίου Α΄ 7, Πάτρα, τκ 26221,

τηλ.: 2610220656 – 6934465461

7 Vas. Georgiou A' Sq, p.c. 26221, tel.: +302610220656 - +306934465461,

email: vassilisgalanopoulos78@gmail.com

v-galanopoulos@hotmail.com

Συστεγάζεται με τη σύζυγό του

Μαρία - Νεφέλη Παρασκευοπούλου - Γαλανοπούλου

Συμβολαιογράφο Πατρών

Maria - Nefeli Paraskevopoulou - Galanopoulou

Notary Public – Patras - Greece

Πλατεία Β. Γεωργίου Α΄ 7, Πάτρα, τκ 26221, τηλ.: 2610220656 – 6977375577

7 Vas. Georgiou A' Sq,

p.c. 26221, tel.: +302610220656 - +306977375577,

email: nefelimp@gmail.com

ΤρΕφΠατρών 158/2020 Έφεση - Σύμβαση παροχής υπηρεσιών - Μη καταβολή αμοιβής -.


ΤρΕφΠατρών 158/2020

 

Έφεση - Σύμβαση παροχής υπηρεσιών - Μη καταβολή αμοιβής -. 

 

Διετής προθεσμία άσκησης έφεσης από τη δημοσίευση της εκκαλούμενης απόφασης. Σύμβαση παροχής υπηρεσιών με δήμο με αντικείμενο τον έλεγχο, την αποκλειστική παροχή υπηρεσιών ελέγχου και παρακολούθησης του κεντρικού ηλεκτρονικού συστήματος ελεγχόμενης στάθμευσης του δήμου. Άτυπη παράταση σύμβασης. Μη καταβολή αμοιβής στην παρέχουσα τις υπηρεσίες εταιρία, παρά τις οχλήσεις της και παρά την αποδοχή των σχετικών υπηρεσιών της. Ο εναγόμενος δήμος κατέστη αδικαιολογήτως πλουσιότερος σε βάρος της ενάγουσας εταιρίας κατά το συνολικό ανεξόφλητο ποσό της αμοιβής της.

 

 

Αριθμός απόφασης 158/2020

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ

Αρ.κατ.έφεσης ./27-7-2018

 

Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές Γεώργιο Οικονόμου, Πρόεδρο Εφετών, Αθηνά Μπεσσή, Εφέτη και Σοφία Πλατάκη, Εφέτη - Εισηγήτρια και από τη Γραμματέα Αφροδίτη Γεωργίου.

 

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριο του, στις 16 Ιανουαρίου 2020, για να δικάσει την έφεση με αριθμό κατάθεσης ./27-7-2018, η συζήτηση της οποίας προσδιορίστηκε για την ως άνω αναφερομένη δικάσιμο.

 

ΤΟΥ ΕΚΚΑΛΟΥΝΤΟΣ-ΕΝΑΓΟΜΕΝΟΥ: Δήμου Πατρών, ΝΠΠΔ που εδρεύει στην Πάτρα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Δήμαρχο του Κωνσταντίνο Πελετίδη, το οποίο εκπροσωπήθηκε διά του πληρεξουσίου δικηγόρου του Γεωργίου Γεωργόπουλου του ΔΣ Πατρών.

 

ΤΗΣ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΗΣ-ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «... ΕΤΑΙΡΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ» που εδρεύει στα Βριλήσσια Αττικής (...) και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε διά δηλώσεως του άρθρου 242 παρ.2 ΚΠολΔ του πληρεξούσιου δικηγόρου της Νικολάου Αναγνωστόπουλου του ΔΣ Πειραιώς.

 

Η ενάγουσα και ήδη εφεσίβλητη, με την από 31-1-2017 και αρ.κατ../1-2-2017 αγωγή της προς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Πατρών, ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτή.

 

Το ανωτέρω Δικαστήριο εξέδωσε, την υπ' αρ. 339/30-5-2018 οριστική απόφαση του, με την οποία δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε προς το Δικαστήριο τούτο το εναγόμενο ΝΠΔΔ-ήδη εκκαλούν, με την από 26-7-2018 και αρ.κατ../27-7-2018 έφεση του.

 

Κατά την εκφώνηση της υπόθεσης από τη σειρά του οικείου πινακίου, ο πληρεξούσιος δικηγόρος του εκκαλούντος-εναγόμενου αναφέρθηκε στις έγγραφες προτάσεις του και ζήτησε να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται σ' αυτές, ο δε πληρεξούσιος δικηγόρος της εφεσίβλητης-ενάγουσας, κατέθεσε μονομερή δήλωση που έγινε σύμφωνα με το άρθρο 242 παρ.2 ΚΠολΔ και προκατέθεσε προτάσεις.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

Η κρινόμενη από 26-7-2018 και αρ.κατ../27-7-2018 έφεση του εναγόμενου ΝΠΠΔ, κατά της υπ' αρ../30-5-2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών, που δίκασε αντιμωλία των διαδίκων κατά την τακτική διαδικασία, την από 31-1-2017 και αρ.κατ../1-2-2017 αγωγή, ασκήθηκε εμπρόθεσμα, με νομότυπη κατάθεση του σχετικού δικογράφου στη γραμματεία του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου (άρθρα 495, 496, 498, 511, 513, 516, 517 και 518 παρ.2 του ΚΠολΔ) δεδομένου ότι από τα έγγραφα του φακέλου της δικογραφίας δεν προκύπτει ότι έγινε επίδοση της εκκαλούμενης απόφασης, ούτε οι διάδικοι ισχυρίζονται το αντίθετο και ακόμη δεν παρήλθε η προβλεπόμενη από την παράγραφο 2 του άρθρου 518 ΚΠολΔ διετής προθεσμία, από την δημοσίευση της στις 30-5-2018, συντρέχουν δε ακόμη όλες οι προϋποθέσεις του παραδεκτού της άσκησης της. Επομένως, πρέπει αυτή να γίνει τυπικά δεκτή και να ερευνηθεί ως προς το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της, κατά την ίδια ως άνω διαδικασία (άρθρο 533 παρ.1 ΚΠολΔ, δοθέντος ότι για το παραδεκτό της ασκήσεως της, δεν απαιτείται η κατάθεση χρηματικού παράβολου των 150 ευρώ, που προβλέπεται από την παράγραφο 3 του άρθρου 495 του ΚΠολΔ, καθόσον το εκκαλούν Ν.Π.Δ.Δ με την επωνυμία «Δήμος Πατρέων», απολαμβάνει των προνομίων που προβλέπονται για το Δημόσιο, μεταξύ των οποίων και η απαλλαγή από την καταβολή παραβόλου για την άσκηση των ενδίκων μέσων, κατά τη ρητή διάταξη του άρθρου 276 παρ.1 εδ.β του Ν.3463/2006 του Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων, ως ισχύει.

 

Με την ενώπιον του ως άνω πρωτοβαθμίου δικαστηρίου απευθυνόμενη και εναντίον του εναγόμενου και ήδη εκκαλούντος στρεφόμενη από 31-1-2017 και με αριθμό κατάθεσης ./1-2-2017 αγωγή της, η ενάγουσα εταιρία και ήδη εφεσίβλητη, εξέθετε ότι δυνάμει της από 29-8-2007 σύμβασης παροχής υπηρεσιών που συνήφθη στην Πάτρα μεταξύ της ίδιας και του εναγόμενου Δήμου, ανέλαβε τον έλεγχο και την παρακολούθηση του ηλεκτρονικού συστήματος ASLAN, την συντήρηση και αποκατάσταση τυχόν βλαβών του, τον ηλεκτρονικό έλεγχο και την παρακολούθηση των 64 μηχανημάτων ηλεκτρονικής ελεγχόμενης στάθμευσης, καθώς και την εκ μέρους της παροχή υπηρεσιών συντήρησης και αποκατάσταση βλαβών των ανωτέρω μηχανημάτων. Ότι η διάρκεια της σύμβασης ορίστηκε για τέσσερα έτη, αρχής γενομένης από 1-10-2007 και η αξία των υπηρεσιών της συμφωνήθηκε στο ποσό των 21.000 ευρώ μηνιαίως για το 1° έτος της σύμβασης, με ετήσια αναπροσαρμογή στην συνέχεια, με ποσοστό ίσο με αυτό του τιμαρίθμου του προηγουμένου έτους πλέον του ΦΠΑ. Ότι μετά την λήξη της ως άνω σύμβασης, αυτή παρατάθηκε άτυπα, καθόσον η ενάγουσα συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες της για το χρονικό διάστημα από 1-10-2011 έως 29-2-2012, για το οποίο εξέδωσε το υπ' αρ../31-12-2012 τιμολόγιο, συνολικού ποσού 143.654,59 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ, ενώ στην συνέχεια συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες της για το χρονικό διάστημα από 1-3-2012 έως 31-3-2013, για το οποίο εξέδωσε επίσης το υπ' αρ../4-11-2014 τιμολόγιο συνολικού ποσού 373.501,94 ευρώ συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ. Ότι το 2013 άσκησε ενώπιον του Διοικητικού Εφετείου Πατρών, αγωγή με την οποία ζήτησε την αμοιβή της που αντιστοιχεί στο εντός του συμβατικού χρόνου της σύμβασης χρονικό διάστημα και έτερο ποσό για αντισυμβατικές παρακρατήσεις, καθώς και αμοιβή για ... επί πεντάμηνο, πέραν του χρόνου της σύμβασης, χρονικό διάστημα, επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αρ. 86/2016 απόφαση του ως άνω Δικαστηρίου, η οποία επιδίκασε αυτήν (αμοιβή), για το χρονικό διάστημα εντός του συμβατικού χρόνου της σύμβασης, ενώ απέρριψε ως απαράδεκτη την αγωγή για το υπόλοιπο, πέραν της σύμβασης χρονικό διάστημα, με την αιτιολογία ότι η σχετική δικαιοδοσία ανήκει στα πολιτικά δικαστήρια. Ότι στη συνέχεια άσκησε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών, αγωγή με την οποία ζήτησε, την αμοιβή της για το χρονικό διάστημα από 1-10-2011 έως 29-2-2012, επί της οποίας εκκρεμεί η έκδοση απόφασης, ενώ με την υπό κρίση αγωγή, ζητεί την αμοιβή της για το χρονικό διάστημα από 1-3-2012 έως 31-3-2013, που παρείχε τις υπηρεσίες της εκτός της σύμβασης, συνολικού ποσού 373.501,94 ευρώ, για το οποίο έχει εκδώσει το υπ' αρ../4-11-2014 τιμολόγιο. Με βάση τα ανωτέρω εκτιθέμενα και επικαλούμενη ότι το εναγόμενο, αρνείται να της καταβάλει το παραπάνω ποσό, το οποίο πρέπει να υποχρεωθεί να της καταβάλει, καθόσον κατέστη πλουσιότερο, χωρίς νόμιμη αιτία σε βάρος της περιουσίας της, με το νόμιμο τόκο από την 9-1-2015, ήτοι την επομένη της αποστολής του υπ' αρ../2014 τιμολογίου, άλλως από την επίδοση της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστεί στην δικαστική δαπάνη της. Επί της αγωγής αυτής, που συζητήθηκε αντιμωλία των διαδίκων, εκδόθηκε, η εκκαλούμενη υπ' αρ. 339/30-5-2018 οριστική απόφαση, η οποία δέχθηκε κατά ένα μέρος την αγωγή και υποχρέωσε το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 179.754,25 ευρώ, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, απορριπτόμενου ως μη νομίμου του αιτήματος επιδίκασης τόκων από την επομένη αποστολής του υπ'αρ.69/2014 τιμολογίου της. Κατά της απόφασης αυτής, παραπονείται το εναγόμενο με την υπό κρίση έφεση του, για τους ειδικότερους σ' αυτήν διαλαμβανόμενους λόγους οι οποίοι στο σύνολο τους εκτιμώμενοι, συνιστούν αιτιάσεις για κακή εκτίμηση των αποδείξεων, αιτούμενο την εξαφάνιση αυτής, ώστε, να απορριφθεί στο σύνολο της, η αγωγή της.

 

Από την επανεκτίμηση των αποδεικτικών μέσων που προσκομίσθηκαν ενώπιον του πρωτοβαθμίου Δικαστηρίου και ειδικότερα από όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι επικαλούνται και προσκομίζουν νομίμως, είτε προς άμεση απόδειξη, είτε προς συναγωγή δικαστικών τεκμηρίων, από την υπ' αρ../11-5-2017 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος ..., που συντάχθηκε ενώπιον του Ειρηνοδίκη Αθηνών, και την υπ' αρ. ./11-5-2017 ένορκη βεβαίωση του μάρτυρος ..., που δόθηκε ενώπιον της Ειρηνοδίκη Πατρών, τις οποίες προσκομίζει η ενάγουσα, η οποία έχει ληφθεί κατόπιν προηγούμενης νομότυπης κλήτευσης του εναγόμενου (βλ. την υπ' αρ..Δ/8-5-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Πατρών με έδρα στο Πρωτοδικείο Πατρών ...), την υπ' αρ../12-5-2017 ένορκη βεβαίωση των μαρτύρων, ... και ..., που δόθηκαν ενώπιον της συμβολαιογράφου Πατρών ..., την οποία προσκομίζει το εναγόμενο, η οποία έχει ληφθεί κατόπιν προηγούμενης νομότυπης κλήτευσης της ενάγουσας (βλ.την υπ' αρ..Δ/8-5-2017 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Εφετείου Αθηνών με έδρα στο Πρωτοδικείο Αθηνών ...), από την επισκόπηση των προσκομιζόμενων φωτογραφιών, των οποίων η γνησιότητα δεν αμφισβητείται (άρθρα 444 αρ.3, 448 παρ.2, 457 παρ.4ΚΠολΔ), σε συνδυασμό και με τα διδάγματα της κοινής πείρας, που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο (άρθρο 336 παρ.4 ΚΠολΔ), αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα εταιρία, με την πρώην επωνυμία «... ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», η οποία στην συνέχεια μετονομάσθη νόμιμα σε «... ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗΣ ΕΥΘΥΝΗΣ», δυνάμει του υπ' αρ../5-9-2012 συμβολαίου της συμβολαιογράφου Αθηνών ... (ΦΕΚ ΑΕ και ΕΠΕ ./18-9-2012), έχει ως αντικείμενο εργασιών την εισαγωγή εξοπλισμού ελέγχου σταθμεύσεως (πάρκινγκ) και την εκμετάλλευση και διοίκηση συστημάτων σταθμεύσεως αυτοκινήτων, υπήρξε δε η αποκλειστική αντιπρόσωπος στην Ελλάδα της Αγγλικής εταιρίας με την επωνυμία «... LTD», η οποία ειδικεύεται στην κατασκευή, διαχείριση και εκμετάλλευση συστημάτων σταθμεύσεως οχημάτων, η οποία με τη σειρά της διατηρεί τα πνευματικά δικαιώματα του λογισμικού ηλεκτρονικού συστήματος ASLAN, με τα οποία γίνεται ηλεκτρονική παρακολούθηση μηχανημάτων ελεγχόμενης σταθμεύσεως. Στα πλαίσια του σκοπού της, κατήρτισε με το εναγόμενο την 29-8-2007 σύμβαση παροχής υπηρεσιών, με την οποία της ανατέθηκε η αποκλειστική παροχή υπηρεσιών ελέγχου και παρακολούθησης του ηλεκτρονικού συστήματος «ASLAN», δηλαδή του κεντρικού ηλεκτρονικού συστήματος της ελεγχόμενης στάθμευσης του Δήμου Πατρέων, με εξήντα τέσσερα (64) εγκατεστημένα, σε προηγούμενο χρόνο, μηχανήματα, με την υποχρέωση, βάσει ρητού όρου της σύμβασης, ενημέρωσης του εναγομένου ή των τεχνικών για βλάβες, ελλείψεις εισιτηρίων και γέμισμα χρηματοκιβωτίων. Η ενάγουσα ανέλαβε επίσης με την ως άνω σύμβαση, την έκδοση στατιστικών στοιχείων πωλήσεων ανά μηχάνημα, γκρουπ ή ζώνη μηχανημάτων σε ημερήσια, εβδομαδιαία ή μηνιαία βάση, καθώς και την έκδοση στατιστικών στοιχείων πιθανών βλαβών, όπως επίσης τη συντήρηση και αποκατάσταση οποιασδήποτε βλάβης του ως άνω συστήματος, καθώς και των εξήντα τεσσάρων (64) ως άνω μηχανημάτων, που κάλυπταν 1.550 θέσεις ελεγχόμενης στάθμευσης. Η διάρκεια της σύμβασης ορίστηκε τετραετής με ημερομηνία έναρξης την 1-10-2007 και λήξης την 30-9-2011, η δε αξία των παρεχόμενων υπηρεσιών της ενάγουσας συμφωνήθηκε στο ποσό των 21.000 ευρώ μηνιαίως, για τον πρώτο χρόνο της συμφωνίας, μετά την συμπλήρωση του οποίου το εν λόγω ποσό, θα αναπροσαρμοζόταν ετησίως και μέχρι την λήξη της τετραετίας κατά ποσοστό ίσο με εκείνο της αύξησης του τιμαρίθμου του προηγούμενου έτους. Η πληρωμή της ενάγουσας συμφωνήθηκε ότι θα γινόταν βάσει τιμολογίου της πλέον δε της ως άνω αμοιβής το εναγόμενο θα επιβαρύνονταν και με την καταβολή του αναλογούντος στο εκάστοτε ποσό της τελευταίας, Φ.Π.Α. Για τους σκοπούς της σύμβασης η ενάγουσα προσέλαβε δύο (2) υπαλλήλους για την ηλεκτρονική παρακολούθηση των μηχανημάτων, αλλά και διοικητικούς προς γραμματειακή της υποστήριξη, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν σε χώρο που τους είχε παραχωρήσει ο εναγόμενος. Η ως άνω σύμβαση έληξε την 30-9-2011, χωρίς να ανανεωθεί, η ενάγουσα όμως εξακολούθησε να παρέχει τις υπηρεσίες της στον εναγόμενο, κατά τον ίδιο τρόπο, απασχολώντας εργαζομένους και εκδίδοντας σχετικά ενημερωτικά έγγραφα για την λειτουργία των μηχανημάτων. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι για το χρονικό διάστημα από 1-10-2011 έως 31-3-2013, η ενάγουσα εξέδωσε για μεν το χρονικό διάστημα από 1-10-2011 έως 29-2-2012 το υπ' αρ../31-12-2012 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών ποσού 143.654,59 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ, για το οποίο (χρονικό διάστημα) έχει ασκήσει την με αρ.κατ../2016 αγωγή της ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών (επί της οποίας εκδόθηκε η υπ' αρ.102/2018 οριστική του απόφαση που έκανε δεκτή αυτήν), ενώ για το χρονικό διάστημα από 1-3-2012 έως 31-3-2013, που είναι το επίδικο, το υπ' αρ../3-11-104 τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών, συνολικού ποσού 373.501,94 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ, υπολογίζοντας τις υπηρεσίες της για έκαστο μήνα, στο ποσό των 28.730,92 ευρώ με ΦΠΑ, σύμφωνα με τον ρητά ως άνω όρο της σύμβασης κατά τον οποίο, μετά το πρώτο χρόνο της σύμβασης το ποσό της αμοιβής της θα αναπροσαρμόζεται ετησίως κατά το ποσοστό αύξησης του τιμαρίθμου του προηγούμενου έτους. Το εναγόμενο με την σειρά του, συνέχισε να αποδέχεται για το αναφερόμενο χρονικό διάστημα τις υπηρεσίες της ενάγουσας και εξακολουθούσε να λαμβάνει έσοδα από τα τέλη ελεγχόμενης στάθμευσης σε κοινόχρηστους χώρους, όπως έπραττε και πριν, ενώ ελάμβανε ενημερώσεις από την ενάγουσα σχετικά με την λειτουργία των μηχανημάτων και μηνιαίες εκθέσεις για την παρακολούθηση των μηχανημάτων από τους υπαλλήλους που απασχολούσε, απορριπτόμενου του ισχυρισμού του εναγόμενου ως αβασίμου, ότι ουδέποτε η ενάγουσα παρείχε τις υπηρεσίες της μετά την λήξη της σύμβασης επειδή δεν προσκόμισε στην υπηρεσία του εναγόμενου μηνιαία τιμολόγια παροχής υπηρεσιών, μηνιαίες εκθέσεις επιθεώρησης των μηχανημάτων, όπως και του ισχυρισμού του, ότι δεν απασχολούσε εργαζόμενους για το ίδιο χρονικό διάστημα. Επομένως αποδείχθηκε ότι το σύστημα ελεγχόμενης στάθμευσης εξακολουθούσε να λειτουργεί και μετά τη λήξη της μεταξύ των διαδίκων σύμβασης και ότι η ενάγουσα συνέχισε να παρέχει τις υπηρεσίες της στο εναγόμενο, χωρίς διαμαρτυρία από αυτό, παρέχοντας μάλιστα οι τεχνικοί-εργαζόμενοι αυτής την εργασία τους στα γραφεία του Δήμου Πατρέων, που τους είχαν παραχωρήσει και αργότερα επί της οδού ... και στην συνέχεια στο χώρο του Αρσάκειου. Εξάλλου το εναγόμενο, το έτος 2012, προκήρυξε νέο μειοδοτικό διαγωνισμό, για την ανάθεση σε τρίτον, με σύμβαση παροχής υπηρεσιών του ελέγχου παρακολούθησης των παρκόμετρων και συστημάτων ελεγχόμενης στάθμευσης και τελικώς την 28-1-2013, κατακυρώθηκε στην εταιρία «AMCO ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ ΣΥΣΤΉΜΑΤΑ ΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΒΕΕ», η οποία υπέβαλε προσφορά ποσού 165.927 ευρώ ετησίως, συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ, δηλαδή 165.927:12=13.827,25 ευρώ μηνιαίως η νέα δε σύμβαση υπογράφηκε στις 5-7-2013. Κατά το χρονικό διάστημα δε μετά τη λήξη της σύμβασης, η ενάγουσα απέστειλε επιστολές με τις οποίες ζητούσε να πληροφορηθεί ποια θα ήταν η εξέλιξη της σύμβασης μετά την λήξη της, πλην όμως ουδεμία απάντηση έλαβε από το εναγόμενο. Εν τέλει η ενάγουσα απέστειλε προς το εναγόμενο την από 8-12-2014 εξώδικη διαμαρτυρία της-πρόσκληση, η οποία επιδόθηκε σε αυτό στις 8-1-2015 (βλ. την υπ' αρ..Δ/8-1-2015 έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Πατρών ...) με συνημμένο το προαναφερόμενο τιμολόγιο παροχής υπηρεσιών με αρ../3-11-2014, με την οποία το καλούσε να εξοφλήσει την αρχική οφειλή του και σε αυτήν την περίπτωση το εναγόμενο ουδόλως απάντησε. Από τα παραπάνω εκτιθέμενα αποδείχθηκε ότι αν και το εναγόμενο αποδέχθηκε τις αναφερόμενες υπηρεσίες της ενάγουσας όπως αυτές περιγράφονται στο υπ' αρ../3-11-2014 τιμολόγιο της, εντούτοις αυτό ουδέποτε κατέβαλε την αμοιβή της παρά τις επανειλημμένες οχλήσεις της Επομένως, από την παροχή των ως άνω υπηρεσιών της ενάγουσας ο εναγόμενος Δήμος ωφελήθηκε με την αντίστοιχη δαπάνη, εξοικονομώντας ισόποση δαπάνη, την οποία θα κατέβαλε για την εκτέλεση των ως άνω υπηρεσιών σε τρίτον εργολάβο, καθιστάμενος αδικαιολογήτως πλουσιότερος σε βάρος της κατά το προαναφερόμενο συνολικό ανεξόφλητο ποσό της αμοιβής του, όχι όμως του ποσού των 373.501,94 ευρώ συμπεριλαμβανομένου και του ΦΠΑ, που αιτείται με την αγωγή της η ενάγουσα, αλλά του ποσού των 13.827,25 ευρώ μηνιαίως συμπεριλαμβανομένου του ΦΠΑ, όσο ακριβώς κατακυρώθηκε, αμέσως μετά την λήξη της σύμβασης στην εταιρία με την επωνυμία «AMCO ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΥΨΗΛΗΣ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΑΒΕΕ», για την παροχή των ιδίων υπηρεσιών που προσέφερε η ενάγουσα σε έτερο εργολάβο, με τα ίδια επαγγελματικά προσόντα και ικανότητες, η οποία ανέρχεται στο συνολικό ποσό των 179.754,25 ευρώ (13.827,25 ευρώΧ13 μήνες), το οποίο υποχρεούται να καταβάλει σε αυτή. Ενόψει των ανωτέρω αναφερομένων έπρεπε η υπό κρίση αγωγή να γίνει δεκτή εν μέρει ως ουσιαστικά βάσιμη και να υποχρεωθεί το εναγόμενο να καταβάλει στην ενάγουσα το συνολικό ποσό των 179.754,25 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επίδοση της αγωγής έως και την πλήρη εξόφληση. Συνεπώς το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο που, με την εκκαλουμένη απόφαση του, έκρινε ομοίως, δεχόμενο εν μέρει την αγωγή και υποχρεώνοντας το εναγόμενο-εκκαλούν να καταβάλει στην ενάγουσα το ποσό των 179.754,25 ευρώ με τον νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και εφάρμοσε τον νόμο. Τα δε αντιθέτως υποστηριζόμενα από τον εκκαλούντα με τους λόγους της έφεσης του, πρέπει να απορριφθούν ως κατ'ουσίαν αβάσιμα, όπως και η κρινόμενη έφεση στο σύνολο της. Τα δικαστικά έξοδα της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας πρέπει να επιβληθούν σε βάρος του εκκαλούντος, λόγω της ήττας του (άρθρα 191 παρ.2, 183 και 176 ΚΠολΔ).

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ 

 

 

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων την από 15-1-2008 (αρ.έκθ.κατ../17-1-2008) έφεση κατά της υπ' αρ.339/23-5-2018 οριστικής απόφασης του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Πατρών.

 

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά την έφεση.

 

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ αυτήν κατ' ουσίαν.

 

ΚΑΤΑΔΙΚΑΖΕΙ τον εκκαλούντα στην πληρωμή των δικαστικών εξόδων της εφεσίβλητης του παρόντος βαθμού δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει στο ποσό των εξακοσίων (600) ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε στην Πάτρα στις      και δημοσιεύτηκε σε έκτακτη δημόσια στο ακροατήριο του συνεδρίαση στην Πάτρα στις    χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων τους δικηγόρων.

 

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ  

ΔιατΕισΠλημΠατρών 315/2020 Σωματική βλάβη αδυνάμων προσώπων - Εργασιακό mobbing/εργασιακός εκφοβισμός -. Έγκλημα σωματικής βλάβης αδυνάμων προσώπων. Καταλαμβάνει όλες τις πράξεις σωματικής βλάβης που στρέφονται κατά αδυνάμων προσώπων, εφόσον βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη ή έχουν μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας. Λόγοι για τους οποίους, το άτομο αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του έναντι του δράστη είναι η νόσος, αναπηρία, το γήρας, ο υπνωτισμός, η νάρκωση, η πρόσδεση του θύματος. Έννοια ανυπεράσπιστων προσώπων. Πλήρης και μερική αδυναμία αυτοϋπεράσπισης. Περίπτωση επικλήσεως εργασιακού mobbing/εργασιακού εκφοβισμού από ανωτέρους. Απόπειρα αυτοκτονίας του θύματος. Έννοια mobbing. Κρίθηκε ότι δεν στοιχειοθετείται το έγκλημα της σωματικής βλάβης αδυνάμων προσώπων. Δεν αποκλείεται αστική ή πειθαρχική ευθύνη των εγκαλουμένων.

 ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ


ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ


ΠΑΤΡΩΝ


 


 


ΑΒΜ:..          .                                              Αριθμός: 315/2020


 


 


ΔΙΑΤΑΞΗ


ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΩΣ ΠΛΗΜΜΕΛΕΙΟΔΙΚΩΝ ΠΑΤΡΩΝ


(ΚΑΤ' ΑΡΘΡΟ 51 ΚΠΔ)


 


Έχοντας λάβει υπόψιν:


 


 


Τη με ΑΒΜ: ... έγκληση που υπέβαλε την 23.01.2019 η ..., κατ. Πατρών σε βάρος των α) ..., κατ. Πατρών, προϊσταμένης των Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων, β) ..., κατ. ομοίως, Δ/σας στο Γ.Ν. «…», γ) ..., κατ. ομοίως, Τομεάρχη των Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων, για τα έγκλημα της Σωματικής Βλάβης Αδύναμων Ατόμων και διά παραλείψεως από υπόχρεο (άρ. 312 παρ.1, 4 ΠΚ, άρ. 15 ΠΚ), εκθέτω τα ακόλουθα:


 


Ι. Κατ' άρθρο 51 παρ.3 ΚΠΔ, «Αν ενεργήθηκαν προκαταρκτική εξέταση ή αυτεπάγγελτη προανάκριση κατά το άρθρο 245 παρ. 2 ή ένορκη διοικητική εξέταση και ο εισαγγελέας κρίνει ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση της ποινικής δίωξης, απορρίπτει την έγκληση με αιτιολογημένη διάταξη του που επιδίδεται στον εγκαλούντα».


 


II. Σύμφωνα με το άρθρο 312 παρ. 1, 4 ΠΚ, «Σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων, «1. Όποιος προκαλεί σωματική κάκωση ή βλάβη της υγείας σε ανήλικο ή σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπίσει τον εαυτό του, εφόσον τα πρόσωπα αυτά βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη βάσει νόμου, δικαστικής απόφασης ή πραγματικής κατάστασης, συνοικούν με τον δράστη ή έχουν μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας, τιμωρείται: α) για την πράξη του άρθρου 308 παρ. 1 εδάφιο α\ με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους, β) για την πράξη του άρθρου 309, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών, γ) για την πράξη του άρθρου 310 παρ. 1 εδ. α , με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών και αν επεδίωκε την πρόκληση βαριάς σωματικής βλάβης, με κάθειρξη και δ) για την πράξη του άρθρου 311, με κάθειρξη. 2 ... 3 ... 4. Με την πρόκληση σωματικής βλάβης κατά την παράγραφο  1  στοιχείο γ' εξομοιώνεται και η μεθοδευμένη πρόκληση έντονου σωματικού πόνου ή σωματικής εξάντλησης επικίνδυνης για την υγεία, ή ψυχικού πόνου ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη, ιδίως με την παρατεταμένη απομόνωση σε βάρος των προσώπων της πρώτης παραγράφου».  Σύμφωνα  με  την  Αιτιολογική Έκθεση  Ν.4619/2019, «Τροποποιείται αρχικά ο τίτλος του άρθρου, ώστε να αποσαφηνιστεί ότι η διάταξη καταλαμβάνει πλέον όλες τις πράξεις σωματικής βλάβης που στρέφονται κατά αδύναμων ατόμων, εφόσον βρίσκονται υπό την επιμέλεια ή την προστασία του δράστη βάσει νόμου, δικαστικής απόφασης ή πραγματικής κατάστασης, συνοικούν με τον δράστη ή έχουν μαζί του σχέση εργασίας ή υπηρεσίας. Έτσι η νέα διάταξη φιλοδοξεί να καλύψει και το έγκλημα της ενδοοικογενειακής βίας, το οποίο με τη μορφή που του έχει δοθεί στο ν. 3500/2006, εγείρει σοβαρά δογματικά προβλήματα (βλ. σχετικά Ε. Συμεωνίδου - Καστανίδου, Το νομοσχέδιο για την ενδοοικογενειακή βία, ΠοινΔικ 2006, σ. 1051, Α. Χαραλαμπάκη, Ο ν.3500/2006 για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας, ΠΛογ 2008, σ. 720). Στην προτεινόμενη διάταξη απειλούνται αυξημένες ποινές για όλες τις μορφές της σωματικής βλάβης όταν τελούνται κατά των προσώπων που αναφέρθηκαν πιο πάνω (απλή, επικίνδυνη, βαριά και θανατηφόρα), χωρίς να θεωρείται πλέον αναγκαία η διαπίστωση συνεχούς σκληρής συμπεριφοράς. Διευρύνεται άλλωστε η εφαρμογή του νόμου ώστε να επιβάλλονται οι ποινές αυτές για πράξεις που στρέφονται σε βάρος όλων των ανηλίκων και όχι μόνο εναντίον αυτών που δεν συμπλήρωσαν το δέκατο έβδομο έτος. Καταργείται επιπλέον η κακόβουλη παραμέληση των υποχρεώσεων, ως αυτοτελής τρόπος τέλεσης του εγκλήματος. Το έγκλημα μπορεί βεβαίως να τελεστεί με παράλειψη, εφόσον υπάρχει ιδιαίτερη νομική υποχρέωση δράσης. Έτσι η αναφορά στην κακόβουλη παραμέληση κρίθηκε περιττή. Αντίθετα, εξομοιώνεται με βαριά σωματική βλάβη η τέλεση βασανιστηρίων σε βάρος των αδύναμων προσώπων στα οποία αναφέρεται ο νόμος». Λόγοι για τους οποίους, το άτομο αδυνατεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του έναντι του δράστη είναι η νόσος, αναπηρία, το γήρας, ο υπνωτισμός, η νάρκωση, η πρόσδεση του θύματος κλ. (Στον Μαργαρίτη, Ερμ.ΠΚ, άρ.312 ΠΚ, αριθμ. 6. Έτσι και Συμεωνίδου Καστανίδου, Εγκλήματα κατά προσωπικών αγαθών, σελ. 153 «....Ή που δεν μπορούν να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, επειδή, λχ είναι ανάπηρα ή ηλικιωμένα, ... »). Στον Αλ. Καρρά, Ποινικό Δίκαιο, Επιτομή Ειδικού Μέρους, σελ.866,867 αναφέρεται ότι: «Ανυπεράσπιστα πρόσωπα στα πλαίσια του άρ. 312 ΠΚ θεωρούνται τα πρόσωπα εκείνα, τα οποία αδυνατούν πλήρως ή εν μέρει να υπερασπισθούν τον εαυτό τους (έτσι και Ν. Ανδρουλάκης, ΠΔ, ΕιδΜ, σ. 172. Α. Γαβριηλίδης, ό.π., σ. 85. Λ. Μαργαρίτης, Βλάβες, σ. 551. Γ. Μπέκας, Προστασία, σ. 410. Α. Μπουρόπουλος, ΕρμΠΚ, Τόμ. Β σ. 517. Πλήρης αδυναμία αυτοϋπεράσπισης υπάρχει, όταν το θύμα δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αντιδράσει και να προστατεύσει το εαυτό του. Αυτό συμβαίνει π.χ., όταν το θύμα είναι ναρκωμένο, κατάκοιτο, δεμένο κλπ. Αντίστοιχα μερική αδυναμία αυτοϋπεράσπισης υπάρχει, όταν το θύμα μπορεί μεν να αντιδράσει, αλλά στην κατάσταση που βρίσκεται δεν μπορεί να προστατεύσει αποτελεσματικά τον εαυτό του. Σε τέτοια μερική αδυναμία βρίσκεται π.χ. εκείνος ο οποίος έχει σπάσει το χέρι ή το πόδι του η είναι φρεσκοχειρουργημένος κλπ. Δεν θεωρείται υπεράσπιση η φυγή και επομένου δεν χάνει την ιδιότητα του ανυπεράσπιστου το θύμα, που δεν φεύγει (Α. Γαβριηλίδης, ό.π., σ. 86. Λ. Μαργαρίτης, Βλάβες σ. 551. Γ. Μπέκας, Προστασία, σ. 410). Ο λόγος εξ άλλου, που εμποδίζει τα σχετικά πρόσωπα να υπερασπισθούν τον εαυτό τους είναι αδιάφορος. Έτσι ανυπεράσπιστος μπορεί π.χ. να είναι τόσο ένας τυφλός ή ανήμπορος γέρος, όσο και ένας παράλυτος νέος. Μπορεί επίσης να είναι μια ασθενής ή εγκυμονούσα ή λεχώνα γυναίκα, όπως βέβαια και κάποιος μεθυσμένος, αναίσθητος κλπ. Δεν είναι, κατά την ορθότερη άποψη, ανυπεράσπιστος εκείνος, ο οποίος, μολονότι θα μπορούσε να αντιδράσει, δεν αντιδρά φοβούμενος τις πιθανολογούμενες δυσμενείς επιπτώσεις της αντίδρασης του (βλ. όμως αντίθετη άποψη Ν. Ανδρουλάκη, ΠΔ, ΕιδΜ σ. 173. Λ. Μαργαρίτη, Βλάβες, σ. 553. Γ. Μπέκα, Προστασία, σ. 411). Ως παράδειγμα αναφέρεται στην επιστημονική Βιβλιογραφία η περίπτωση του ρωμαλέου μεν, αλλά πάμπτωχου και πολύτεκνου εργάτη, ο οποίος δέχεται να τον χτυπάει ο γέρος εργοδότης του και δεν διανοείται καν να αμυνθεί από τον φόβο της βέβαιης απόλυσης του. Το επιχείρημα της αντιλέγουσας άποψης ότι η τυποποίηση της σχέσης εξάρτησης ως ιδιαίτερης ιδιότητας του δράστη δεν εμποδίζει την αξιοποίηση της και στο υλικό αντικείμενο, συνιστά απαγορευμένη αναλογική εφαρμογή του νόμου, που διευρύνει κατά τρόπο αντίθετο προς την αρχή της νομιμότητας (άρ. 7 παρ. 1 Συν) τα όρια του αξιοποίνου. Άλλωστε, ο νόμος μιλάει για «αδυναμία» των ανυπεράσπιστων προσώπων, εννοώντας προφανώς την φυσική και όχι την ηθική ή ψυχική αδυναμία (βλ. ΑΠ 1372/2007, ΠΧρ 2008, σ. 416, που συνδέει την αδυναμία των ανυπεράσπιστων προσώπων με την «ιδιοσυστατική μειονεξία τους»). Το ως άνω έγκλημα της σωματικής βλάβης ανήλικου και αδύνατου προσώπου, δεν αποτελεί διακεκριμένη περίπτωση του βασικού του άρθρου 308 ΠΚ, αλλά είναι ιδιώνυμο και συνεπώς έχει αυθυπαρξία και αυτοτέλεια έναντι της απλής σωματικής βλάβης, επί της οποίας υπερισχύει λόγω της σχέσης της ειδικότητας (Α.Π. 534/2012, Α' ΝΟΜΟΣ). Το αδίκημα της σωματικής βλάβης, που θεσμοθετείται για να προστατευθεί η σωματική ακεραιότητα του ανθρώπου, είναι υπαλλακτικώς μικτό έγκλημα, η αντικειμενική υπόσταση του οποίου περιλαμβάνει όχι μόνο ορισμένη ενέργεια αλλά και ορισμένο αποτέλεσμα, που συνίσταται, είτε στην πρόκληση σωματικής κακώσεως, είτε στην πρόκληση βλάβης της υγείας του παθόντος και που διαβαθμίζεται, αναλόγως της σπουδαιότητας αυτής, σε απλή και σε εντελώς ελαφρά, η οποία, χωρίς να είναι επουσιώδης, έχει επιπόλαιες συνέπειες. Επομένως, για τη στοιχειοθέτηση του ανωτέρω ιδιώνυμου εγκλήματος της ενδοοικογενειακής βίας, της απλής σωματικής βλάβης, απαιτείται πέραν της πρόκλησης σωματικής κάκωσης ή βλάβης της υγείας από ένα μέλος της οικογένειας σε άλλο μέλος της ίδιας οικογένειας και δόλος του δράστη κατευθυνόμενος στην παραγωγή αυτών των αποτελεσμάτων. Η σωματική κάκωση μπορεί να είναι ταυτόχρονα και βλάβη της υγείας χωρίς να είναι τούτο απαραίτητο. Αλλά και η βλάβη της υγείας μπορεί να επέλθει και χωρίς σωματική κάκωση. Σωματική κάκωση είναι κάθε εξωτερική επενέργεια επί του σώματος, όπως τραύματα εκδορές, οιδήματα, παραμορφώσεις κ.λπ., ενώ βλάβη της υγείας κάθε διατάραξη των πνευματικών λειτουργιών, η κάκωση δεν μπορεί να είναι συγχρόνως και βλάβη της υγείας αλλά η βλάβη της υγείας μπορεί να επέλθει και χωρίς κάκωση, καθώς επίσης μπορεί να επέλθει η καθεμία χωριστά ή να είναι η μία συνέπεια της άλλης και δεν δημιουργείται αντίφαση από τη σωρευτική παραδοχή σωματικής κάκωσης και βλάβης της υγείας (Α.Π.2055/2019, αδημ.).


 


III. Σύμφωνα με την έγκληση, «το χρονικό διάστημα 2010 - Οκτώβριο 2018, που η εγκαλούσα υπηρετούσε στο Τμήμα Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων του Γ. Ν. «…», υφίστατο καθημερινώς από την προϊσταμένη του Τμήματος ... εξευτελιστική συμπεριφορά και ένα απίστευτο εργασιακό mobbing - εργασιακό εκφοβισμό, εις γνώσιν των δύο άλλων εγκαλουμένων, που την οδήγησε στην από 26.10.2018 απόπειρα αυτοκτονίας για να βάλει τέλος στην κατάσταση που την ταλαιπωρούσε, λαμβάνοντας 40 δισκία ηρεμιστικών πριν αναλάβει εργασία την 06:30 και αφήνοντας επιστολή αποχαιρετισμού για να τη βρει το προσωπικό. Ζητεί, δε, την ποινική δίωξη των εγκαλουμένων για την ενεργή συμμετοχή της πρώτης και την παθητική συμμετοχή των υπολοίπων, διότι με τις συνεχείς πράξεις τους διαμορφώθηκαν οι συνθήκες που την οδήγησαν να προκαλέσει την απώλεια της ζωής της». Από την προκαταρκτική εξέταση που διενεργήθηκε και συγκεκριμένα από την έγκληση τις καταθέσεις των μαρτύρων, τα έγγραφα, σε συνδυασμό με την παροχή εξηγήσεων των εγκαλουμένων προκύπτει ότι: Την 28.09.2010, η εγκαλούσα μεταφέρθηκε υπηρεσιακά στο Τμήμα Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων του Γ.Ν. «…», όπου προϊσταμένη του Τμήματος ήταν η πρώτη εγκαλούμενη. Όταν αποφασίστηκε να παραμείνει η εγκαλούσα μόνιμη νοσοκόμα στην χειρουργική κλινική, άρχισε να αντιμετωπίζει ειρωνική και προσβλητική συμπεριφορά από την πρώτη εγκαλούμενη, ακόμη και ενώπιον του προσωπικού ή των ασθενών και των συνοδών τους, με χαρακτηρισμούς όπως «παρθένα», «ο ... (δηλ. ο σύζυγος) σου σε περιμένει», «πρέπει να τα κρύβουμε από του άνδρες και να κάνουμε ότι θέλουμε στη ζωή μας», «χθες βράδυ σε ξεκώλιασε ο ...», κ.ο.κ. Καθημερινώς απειλούσε ότι θα την διώξει από το Τμήμα, ανέθετε στην εγκαλούσα να καθαρίζει το Ιατρείο και τα εργαλεία, να φτιάχνει γάζες για ασθενείς, που ήταν εκτός των αρμοδιοτήτων της, χωρίς να της χορηγεί υλικό εργασίας και έστελνε πάντα κάποιον άλλο μαζί της για να την ελέγχει κατά την παραλαβή των υλικών η για να την επιβλέπει συνεχώς, ενώ της προκαλούσε δυσχέρειες όταν η εγκαλούσα μετέβαινε για κάποιες υποθέσεις του Τμήματος. Τον Οκτώβριο 2018 η εγκαλούσα παρουσίασε αιμορραγίες, πλην όμως η πρώτη εγκαλούμενη αρνήθηκε να της χορηγήσει άδεια λέγοντας «αμάν ρε ......... εσύ και οι αιμορραγίες σου», την οποία έλαβε μετά από παρεμβολή της τρίτης εγκαλούμενης και την εισαγωγή της στο χειρουργείο. Την κορόιδευε, την αποκαλούσε «χαζή», επειδή βοηθούσε του χειρουργούς του Τμήματος, υφιστάμενη με τη συνολική καθημερινή συμπεριφορά της πρώτης εγκαλούμενης εργασιακό mobbing - εργασιακό εκφοβισμό, για το οποίο είχε ενημερώσει τις δεύτερη και τρίτη εγκαλούμενη, καθώς και το Σωματείο «Ι» και το Διοικητή του Νοσοκομείου, λαμβάνοντας ως απάντηση υποσχέσεις και παραινέσεις για επίδειξη υπομονής. Απελπισμένη και πιστεύοντας ότι δεν μπορούσε να βρει λύση, η εγκαλούσα, την 25.10.2018 το απόγευμα έγραψε αποχαιρετιστήρια επιστολή προς το σύζυγο της και προς τη νοσηλευτική υπηρεσία του Νοσοκομείου. Την 26.10.2018, πριν την ανάληψη των καθηκόντων της την 06:30, εντός του γραφείου έλαβε διά στόματος 40 δισκία ηρεμιστικών για να αυτοκτονήσει, αφήνοντας την επιστολή στο γραφείο της. Κατά την ώρα της κατάποσης η εγκαλούσα τηλεφώνησε στο εφημερεύον προσωπικό του Νοσοκομείου το οποίο άμεσα πρόστρεξε προς βοήθεια. Στη συνέχεια η δεύτερη εγκαλούμενη τη μετέθεσε στην Ουρολογική Κλινική, διότι, όπως της είπε, «είσαι στιγματισμένη, έχεις εκθέσει το Νοσοκομείο σε όλη την Ελλάδα και προσέβαλες το Νοσοκομείο με αυτή την πράξη». Σύμφωνα με το Ενημερωτικό Σημείωμα Εξόδου του ΓΝ «…», η εγκαλούσα υπεβλήθη σε πλύση στομάχου (αναφερόμενη εκούσια λήψη 30tbs Lexotanil), παραμένοντας απύρετη καθ' όλο το διάστημα της νοσηλείας (26-29.10.2018) της και αιμοδυναμικά σταθερή, ενώ διαπιστώθηκε ότι έπασχε από Υποθυρεοειδισμό και Καταθλιπτική συνδρομή για της οποίας της συνεστήθη Ψυχολογική εκτίμηση.


 


IV. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω προκύπτει ότι η εγκαλούσα, επί καθημερινής βάσεως και για πολλά χρόνια, υφίστατο εργασιακό εκφοβισμό από την πρώτη εγκαλούμενη, η οποία προέβαινε σε ανάρμοστες συμπεριφορές στα πλαίσια της υπηρεσίας της. Άπασες οι εξυβριστικές, αντιδεοντολογικές συμπεριφορές της πρώτης εγκαλούμενης ήταν γνωστές στην Τομεάρχη του ΤΕΙ και τη Δ/ση το Νοσοκομείο - δεύτερη και τρίτη εγκαλούμενες, οι οποίες ουδέν έπραξαν για την αντιμετώπιση της εκφοβιστικής συμπεριφοράς της άμεσα προϊσταμένης της εγκαλούσας. Η εγκαλούσα επικαλείται ότι υπέστη εργασιακό mobbing, χωρίς, όμως, αντίστοιχες ψυχολογικές ή οργανικές επιπτώσεις να αποδεικνύονται από έγγραφα - ιατρικά πιστοποιητικά Ψυχολόγου - Ψυχοθεραπευτή ή άλλης αντίστοιχη ειδικότητας. Σε κάθε περίπτωση ως mobbing (ορ. κατωτέρω Αρ. Καϊνη - Μ. Σαρίδη) ορίζεται «κάθε καταχρηστική συμπεριφορά που εκδηλώνεται με λόγια, πράξεις, γραπτά μηνύματα και μπορεί να ζημιώσει την προσωπικότητα, την αξιοπρέπεια ή τη σωματική ή ψυχική ακεραιότητα του ατόμου, να θέσει σε κίνδυνο την εργασία του ή να διαταράξει το εργασιακό κλίμα (Namie,2003). Π.χ. συγκεκριμένα «η απασχόληση βιώνεται ως απάνθρωπη, και οι εργαζόμενοι αισθάνονται ότι είναι αποκλεισμένοι από το κοινωνικό περιβάλλον στους χώρους και αντιμετωπίζουν απαιτήσεις ασυμβίβαστες με την εργασία χωρίς να έχουν τις φυσιολογικές δυνατότητες για να τις αντιμετωπίσουν». Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι Αρ. Καϊνης και Μ. Σαρίδη, η πρώτη φάση της παρενόχλησης αποσκοπεί στην αποσταθεροποίηση του θύματος. Πρέπει λοιπόν να συμβουλευτεί έναν ψυχίατρο η έναν ψυχοθεραπευτή προκειμένου να εξασφαλίσει την απαραίτητη ενέργεια για να αμυνθεί. Οι ψυχίατροι και οι γιατροί-σύμβουλοι της κοινωνικής ασφάλισης καλούνται τότε να αναλάβουν την προστασία των θυμάτων και να διευθετήσουν τα επαγγελματικά προβλήματα, ενώ οι λύσεις που πρέπει να δοθούν είναι νομικές.


 


Στα πλαίσια αυτά, κάθε θύμα και εν προκειμένω η εγκαλούσα μπορεί να:


 


1) Να αξιώσει την άρση της προσβολής και την παράλειψη της στο μέλλον,


 


2) Να αξιώσει την καταβολή χρηματικής ικανοποίησης λόγω ηθικής βλάβης, καθώς και αποζημίωση για οποιαδήποτε τυχόν θετική (υλική) ζημία υπέστη,


 


3) Να θεωρήσει την συμπεριφορά που υφίσταται ως «μονομερή βλαπτική μεταβολή» (δηλαδή εξαναγκασμό σε παραίτηση) και συνακόλουθα να αξιώσει την καταβολή αποζημίωσης απόλυσης, όπως ακριβώς θα είχε δικαίωμα να πράξει αν είχε χωρήσει καταγγελία της σύμβασης εργασίας,


 


4) Να ασκήσει αγωγή για αποζημίωση εργαζομένου σε περίπτωση πρόκλησης εργατικού ατυχήματος ή επέλευσης επαγγελματικής νόσου,


 


5) Να προβεί σε αναφορά στην Επιθεώρηση Εργασίας,


 


6) Να υποβάλει μήνυση για παραβίαση της αρχής ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φυλετικής ή εθνοτικής καταγωγής, θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων, αναπηρίας, ηλικίας ή γενετήσιου προσανατολισμού (Ν.4443/2016, άρ.82Α ΠΚ), καθώς και για κατά περίπτωση επιμέρους στοιχειοθετούμενα αδικήματα του ποινικού κώδικα, όπως η εξύβριση (361 ΠΚ), η συκοφαντική δυσφήμιση (363 ΠΚ), η εκβίαση (385 ΠΚ) κλπ.


 


Η εγκαλούσα, σύμφωνα με την έγκληση της, παρουσίασε σοβαρά ψυχολογικά συμπτώματα (αυτοκτονική τάση, άγχος, κατάθλιψη), που είναι ικανά να επιφέρουν μία σειρά ψυχοσωματικών διαταραχών στην εργαζόμενη, η οποία θα μπορούσε να ασκήσει όλες τις ανωτέρω νομικές οδού για να υπερασπιστεί τον εαυτό της και να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα της. Αν και υφίστατο την προπεριγραφόμενη συμπεριφορά, ωστόσο είχε τη δυνατότητα να ανταποκρίνεται στην καθημερινότητα της, να εργάζεται και να απευθύνεται στους ανωτέρως της, καθώς και σε συνδικαλιστικό όργανο για να αντιμετωπίσει την κατάσταση που βίωνε. ʼλλωστε, η κατάθλιψη από την οποία έπασχε είναι αντιμετωπίσιμη κατάσταση και σε καμία περίπτωση, τόσο αυτή όσο και το άγχος, δεν μπορούν να δικαιολογήσουν την απραξία ως προς την επιλογή της νομικής οδού, για τις εξυβρίσεις, σωματικές βλάβες που υπέστη από τη συμπεριφορά της πρώτης εγκαλούμενης, για τα οποία δεν υπεβλήθη νομότυπα έγκληση εντός τριμήνου από τις πράξεις. ʼλλωστε, τελικώς, η ίδια υπέβαλε την υπό κρίση έγκληση την 23.01.2019 (μετά την από 26.10.2018 λήψη 40 χαπιών Lexotanil), για τη μεθοδευμένη πρόκληση πόνου που υπέστη, ικανού να επιφέρει σοβαρή ψυχική βλάβη κατ' εξακολούθηση, ωστόσο, όμως, για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της Σωματικής Βλάβης αδύναμου ατόμου που υφίσταται σωματική βλάβη της υγείας του, πρέπει αυτό (το ανυπεράσπιστο) να «μην μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του», κάτι το οποίο - εν προκειμένω - από ουδέν ιατρικό έγγραφο ή αντίστοιχο πιστοποιητικό Ψυχολόγου ή άλλης αντίστοιχης ειδικότητας προκύπτει. Σε κάθε περίπτωση αν και η εγκαλούσα βίωνε δυσχερή εργασιακή κατάσταση, ωστόσο δεν διακατεχόταν από «φυσική αδυναμία» να αντιδράσει και να προστατεύσει αποτελεσματικά τον εαυτό της. Συνακόλουθα, δεδομένου ότι δεν στοιχειοθετείται αντικειμενικά το στοιχείο «σε πρόσωπο που δεν μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του» της νομοτυπικής μορφής του άρθρου 312 παρ.1, 4 ΠΚ, θα πρέπει η έγκληση να απορριφθεί, κατ' άρθρον 51 ΚΠΔ, ως κατά νόμο αστήρικτη.


 


Τέλος, σύμφωνα με το άρθρο 580 παρ.4 ΚΠΔ, «4. Ο εισαγγελέας όταν αρχειοθετεί τη μήνυση (άρθρο 43) ή απορρίπτει την έγκληση (άρθρο 51) επιβάλλει τα δικαστικά έξοδα σε βάρος του μηνυτή ή του εγκαλούντος, αν πειστεί ότι η μήνυση ή η έγκληση ήταν εντελώς ψευδής και έγινε από δόλο. Το ποσό των εξόδων είναι ίσο με εκείνο που επιβάλλεται στον κατηγορούμενο που καταδικάζεται από το μονομελές πλημμελειοδικείο». Τα όσα αναφέρθηκαν στην έγκληση είναι αληθή γεγονότα, τα οποία, όμως, δεν στοιχειοθετούν την αντικειμενική μορφή του εγκλήματος του άρθρου 312 ΠΚ, ως νομοθετήθηκε, χωρίς να αποκλείεται αστική ή πειθαρχική ευθύνη των εγκαλουμένων (σχετ υπ' αρίθμ.πρωτ. ./17.06.2020 έγγραφο Γ.Ν. «…» για την πειθαρχική διαδικασία). Για το λόγο αυτό δεν επιβάλλονται τα δικαστικά έξοδα σε βάρος της εγκαλούσας.


 


 


ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ


 


 


ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ τη με ΑΒΜ:... έγκληση της ..., κατ. Πατρών σε βάρος των α) ..., κατ. Πατρών, προϊσταμένης των Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων, β) ..., κατ. ομοίως, Δ/σας στο Γ.Ν. «…», γ) ..., κατ. ομοίως, Τομεάρχη των Τακτικών Εξωτερικών Ιατρείων, για τα έγκλημα της Σωματικής Βλάβης Αδύναμων Ατόμων και διά παραλείψεως από υπόχρεο (άρ. 312 παρ.1, 4 ΠΚ, άρ.15 ΠΚ), που φέρεται να έχει τελεστεί στην Πάτρα το χρονικό διάστημα 2010 - Οκτ.2018.


 


 


                                          Πάτρα 21.08.2020


 


                                           Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ


                                            Α.ΣΤΕΦΑΝΙΔΟΥ


 


                                           ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ

ΠΠρΠατρών 435/2020 Ευθύνη από δημοσίευμα - Ανάρτηση στο διαδίκτυο - Ειδική διαδικασία εκδίκασης διαφορών -. Θέσπιση ειδικής διαδικασίας εκδίκασης διαφορών που αφορούν ευθύνη από δημοσίευμα που θίγει την τιμή ή την υπόληψη παντός προσώπου. Ανάλογη εφαρμογή και επί προσβολών προσωπικότητας που συντελούνται στο διαδίκτυο μέσο ηλεκτρονικών σελίδων ή άλλων διαδικτυακών ιστοτόπων που λειτουργούν ως διεθνές μέσο διακίνησης πληροφοριών.

 ΑΠΟΦΑΣΗ 435/2020


ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ


ΕΙΔΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ


 


 


ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές Θεοδώρα - Μαρία Βρετού, Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αθανάσιο Τζιούμη, Πρωτοδίκη, Μαγδαληνή Βαρβαρέσου, Πρωτοδίκη - Εισηγήτρια, και από τη Γραμματέα Αγγελική Ρουμελιώτη.


 Συνεδρίασε, δημόσια, στο ακροατήριο του, στις 9 Απριλίου 2019, για να δικάσει την υπόθεση:

 Του καλούντος - ενάγοντος: ..., ο οποίος παραστάθηκε μετά του πληρεξουσίου δικηγόρου του, Γεωργίου Ιατρού.

 Του καθ' ου η κλήση - εναγομένου: ..., ο οποίος παραστάθηκε μετά της πληρεξούσιας δικηγόρου του, Αικατερίνης Αυγέρη.

Ο καλών ζητεί να γίνει δεκτή η από 5-9-2017 αγωγή αυτού, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./5-9-2017, προσδιορίσθηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 20-3-2018, οπότε συζητήθηκε και εκδόθηκε η με αριθμό 745/2018 μη οριστική απόφαση του Δικαστηρίου αυτού (Τακτική Διαδικασία), με την οποία παραπέμφθηκε η αγωγή προς εκδίκαση σε άλλη συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου κατά την προσήκουσα διαδικασία των άρθρων 591 επ. ΚΠολΔ, με συνέπεια να επαναφέρεται προς περαιτέρω συζήτηση διά της υπό κρίση από 26-11-2018 κλήσεως του ενάγοντος, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως δικογράφου ./26-11-2018, προσδιορίσθηκε αρχικώς για τη δικάσιμο της 15-1-2019, οπότε και αναβλήθηκε για τη μνημονευόμενη στην αρχή της παρούσας δικάσιμο, οπότε εκφωνήθηκε και συζητήθηκε με τη σειρά της από το πινάκιο.


 Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων, αφού ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους, ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

Νόμιμα φέρεται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου προς συζήτηση με την από 26-11-2018 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./2018 κλήση του καλούντος - ενάγοντος η από 5-9-2017 με αριθμό κατάθεσης δικογράφου ./5-9-2017 αγωγή του. Η υπό κρίση από 5-9-2017 αγωγή είχε συζητηθεί στη δικάσιμο της 20ης-3-2018 και εκδόθηκε η υπ' αριθμ. 745/2018 απόφαση αυτού του Δικαστηρίου (Τακτική Διαδικασία), με την οποία η αγωγή παραπέμφθηκε να δικασθεί σε άλλη συνεδρίαση του Δικαστηρίου τούτου κατά την προσήκουσα διαδικασία των άρθρων 591 επ. ΚΠολΔ.


 


Κατά το άρθρο μόνο παρ. 1 Ν. 1178/1981, ο ιδιοκτήτης παντός εντύπου υποχρεούται σε πλήρη αποζημίωση για την παράνομη περιουσιακή ζημία, καθώς και σε χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη, οι οποίες υπαίτια προξενήθηκαν με δημοσίευμα, που θίγει την τιμή ή την υπόληψη παντός ατόμου, έστω και αν η κατά το άρθρο 914 ΑΚ υπαιτιότητα, η κατά το άρθρο 919 ΑΚ πρόθεση και η κατά το άρθρο 920 ΑΚ γνώση ή υπαίτια άγνοια, συντρέχει στο συντάκτη του δημοσιεύματος ή, αν αυτός είναι άγνωστος, στον εκδότη ή τον διευθυντή σύνταξης του εντύπου. Στην παράγραφο 2 του ίδιου άρθρου ορίζεται ότι για την κατά το άρθρο 932 του Αστικού Κώδικα ανάλογη χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης του αδικηθέντος από κάποια από τις προβλεπόμενες στην προηγούμενη παράγραφο πράξεις το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη ιδίως: α) τις επιπτώσεις του δημοσιεύματος στον αδικηθέντα, καθώς και στο οικογενειακό, κοινωνικό και επαγγελματικό περιβάλλον του, β) το είδος, τη φύση, τη σπουδαιότητα, τη βαρύτητα και την απαξία των γεγονότων, πράξεων ή χαρακτηρισμών που του αποδόθηκαν με το δημοσίευμα, γ) το είδος της προσβολής, που υπέστη, δ) την ένταση του πταίσματος του εναγομένου, ε) τις συνθήκες τέλεσης της αδικοπραξίας, και στ) την κοινωνική και οικονομική κατάσταση των διαδίκων. Κατά την παράγραφο 5 του ίδιου άρθρου, όπως είχε αντικατασταθεί με το άρθρο 4 παρ. 13 Ν. 2328/1995 (ΦΕΚ τ. Α' 159) και αντικαταστάθηκε εκ νέου με το άρθρο 37 παρ. 2 Ν. 4356/2015 (ΦΕΚ τ. Α' 181/24.12.2015), με έναρξη ισχύος από τη δημοσίευση της την 24.12.2015,0 αδικηθείς, πριν ασκήσει αγωγή για την προσβολή, που υπέστη, υποχρεούται να καλέσει με έγγραφη, εξώδικη πρόσκληση του τον ιδιοκτήτη του εντύπου ή, όταν αυτός είναι άγνωστος, τον εκδότη ή το διευθυντή σύνταξης του, να αποκαταστήσει την προσβολή με την καταχώριση σε αυτό κειμένου, που του υποδεικνύει. Στο κείμενο αυτό προσδιορίζονται και οι λέξεις ή φράσεις, που θεωρήθηκαν προσβλητικές, και πρέπει να ανακληθούν και οι λόγοι, για τους οποίους η συγκεκριμένη αναφορά υπήρξε προσβλητική. Η αποκατάσταση θεωρείται ότι επήλθε αν ο ιδιοκτήτης του εντύπου, άλλως ο εκδότης ή ο διευθυντής σύνταξης αυτού, εντός διαστήματος δέκα (10) ημερών ή, σε κάθε περίπτωση, στο αμέσως επόμενο τεύχος: α) ανακαλέσει ρητά την προσβολή με την παραπάνω δημοσίευση, που γίνεται στην ίδια ή, αν δεν υπάρχει αυτή, σε ανάλογη θέση και φύλλο της αντίστοιχης ημέρας κυκλοφορίας της εφημερίδας, που είχε καταχωριστεί η αρχή του επιλήψιμου δημοσιεύματος, και σε έκταση και μέγεθος ανάλογο με το τελευταίο- και β) κοινοποιήσει στον αδικηθέντα το ως άνω δημοσίευμα αποκατάστασης. Η παρέλευση άπρακτου διαστήματος δέκα (10) ημερών ή η μη δημοσίευση στο αμέσως επόμενο τεύχος θεωρείται άρνηση εκ μέρους του ιδιοκτήτη ή εκδότη του εντύπου. Η παράλειψη της παραπάνω διαδικασίας έχει ως συνέπεια την απόρριψη της αγωγής ως απαράδεκτης. Η αγωγή αποζημίωσης της παραγράφου 2 πρέπει να ασκηθεί εντός έξι (6) μηνών από την πάροδο της προθεσμίας των δέκα (10) ημερών ή της ρητής αρνητικής απάντησης, εφόσον αυτή έχει δοθεί νωρίτερα, ή από την έκδοση του αμέσως επόμενου τεύχους. Εάν λάβει χώρα η αποκατάσταση της προσβολής, σύμφωνα με τα παραπάνω, δεν μπορεί να υπάρξει αστική αξίωση κατά την παράγραφο 2 [...]. Οι προαναφερόμενες διατάξεις εφαρμόζονται ανάλογα και επί προσβολών της προσωπικότητας, οι οποίες συντελούνται στο διαδίκτυο (internet), μέσω ηλεκτρονικών ιστοσελίδων ή άλλων διαδικτυακών ιστοτόπων (όπως blogs), που λειτουργούν ως διεθνές μέσο διακίνησης πληροφοριών, εν όψει του ότι για τις προσβολές αυτές δεν υπάρχει ιδιαίτερο θεσμικό πλαίσιο και η αντιμετώπιση τους δεν μπορεί να γίνει παρά μόνο με την αναλογική εφαρμογή της ήδη υπάρχουσας νομοθεσίας για τις προσβολές της προσωπικότητας μέσω του έντυπου (εφημερίδες, περιοδικά) ή tou ηλεκτρονικού (τηλεόραση, ραδιόφωνο) τύπου, αφού και η ραγδαίως αναπτυσσόμενη διαδικτυακή πληροφόρηση, που προσφέρεται από το internet σε πολυμεσική μορφή (multimedia) καθιστά την χρήση αυτού (internet) εκτός από «ομιλητή» και «αποδέκτη» πληροφοριών προσιτών με τον τρόπο αυτό σε κάθε πολίτη (ΑΠ 576/2015, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Κοντολογίς, η διαδικτυακή πληροφόρηση δεν διαφέρει ως προς τα ουσιώδη στοιχεία της από εκείνη, που παρέχεται από τον ηλεκτρονικό τύπο, ιδίως δε ως προς τα ιδιαίτερα εκείνα χαρακτηριστικά της, που οδήγησαν το Νομοθέτη στην καθιέρωση ειδικής διαδικασίας για την εκδίκαση των διαφορών, που ανακύπτουν από τη λειτουργία τους, ήτοι την εμβέλεια δράσης τους, που μάλιστα στο διαδίκτυο είναι παγκόσμια, και συνακόλουθα του αριθμού των αποδεκτών όσων δια αυτού διαδίδονται, που μεγεθύνει την προβολή εκείνου, που θίγεται από τη διάδοση συκοφαντικών, δυσφημιστικών ή εξυβριστικών ισχυρισμών (βλ. ΕφΑΘ 963/2016, ΕφΑΘ 3071/2014, ΕφΔωδ 220/2013, ΕφΔωδ 36/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ, ΕφΠειρ 680/2009 ΤΝΠ Δ ΣΑ, ΠολΠρΑΘ 643/2020, αδημ, ΠολΠρΑΘ 1101/2018, ΕφΑΔΠολΔ 7/2018, σελ. 750 επ, ΠολΠρΑΘ 2718/2017, ΔΙΜΕΕ 1/2018, σελ. 70 επ., ΠΠΑΘ 61/2016, ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Σημειώνεται ότι η παράγραφος 5 του ως άνω νόμου αντικαταστάθηκε ως άνω, όπως προαναφέρθηκε, με την παράγραφο 2 του άρθρου 37 του ν. 4356/2015. Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου αυτού σκοπός της εν λόγω ρύθμισης είναι να στηριχθεί η αποτελεσματική εφαρμογή των δικαιωμάτων που απορρέουν από το άρθρο 14 παρ. 5 του Συντάγματος (δικαιώματα λόγω προσβολής από δημοσίευμα ή εκπομπή) με την σύνδεση τους με τη διαδικασία εξωδικαστικής επίλυσης της διαφοράς. Η διαδικασία που προβλέπεται πλέον στη διάταξη της παραγράφου 5 του ως άνω νόμου έχει χαρακτηριστικά συμβιβασμού και συνεννόησης των πολιτών και υπακούει στην αρχή της αναλογικότητας, προσπαθώντας να συγκεράσει την ελευθερία της έκφρασης με την προστασία της τιμής των πολιτών (βλ. αιτιολογική έκθεση του ν. 4356/2015).


 Στην προκειμένη περίπτωση, ο ενάγων με την υπό κρίση αγωγή, όπως παραδεκτώς διορθώθηκε με τις προτάσεις του (άρθρο 224 ΚΠολΔ), εκθέτει: Ότι ο ίδιος τυγχάνει έγγαμος κληρικός της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, φέρον το βαθμό του πρεσβυτέρου (πρωτοπρεσβύτερος) και υπηρετεί από το έτος 1994 στον Ιερό Ναό ... Πατρών. Ότι ο εναγόμενος τυγχάνει θεολόγος καθηγητής και διατηρεί ως υπεύθυνος λειτουργίας και διαχείρισης ιστολόγιο (blog) με την ονομασία «.» και url http://....qr/. Ότι το ιστολόγιο αυτό ασχολείται με θέματα εκκλησιαστικά - θρησκευτικά καθώς και με παρουσίαση πολιτιστικών εκδηλώσεων και δραστηριοτήτων του εναγομένου καθώς και άλλων καλλιτεχνών. Ότι, παράλληλα, ο εναγόμενος τυγχάνει διαχειριστής ιστολογίου με την ονομασία «...» r.ai url: httD://....ar. Ότι επίσης, ο εναγόμενος διαθέτει και λογαριασμό στο facebook, όπως αναφέρεται ειδικότερα στην αγωγή. Ότι το ιστολόγιο . και ο λογαριασμός του εναγομένου στο facebook αναδημοσιεύουν συνήθως τα κείμενα του ιστολογίου «.». Ότι ο εναγόμενος ως κάτοχος και διαχειριστής των ανωτέρω ιστολογιών (blogs), κατά τις εκτιθέμενες στην αγωγή ημερομηνίες, αφενός προέβη στη δημοσίευση κειμένων στις ως άνω διευθύνσεις του παγκοσμίου ιστού (internet), που συνέταξε ο ίδιος, ενώ, αφετέρου, επέτρεψε τη δημοσίευση σχολίων από τρίτα πρόσωπα, τα οποία είναι ψευδή, συκοφαντικά και υβριστικά προς το πρόσωπο του. Ότι, περαιτέρω, ο εναγόμενος δημοσίευσε στις αναφερόμενες διαδικτυακές ειδησεογραφικές ιστοσελίδες και κατά τις ημερομηνίες που εκτίθενται ειδικότερα στο αγωγικό δικόγραφο άρθρα, που συντάχθηκαν από τον ίδιο, τα οποία ομοίως περιείχαν εξυβριστικούς και συκοφαντικούς ισχυρισμούς προς το πρόσωπο του. Ότι εναγόμενος προέβη στις δημοσιεύσεις αυτές εν γνώσει της αναλήθειάς τους με σκοπό την τρώση της ηθικής, κοινωνικής και επαγγελματικής του υπόστασης, ενώ των εν λόγω δημοσιευμάτων έλαβε γνώση μεγάλος και μη δυνάμενος να προσδιορισθεί αριθμός χρηστών του διαδικτύου. Με βάση το ιστορικό αυτό, ο ενάγων ζητεί να υποχρεωθεί ο εναγόμενος: α) να διαγράψει τις αναλυτικώς αναφερόμενες στην αγωγή αναρτήσεις από τα ιστολογία «.» και «.» καθώς και από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook, β) να παραλείπει στο μέλλον κάθε προσβολή της προσωπικότητας του ενάγοντος, ιδίως δια της δημοσίευσης κειμένων προσβλητικών και δυσφημιστικών για το πρόσωπο του, καθώς και κάθε αναφορά, άμεση ή έμμεση, στο πρόσωπο του, απειλούμενης χρηματικής ποινής ποσού 1.000 ευρώ για κάθε παραβίαση της εκδοθησομένης απόφασης, γ) να του καταβάλει το ποσό των 20.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστη από τη σε βάρος του αδικοπραξία, με το νόμιμο τόκο από την επομένη της επίδοσης της αγωγής και μέχρι την εξόφληση, δ) να δημοσιεύσει την απόφαση που θα εκδοθεί στα ιστολογία του και στο λογαριασμό του στο facebook επί μία εβδομάδα, υπό την απειλή χρηματικής ποινής 500 ευρώ για κάθε ημέρα μη συμμόρφωσης προς το διατακτικό της απόφασης. Τέλος, ζητεί να κηρυχθεί η απόφαση προσωρινώς εκτελεστή και να καταδικαστεί ο εναγόμενος στη δικαστική του δαπάνη. Με αυτό το περιεχόμενο και αιτήματα, η υπό κρίση αγωγή παραδεκτά εισάγεται προς συζήτηση ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, το οποίο είναι καθ' ύλη και κατά τόπον αρμόδιο για την εκδίκαση της (άρθρα 7, 9, 10, 14, 18, 35 και 41 ΚΠολΔ), κατά την προκείμενη ειδική διαδικασία των περιουσιακών διαφορών, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 591, 614 αρ. 7 ΚΠολΔ, πλην, όμως, τυγχάνει απαράδεκτη και ως τέτοια απορριπτέα, διότι, μολονότι αφορά αγωγή προσβολής της προσωπικότητας, η οποία, κατά τους ισχυρισμούς του ενάγοντος, συντελέστηκε στο διαδίκτυο (internet), μέσω των προμνημονευομένων ιστολογιών των οποίων ο εναγόμενος είναι διαχειριστής, και του λογαριασμού του τελευταίου στο facebook, και ως εκ τούτου εφαρμόζονται αναλογικά οι διατάξεις του άρθρου μόνου Ν. 1178/1981, ο ενάγων δεν επικαλείται αλλά ούτε και προσκομίζει την προβλεπόμενη από την Παράγραφο 5 του εν λόγω άρθρου έγγραφη, εξώδικη πρόσκληση του προς τον εναγόμενο, προκειμένου να αποκαταστήσει την προσβολή, με την καταχώριση στα ιστολογία και στον λογαριασμό του στο facebook ανακλητικής δήλωσης. Κατ' ακολουθίαν των ανωτέρω και δοθέντος ότι η ένδικη αγωγή κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου τούτου την 5-9-2017, ήτοι μετά την έναρξη ισχύος (24.12.2015) της νέας διάταξης της παραγράφου 5 άρθρου μόνου Ν. 1178/1981, πρέπει το Δικαστήριο, σύμφωνα και με όσα διαλαμβάνονται στην ως άνω νομική σκέψη, να απορρίψει την αγωγή αυτή ως απαράδεκτη (ΠολΠρΑΘ 643/2020, ΠολΠρΑΘ 1101/2018, ΠολΠρΑΘ 2718/2017, όπ.π.), κατ' αποδοχή και του σχετικού ισχυρισμού του εναγομένου. Τέλος, τα δικαστικά έξοδα πρέπει να συμψηφιστούν στο σύνολο τους μεταξύ των διαδίκων, διότι η ερμηνεία των κανόνων δικαίου που εφαρμόστηκαν ήταν ιδιαίτερα δυσχερής (άρθρο 179 ΚΠολΔ).

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

ΔΙΚΑΖΕΙ αντιμωλία των διαδίκων.

ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αγωγή.

ΣΥΜΨΗΦΙΖΕΙ τα δικαστικά έξοδα μεταξύ των διαδίκων.

ΚΡΙΘΗΚΕ,  αποφασίσθηκε στην Πάτρα, την 15-7-20 και δημοσιεύθηκε σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του στην Πάτρα, την 10η-8-2020 χωρίς την παρουσία των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους.

Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


 

ΜΠρ (ΑσφΜ) Πατρών 367/2020 Ασφαλιστικά μέτρα - Άδεια ανάληψης ποσού που έχει κατατεθεί στα χέρια τρίτου -

ΜΠρ (ΑσφΜ) Πατρών 367/2020

 

Ασφαλιστικά μέτρα - Άδεια ανάληψης ποσού που έχει κατατεθεί στα χέρια τρίτου -.

 

Κατάσχεση στα χέρια τρίτου εναντίον ΟΤΑ. Δεκτή αίτηση για να χορήγηση άδειας ανάληψης από την καθ’ ής τράπεζα ποσού που έχει κατατεθεί στα χέρια της ως τρίτης από τον λογαριασμό που τηρεί σε αυτήν ο οφειλέτης, εναντίον του οποίου επισπεύθηκε αναγκαστική εκτέλεση. Ερημοδικία καθ’ ής.

 


ΑΠΟΦΑΣΗ 367/2020

ΑΡ. ΕΚΘΕΣΗΣ ΚΑΤΑΘΕΣΗΣ ΑΙΤΗΣΕΩΣ: ./2020

 

ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΑΤΡΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΜΕΤΡΩΝ

 

ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από το δικαστή Μηνά Γ. Τζωρακάκη, Πρόεδρο Πρωτοδικών, ο οποίος ορίστηκε κατόπιν κληρώσεως σύμφωνα με το Ν. 3327/2005 χωρίς τη σύμπραξη γραμματέα.

 

ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριο του στην Πάτρα, την 3 Ιουνίου 2020, για να δικάσει την επόμενη υπόθεση, μεταξύ:

 

ΤΩΝ ΑΙΤΟΥΝΤΩΝ: 1) … και 2) …, που παραστάθηκαν διά του πληρεξουσίου δικηγόρου τους Στυλιανού Λαμπρόπουλου.

 

ΤΗΣ ΚΑΘ'ΗΣ Η ΑΙΤΗΣΗ: Ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία «ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ Α.Ε.», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός Αιόλου αρ. 86 και εκπροσωπείται νόμιμα (ΑΦΜ .), η οποία απουσίαζε και δεν παραστάθηκε.

 

ΟΙ ΑΙΤΟΥΝΤΕΣ άσκησαν εναντίον της καθ’ ης την από 18.5.2020 (αρ. εκθ. κατ. ./2020) αίτηση, που απευθύνεται ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου και ζήτησαν όσα αναφέρονται σε αυτήν, για την οποία ορίστηκε δικάσιμος προς συζήτηση αυτή που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας αποφάσεως.

 

ΚΑΤΑ ΤΗ ΣΥΖΗΤΗΣΗ της υποθέσεως μετά την εκφώνηση τής αιτήσεως από τη σειρά που ήταν γραμμένη στο έκθεμα οι αιτούντες παραστάθηκαν όπως σημειώθηκε και ο πληρεξούσιος δικηγόρος τους αφού ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του ζήτησε να γίνουν δεκτοί.

 

 

ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ

ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

 

Οι αιτούντες με την υπό κρίση αίτηση, μετά από νομότυπο περιορισμό του αιτήματος, ζητούν ως ασφαλιστικό μέτρο να τους χορηγηθεί η άδεια να αναλάβουν από την καθ’ ης το ποσό των 21.438,33 ευρώ, που έχει κατασχεθεί στα χέρια αυτής ως τρίτης από το λογαριασμό, που τηρεί σε αυτήν ο αναφερόμενος οφειλέτης της, εναντίον του οποίου επέσπευσε αναγκαστική εκτέλεση. Με τέτοιο περιεχόμενο και αίτημα η αίτηση παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται για να συζητηθεί ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων (άρθρα 686 επ. Κ.Πολ.Δ.) και είναι νόμιμη στηριζόμενη στις διατάξεις των άρθρων 87 - 94 ν.δ. της 17-7/13-8-1923 «Περί ειδικών διατάξεων επί ανωνύμων εταιρειών», του οποίου η ισχύς διατηρήθηκε με το άρθρο 52 αρ. 3 Εισ.ΝΚ.Πολ.Δ. σε συνδυασμό με εκείνες των άρθρων 982 επ. Κ.Πολ.Δ. Πρέπει, επομένως, να ερευνηθεί περαιτέρω κατ' ουσίαν ερήμην, όμως, της καθ’ ης, η οποία αν και κλητεύθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα, δεν εμφανίστηκε κατά την εκφώνηση της αιτήσεως από τη σειρά του εκθέματος (βλ. την αρ. .Γ/25.5. 2020 έκθεση επίδοσης της δικαστικής επιμελήτριας Αθηνών …). Το Δικαστήριο ωστόσο θα προχωρήσει στη συζήτηση της υπόθεσης σαν να ήταν όλοι οι διάδικοι παρόντες (άρθρα 696 παρ. 1 και 2, 699 ΚΠολΔ).

 

Από την εκτίμηση όλων των εγγράφων που νόμιμα προσκομίζουν και επικαλούνται οι αιτούντες, πιθανολογούνται τα ακόλουθα ουσιώδη πραγματικά περιστατικά: Δυνάμει του από 25.2.2020 κατασχετηρίου εις χείρας τρίτου εναντίον του Οργανισμού Τοπικής Αυτοδιοίκησης α' βαθμού με την επωνυμία «Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας», που εδρεύει στην Αρχαία Ολυμπία και εκπροσωπείται νόμιμα από το Δήμαρχο του, ως καθολικό διάδοχο του Δήμου Φολόης Ηλείας, ο οποίος καταργήθηκε δυνάμει του άρθρου 1 παρ. 2 15Α5 του Ν. 3852/2010 (ΦΕΚ Α' 87), το οποίο επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα (άρθρο 983 παρ. 2 ΚΠολΔ) στον άνω οφειλέτη των αιτούντων και στην καθ'ής (βλ. τις αρ. .Δ/26.2.2020 και .Γ/3.3.2020 εκθέσεις επιδόσεως των δικαστικών επιμελητών στο Εφετείο Πατρών …) επιτάχθηκε η τελευταία (καθ’ ης) να καταβάλει ως τρίτη κάθε απαίτηση του παραπάνω οφειλέτη τους, απορρέουσα από οποιαδήποτε μορφή κατάθεσης διατηρείται σε αυτή επ' ονόματι του και δη κάθε χρηματικό ποσό, το οποίο τυγχάνει κατατεθειμένο σε τηρούμενους λογαριασμούς μέχρι του ποσού των 21.438,33 ευρώ, ήτοι μέχρι του ποσού των 15.700,58 ευρώ για τον πρώτο αιτούντα και του ποσού των 5.737,75 ευρώ για το δεύτερο αιτούντα. Η κατάσχεση αυτή επιβλήθηκε κατά του άνω οφειλέτη εις χείρας της καθ’ ης δυνάμει α) της αρ. ΔΔΠ./2018 διαταγής πληρωμής του Διοικητικού Εφετείου Πατρών και της κάτωθι του από 13.2. 2018 αντιγράφου του πρώτου απογράφου εκτελεστού αυτής από 12.2.2020 επιταγής προς πληρωμή, με την οποία επιτάχθηκε ο άνω οφειλέτης να καταβάλει στον … α) για επιδικασθέν κεφάλαιο το ποσό των 15.091,72 ευρώ. β) για επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη ποσό 331,88 ευρώ, γ) για έξοδα σύνταξης της επιταγής και παραγγελία προς επίδοση ποσό 72,65 ευρώ και δ) για έξοδα επίδοσης της επιταγής ποσό 49,95 ευρώ, ήτοι και συνολικά 15.700,58 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ποσού 154,38 ευρώ για έξοδα σύνταξης και επίδοσης του άνω κατασχετηρίου και στον … α) για επιδικασθέν κεφάλαιο το ποσό των 5.515,25 ευρώ, β) για επιδικασθείσα δικαστική δαπάνη ποσό 121,28 ευρώ, γ) για έξοδα σύνταξης της επιταγής και παραγγελία προς επίδοση ποσό 26,55 ευρώ και δ) για έξοδα επίδοσης της επιταγής ποσό 18,25 ευρώ, ήτοι συνολικά 5.737,75 ευρώ, συμπεριλαμβανομένου ποσού 154,38 ευρώ για έξοδα σύνταξης και επίδοσης του κατασχετηρίου. Κατόπιν αυτών την 3.3.2020, ήτοι εντός της προθεσμίας του άρθρου 985 παρ. 1 ΚΠολΔ, η καθ’ ης προέβη ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών στην με αριθμό 385/2020 (θετική) Δήλωση Τρίτου βεβαιώνοντας ότι έχει στα χέρια της το χρηματικό ποσό των 21.438,33 ευρώ κατατεθειμένο σε λογαριασμό καταθέσεως (ΔΗΜΟΣΙΟΥ-ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ) του άνω οφειλέτη στο υποκατάστημα (438) της καθ’ ης και δέσμευσε το ως άνω ποσό υπέρ των επισπευδόντων αιτούντων. Εξάλλου, πιθανολογήθηκε ότι δεν έχει ασκηθεί ανακοπή ούτε έχει χωρήσει καθοιονδήποτε τρόπο αναστολή της επισπευδόμενης αναγκαστικής εκτελέσεως ούτε επίσης η επιβολή στα χέρια της καθ’ ης ως τρίτης άλλων κατασχέσεων από τρίτους για την ικανοποίηση των απαιτήσεων τους σε βάρος του ως άνω καθ1 ου η εκτέλεση οφειλέτη πέραν της αναφερόμενης στο περιεχόμενο της άνω δήλωσης της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών (βλ. και το αρ. πρωτ. ΓΠ ./10.3.2020 έγγραφο του Διοικητικού Εφετείου Πατρών). Ενόψει των ανωτέρω η αναγκαστική εκτέλεση που άρχισε δυνάμει του ανωτέρω κατασχετηρίου και δεν έχει ανασταλεί μπορεί να συνεχισθεί κανονικά από τους αιτούντες, οι οποίοι δικαιούνται τα ως άνω ποσά ώστε η υπό κρίση αίτηση πρέπει να γίνει δεκτή ως κατ' ουσίαν βάσιμη όπως ορίζεται ειδικότερα στο διατακτικό. Τέλος, παράβολο ερημοδικίας δεν θα οριστεί διότι δεν επιτρέπεται η άσκηση ανακοπής ερημοδικίας κατ' άρθρο 699 ΚΠολΔ (βλ. σχ. ΕφΑθ 2286/2016 ΕΦΑΔ 2017.675), ενώ διάταξη για δικαστικά έξοδα δεν θα περιληφθεί ελλείψει σχετικού αιτήματος.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ ερήμην της καθ’ ης.

 

ΔΕΧΕΤΑΙ την αίτηση.

 

ΠΑΡΕΧΕΙ την άδεια στους αιτούντες να προβούν στην ανάληψη του συνολικού ποσού των είκοσι μίας χιλιάδων τετρακοσίων τριάντα οκτώ ευρώ και τριάντα τριών λεπτών (21.438,33), το οποίο βρίσκεται κατατεθειμένο στο λογαριασμό (ΔΗΜΟΣΙΟΥ - ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ) με δικαιούχο τον οφειλέτη Ο.Τ.Α. με την επωνυμία Δήμος Αρχαίας Ολυμπίας στο υποκατάστημα (438) της καθ’ ής τράπεζας, που δέσμευσε αυτή με την υπ' αριθμ. ./2020 καταφατική δήλωση της ενώπιον του Ειρηνοδικείου Πατρών και συγκεκριμένα α) ο πρώτος αιτών … να αναλάβει το ποσό των 15.700,58 ευρώ και β) ο … να αναλάβει το ποσό των 5.737,75 ευρώ.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ, ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΗΚΕ και ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ στην Πάτρα σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του την 4 Ιουνίου 2020 απόντων των διαδίκων και του πληρεξούσιου δικηγόρου των αιτούντων με την παρουσία της γραμματέως Γεωργίας Κωνστανταροπούλου.

 

 

Ο ΔΙΚΑΣΤΗΣ                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

ΔιατΕισΠρΠατρών 269/2020 Απιστία κατ’ εξακολούθηση - Απάτη κατ’ εξακολούθηση - Κακουργηματική απάτη - Παράνομη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες -.

ΔιατΕισΠρΠατρών 269/2020  

 

Απιστία κατ’ εξακολούθηση - Απάτη κατ’ εξακολούθηση - Κακουργηματική απάτη - Παράνομη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες -.

 

Δεν συνάγεται ότι τελέστηκε από τους εγκαλουμένους το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης σε βάρος των δύο εγκαλούντων. Δεν συντρέχουν εν προκειμένω τα στοιχεία που απαιτούνται για την πραγμάτωση του εγκλήματος: παράσταση από τους εγκαλουμένους ψευδών γεγονότων ως αληθινών, παραπλάνηση των εγκαλούντων και πράξη που επιφέρει βλάβη σε ξένη περιουσία. Δεν στοιχειοθετείται εν προκειμένω παράνομη νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, καθόσον τα επίμαχα χρήματα προήλθαν από την ατομική περιουσία του εγκαλουμένου. Απόρριψη έγκλησης ως αβάσιμης. Δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις ενοχής εις βάρος των εγκαλουμένων για τις αξιόποινες πράξεις της απιστίας τελεσθείσας κατ’ εξακολούθηση, της απάτης τελεσθείσας κατ’ εξακολούθηση, της ηθικής αυτουργίας στην κακουργηματική απάτη, της παράνομης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.

 

 

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

 

                                                   ΧΤΠ: Ιούνιος 2006 μέχρι και τέλη 2007

 

ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΑ ΠΡΩΤΟΔΙΚΩΝ ΠΑΤΡΩΝ

Α.Β.Μ: …

 

Αριθμ: 269/20

 

ΔΙΑΤΑΞΗ

(κατ' άρθρο 51 παρ.3 ΚΠΔ)

Η Εισαγγελέας Πρωτοδικών Πατρών

 

Αφού λάβαμε υπόψη την με ημερομηνία 23/9/2010 μηνυτήρια αναφορά (η οποία επέχει θέση εγκλήσεως, καθ’ οσον άφορα τους αμέσως παθόντες), που κατετέθη στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πατρών λόγω τοπικής αρμοδιότητας (λαμβάνοντας ABM: …) των: 1) …, κατοίκου Κάμπελ Καλιφόρνιας ΗΠΑ (οδός …) και 2) …, κατοίκου Σαν Χοσέ Καλιφόρνιας ΗΠΑ (οδός …) κατά των: 1) … (δικηγόρου Πατρών κατά την επίδικη περίοδο-ήδη δικηγόρου Αθηνών), κατοίκου Αθηνών (οδός …) και 2) …, κατοίκου Λονδίνου Ηνωμένου Βασιλείου (…) για τις αξιόποινες πράξεις: α) της απιστίας τελεσθείσας κατ' εξακολούθηση, η περιουσιακή ζημία εκ της οποίας υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 26°, 27 παρ. 1°, 98, 390 παρ.1 εδ. β-α , του Ποινικού Κώδικα), β) της απάτης τελεσθείσας κατ’ εξακολούθηση, το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία εκ της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 98 και 386 παρ.1β-α του Ποινικού Κώδικα), γ) της ηθικής αυτουργίας στην κακουργηματική απάτη (άρθρα 47 παρ. 1 και 386 εδ.β-α του Π.Κ) και δ) της παράνομης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (άρθρο 39 του Ν.4557/2018), που φέρονται ως τελεσθείσες από στην Πάτρα κατά το χρονικό διάστημα από Ιούνιο του 2006 μέχρι και τέλη του έτους 2007, εκθέτουμε τα κάτωθι:

 

Η σε βάρος των ανωτέρω εγκαλουμένων ποινική δικογραφία με ABM: … σχηματίσθηκε κατόπιν κατάθεσης στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών (η οποία εν συνεχεία διαβιβάσθηκε στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Πατρών, εκ του τόπου τελέσεως της πράξης) της από 23/9/2010 εγκλήσεως των: α) … και β) …, και παραγγέλθηκε με σχετικές παραγγελίες μας η διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης, προς διακρίβωση της βασιμότητας ή μη των καταγγελλομένων σχετικά με την τέλεση των αξιόποινων πράξεων α) της απιστίας τελεσθείσας κατ’ εξακολούθηση, η περιουσιακή ζημία εκ της οποίας υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 26°, 27 παρ.Ι0, 98, 390 παρ.1 εδ.β-α του Ποινικού Κώδικα), β) της απάτης τελεσθείσας κατ' εξακολούθηση, το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία εκ της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 98 παρ.1β-α του Ποινικού Κώδικα), γ) της ηθικής αυτουργίας στην κακουργηματική (άρθρα 47 παρ.1 και 386 εδ.β-α του Π.Κ) και δ) της παράνομης νομιμοποίησης εσόδων α εγκληματικές δραστηριότητες (άρθρο 39 του Ν.4557/2018), που φέρονται ως τελεσθείσες από στην Πάτρα κατά το χρονικό διάστημα από Ιούνιο του 2006 μέχρι και τέλη του έτους 2007. Εν συνεχεία, κατόπιν του υπ' αριθμ. πρωτ. ./26-3-2013 εγγράφου του Διαπεριφερειακού Ελεγκτικού Κέντρου (ΔΕΚ) Αθηνών και του υπ' αριθμ.πρωτ. ΕΜΠ../18-4-2013 εγγράφου του ΣΔΟΕ (Επιχειρησιακή Διεύθυνση Εσωτερικών Αποφάσεων) προς τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, ζητήθηκε (από τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος) η αποστολή από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Πατρών της παρούσης δικογραφίας (με ΑΒΜ:.), η οποία και διαβιβάσθηκε στον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος με το υπ' αριθμ.πρωτ. ./4-6-2013 έγγραφο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πατρών. Ακολούθως, η εν λόγω δικογραφία έλαβε ΑΒΜ: Οικ.ΜΑ.ΠΕ. ./27-6-2013 και δόθηκε παραγγελία από τον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος προς τον Προϊστάμενο του ΣΔΟΕ (Επιχειρησιακή Διεύθυνση Ειδικών Υποθέσεων). Ειδικότερα με την με ημερομηνία 23/9/2010 έγκληση τους καταγγέλλουν τα κάτωθι: Ότι τυγχάνουν αμφότεροι ομογενείς Ελληνοαμερικανοί πολίτες, που μαζί με άλλους έξι γνωστούς τους Ελληνοαμερικανούς πολίτες, αποφάσισαν να προβούν σε επενδύσεις σε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα. Στην εν λόγω απόφαση τους κατέληξαν κατόπιν συμβουλών και παραινέσεων του 1ου εγκαλούμενου (…-δικηγόρου Πατρών), ο οποίος τους ανέφερε, ότι γνώριζε τον πολιτικό μηχανικό και κατασκευαστή, … (2° εγκαλούμενο), ο οποίος διατηρούσε «υψηλές γνωριμίες» με διευθυντικά στελέχη της Τράπεζας Πειραιώς στην Πάτρα, καθώς και υψηλόβαθμα στελέχη αυτής στην διοίκηση της, στην Αθήνα και είχε τη δυνατότητα να πετύχει τη χορήγηση σε αυτούς, από την ανωτέρω τράπεζα στεγαστικών δανείων με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και χωρίς να απαιτηθεί η χορήγηση εγγυήσεων. Τα δάνεια αυτά προορίζονταν, όπως τους διαβεβαίωσε, ο 1ος εγκαλούμενος, ειδικά για Έλληνες της διασποράς, προκειμένου να επενδύσουν σε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα. Η εν λόγω επένδυση θα συνίστατο ειδικότερα στην εκμίσθωση των ακινήτων, που θα αγόραζαν, και την αποπληρωμή των τραπεζικών δανείων μόνο μέσω των μισθωμάτων, τα οποία θα κατατίθονταν σε τηρούμενους στην Τράπεζα Πειραιώς καθώς και μέσω του υποσχεθέντος 10% bonus δανείου, που θα χορηγούσε η Τράπεζα Πειραιώς, το οποίο θα κατατίθετο ομοίως για την αποπληρωμή των δανείων, χωρίς να προκύψει άλλη επιβάρυνση τους. Πεπεισμένοι από τις ψευδείς διαβεβαιώσεις του ανωτέρω δικηγόρου Πατρών (1ου εγκαλούμενου), αναφορικά με την βεβαιότητα και την έλλειψη κινδύνου της επένδυσης, που πρότεινε ο 2ος εγκαλούμενος-πολιτικός μηχανικός (…), πράγματι παρείχαν στον … πληρεξουσιότητα προκειμένου να προχωρήσει στη σύναψη των σχετικών δανειακών συμβάσεων και την υπογραφή των σχετικών συμβολαίων μεταβίβασης των εν λόγω διαμερισμάτων. Περαιτέρω, οι εγκαλούντες ισχυρίζονται, ότι δεν είχαν καμία απολύτως γνώση των συναλλαγών, που πραγματοποιήθηκαν επ' ονόματι τους, καθ' όσον αυτές πραγματοποιήθηκαν εν αγνοία τους, από τους πληρεξούσιους τους, οι οποίοι ουδόλως τους είχαν ενημερώσει σχετικά με τις λεπτομέρειες της εν λόγω επένδυσης. Ειδικότερα, δεν γνώριζαν ούτε το ύψος των εκταμιευθέντων δανείων ούτε την αξία των αγορασθέντων ακινήτων, ούτε την αναντιστοιχία μεταξύ τους ύψους των δανείων και του ύψους της αξίας των ακινήτων, τα οποία (σύμφωνα με τους εγκαλούντες) υπερεκτιμήθηκαν ως προς την αξία τους; προκείμενου να διογκωθεί το ποσό των δάνειων, σε σημείο, που ακόμα και εάν το υπερβάλλον της αντικειμενικής αξίας ποσό, υπήρξε τίμημα μη δηλωθέν, τα ποσά αυτά υπερέβαιναν καταφανώς, τόσο την αντικειμενική αξία της περιοχής αλλά και την εμπορική αξία. Επιπροσθέτως καταγγέλλουν ότι, ουδέποτε κατέθεσαν χρήματα σε λογαριασμούς προθεσμιακών καταθέσεων στην Τράπεζα Πειραιώς, ως εγγύηση, για την εκταμίευση των σχετικών δανείων, στοιχείο, που αποδεικνύει (σύμφωνα με τους εγκαλούντες), ότι όλες οι ενέργειες πραγματοποιήθηκαν εις βάρος τους μεθοδευμένα. Αποτέλεσμα των μεθοδεύσεων των εγκαλουμένων (που συνέβησαν εν αγνοία τους), είναι να έχουν επιβαρυνθούν οι εγκαλούντες με υπέρογκα ποσά δανείων (ήτοι: α) με το ποσό των 3.400.000 ευρώ ο 1ος εγκαλών (΄…) και β) με το ποσό των 4.000.000 ευρώ ο 2ος εγκαλών (…), τη χορήγηση των οποίων ουδόλως δικαιολογούσε η οικονομική τους κατάσταση και τα οποία οφείλουν να αποπληρώσουν, ενώ στην πραγματικότητα, έχουν αποκτήσει ακίνητα χαμηλότερης αξίας από εκείνη των εκταμιευθέντων δανείων και συνεπώς το επιπλέον ποσό, το οποίο η φορολογική αρχή έκρινε ως αποκρυφθέν τίμημα μεταβίβασης, αποτελεί την περιουσιακή βλάβη, που υπέστησαν οι ανωτέρω εγκαλούντες με ταυτόχρονο παράνομο περιουσιακό όφελος του … (πληρεξούσιου δικηγόρου), του κατασκευαστή-πωλητή (…) και τυχόν εμπλεκόμενων στελεχών της Τράπεζας Πειραιώς.

 

Κατόπιν της ανωτέρω παραγγελίας του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος διενεργήθηκε φορολογικός έλεγχος από τις κατά τόπο αρμόδιες φορολογικές αρχές προς διακρίβωση τυχόν φορολογικών παραβάσεων των εν λόγω διαδίκων κατά την κατάρτιση των σχετικών συμβολαίων αγοραπωλησίας. Ενόσω όμως η παρούσα δικογραφία εκκρεμούσε προς επεξεργασία στον Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, ετέθη σε ισχύ (από 1/7/2019), ο νέος Κώδικας Ποινικής Δικονομίας, ο οποίος καταλαμβάνει και τις εκκρεμείς ποινικές υποθέσεις, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 590 παρ.1 του νέου ΚΠΔ, σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ.3 εδ.α του οποίου «ο εισαγγελέας οικονομικού εγκλήματος έχει ως αρμοδιότητα τη διενέργεια ερευνών ή προκαταρκτικής εξέτασης για την εξακρίβωση τέλεσης κάθε είδους φορολογικών και οικονομικών εγκλημάτων και οποιωνδήποτε άλλων συναφών, εφόσον αυτά διαπράττονται σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή βλάπτουν σοβαρά την εθνική οικονομία». Όπως δε, προκύπτει από την αντιπαραβολή της ως άνω διάταξης με την προϊσχύουσα διάταξη του άρθρου 17 Α παρ. 3 εδ.α του Ν. 2523/1997, η οποία έχει καταργηθεί με το άρθρο 586 του Νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, έχει απαλειφθεί η μνεία των «νομικών προσώπων του ευρύτερου δημόσιου τομέα». Επί του θέματος εξεδόθη και η υπ'αριθμ. ./9-7-2019 παραγγελία του Εποπτεύοντος Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, ο οποίος παρήγγειλε, ότι όποιες δικογραφίες δεν εμπίπτουν πλέον στην αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος, να διαβιβασθούν στον κατά τόπο αρμόδιο Εισαγγελέα Πρωτοδικών. Κατόπιν τούτων, ο Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος με την υπ' αριθμ. πρωτ. ./8-8-2019 αναφορά του μας επαναδιαβίβασε την παρούσα δικογραφία (με ABM: .), καθ' όσον (με βάση τις ισχύουσες διατάξεις του νέου ΚΠΔ), δεν υφίσταται πλέον αρμοδιότητα του Εισαγγελέα Οικονομικού Εγκλήματος καθώς τα ερευνώμενα αδικήματα (ήτοι, απάτη κακουργηματική, απιστία κακουργηματική και νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα), δεν φέρονται τελεσθέντα σε βάρος του Ελληνικού Δημοσίου, οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, ούτε εμπίπτουν κατά την κρίση του, στην έννοια της σοβαρής βλάβης της εθνικής οικονομίας, σύμφωνα με το συγκεντρωθέν υλικό.

 

Σύμφωνα με το άρθρο 51 παρ.2 του Νέου Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, ο εισαγγελέας πλημμελειοδικών εξετάζει την έγκληση που έλαβε και αν κρίνει ότι αυτή δεν στηρίζεται στο νόμο ή είναι προφανώς αβάσιμη στην ουσία της ή ανεπίδεκτη δικαστικής εκτίμησης την απορρίπτει με διάταξη, η οποία περιλαμβάνει συνοπτική αιτιολογία και επιδίδεται στον εγκαλούντα, ενώ σύμφωνα με την παρ. 3 του άρθρου 51 του Κ.Π.Δ «Αν ενεργήθηκαν προκαταρκτική εξέταση ή αυτεπάγγελτη προανάκριση κατά το άρθρο 245 παρ.2 ή ένορκη διοικητική εξέταση και ο εισαγγελέας κρίνει, ότι δεν προκύπτουν επαρκείς ενδείξεις για την κίνηση της ποινικής δίωξης, απορρίπτει την έγκληση με αιτιολογημένη διάταξη του». Περαιτέρω σύμφωνα με το άρθρο 52 παρ. 1 ΚΠΔ «Ο εγκαλών έχει δικαίωμα μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την επίδοση της διατάξεως του εισαγγελέα πλημμελειοδικών σύμφωνα με τις παρ.2 και 3 του προηγούμενου άρθρου, να προσφύγει κατ' αυτής στον αρμόδιο εισαγγελέα εφετών. Η προσφυγή ασκείται με τον τρόπο που προβλέπεται στο άρθρο 474», ενώ σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 52 ΚΠΔ «Ο προσφεύγων υποχρεούται να καταθέσει παράβολο υπέρ του Δημοσίου ποσού διακοσίων πενήντα (250) ευρώ, το οποίο επισυνάπτεται στην έκθεση που συντάσσει ο πιο πάνω γραμματέας. Το ύψος του ποσού αναπροσαρμόζεται με κοινή απόφαση των υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αν δεν κατατεθεί το παράβολο η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη από τον εισαγγελέα εφετών. Αν ο εισαγγελέας εφετών δεχθεί την προσφυγή παραγγέλει είτε την διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης αν πρόκειται για κακούργημα για το οποίο δεν έχει ήδη διενεργηθεί είτε την άσκηση ποινικής δίωξης στις λοιπές περιπτώσεις και διατάσσει την επιστροφή του παραβόλου στον καταθέσαντα αυτό.

 

Κατά το άρθρο 386 παρ. 1α του προϊσχύοντος Ποινικού Κώδικα «όποιος με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων τιμωρείται ....αν η ζημία που προξενήθηκε είναι ιδιαίτερα μεγάλη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών", κατά δε την παρ. 3 του ίδιου άρθρου «επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι δέκα ετών» α) εάν ο υπαίτιος διαπράττει απάτες κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία υπερβαίνουν το ποσό των 30.000 ευρώ, β) αν το περιουσιακό όφελος ή η προξενηθείσα ζημία υπερβαίνει συνολικά το ποσό των εκατόν είκοσι χιλιάδων (120.000 ευρώ), όπως αυτό αναπροσαρμόστηκε με το άρθρο 24 του ν. 4055/2012), (προηγουμένως το ποσό ανερχόταν σε 73,000 ευρώ). Σύμφωνα δε, με το άρθρο 386 παρ.Ια του Νέου Ποινικού Κώδικα (όπως κυρώθηκε με Ν. 462019/2019), ο οποίος τέθηκε σε ισχύ από 1/7/2019, «Όποιος με την εν γνώσει παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών ή την αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών γεγονότων βλάπτει ξένη περιουσία πείθοντας κάποιον σε πράξη, παράλειψη ή ανοχή με σκοπό από την βλάβη αυτής της περιουσίας να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή». Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα έτη και χρηματική ποινή», ενώ συμφωνά με την παρ.2 «Αν η άπατη στρέφεται άμεσα κατά του νομικού προσώπου του ελληνικού δημοσίου, των νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου ή των οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης και η ζημιά που προκλήθηκε υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών και χρηματική ποινή έως χίλιες ημερήσιες μονάδες. Η πράξη αυτή παραγράφεται μετά από είκοσι έτη». Από την αντιπαραβολή των ανωτέρω διατάξεων, προκύπτει ότι η διάταξη του άρθρου 386 του Π.Κ (όπως κυρώθηκε με Ν. 4619/2019), τροποποιήθηκε και πλέον προβλέπεται και τιμωρείται σε βαθμό κακουργήματος σε μία μόνο περίπτωση σύμφωνα με την παρ.1 εδ.β-α και παρ.2 του άρθρου 386 του Π.Κ, όταν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ, ενώ πλέον το έγκλημα της απάτης δεν προσλαμβάνει κακουργηματικό χαρακτήρα, εάν ο υπαίτιος διέπραττε απάτες κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια και το συνολικό όφελος ή η συνολική ζημία, υπερβαίνουν συνολικά το ποσό των 30.000 ευρώ (ήτοι, απαλείφτηκαν οι επιβαρυντικές περιστάσεις της κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια τέλεσης του αδικήματος, που καθιστούσαν την πράξη της απάτης, κακουργηματική). Περαιτέρω από τον συνδυασμό των διατάξεων του άρθρου 51 και 52 παρ.1 και 2 του Νέου Ποινικού Κώδικα, η κακουργηματική απάτη (που προβλέπεται στο άρθρο 386 παρ.1 εδ.β-α του Ποινικού Κώδικα) τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) έτη (όπως και στον προγενέστερο Ποινικό Κώδικα-ίδιο πλαίσιο ποινής ), ενώ στο άρθρο 386 παρ.1β-α του Π.Κ (όπως κυρώθηκε με Ν. 4619/2019), προβλέπεται η σωρευτική απειλή χρηματικής ποινής, καθ’ όσον το συγκεκριμένο έγκλημα συνοδεύεται από χαρακτηριστικά αποκόμισης οικονομικού οφέλους (σε αντίθεση με τον προϊσχύσαντα Ποινικό Κώδικα, στο οποίο δεν προβλεπόταν χρηματική ποινή). Από τη διάταξη του άρθρου 386 του Ποινικού Κώδικα προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του υπαλλακτικώς μικτού εγκλήματος της απάτης απαιτούνται: α) σκοπός του δράστη να περιποιήσει στον εαυτό του ή και σε άλλον (τρίτον) παράνομο περιουσιακό όφελος από την βλάβη που προκλήθηκε, έστω και αν τελικώς δεν επιτευχθεί το όφελος β) εν γνώσει, υπό την έννοια του άμεσου δόλου, παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών ή αθέμιτη απόκρυψη ή παρασιώπηση αληθινών, από την οποία, ως παραγωγό αιτία, παραπλανήθηκε κάποιος και προέβη στην επιζήμια για τον ίδιο ή άλλον πράξη, παράλειψη ή ανοχή. Η παράσταση ψευδών γεγονότων μπορεί να συνίσταται σε οποιαδήποτε ανακοίνωση, δήλωση ή ισχυρισμό, στον οποίο υπάρχει ανακριβής απεικόνιση της πραγματικότητας, μπορεί δε να είναι ρητή ή να συνάγεται και συμπερασματικά από τη συμπεριφορά του δράστη, και γ) βλάβη ξένης, κατά το αστικό δίκαιο, περιουσίας, η οποία να τελεί σε αιτιώδη συνάφεια με τις παραπλανητικές ενέργειες ή παραλείψεις του δράστη. Ως παράσταση ψευδών γεγονότων σαν αληθινών, η οποία μπορεί να είναι ρητή ή να συνάγεται σιωπηρά από τη συμπεριφορά του δράστη, νοείται οποιαδήποτε ανακοίνωση, δήλωση, διαβεβαίωση ή ισχυρισμός αυτού, που εμπεριέχει ανακριβή παρουσίαση ή απεικόνιση της πραγματικότητας και αποσκοπεί στην απόκτηση από τον ίδιο ή από άλλον παράνομου περιουσιακού οφέλους. Ως γεγονότα, κατά την έννοια της παραπάνω διατάξεως νοούνται τα πραγματικά περιστατικά που ανάγονται στο παρελθόν ή το παρόν και όχι εκείνα που πρόκειται να συμβούν στο μέλλον όπως είναι οι απλές υποσχέσεις ή συμβατικές υποχρεώσεις. Το ψευδές γεγονός πρέπει να υπήρξε στο παρελθόν η να έχει διαμορφωθεί και υπάρχει στο παρόν όταν γίνεται η βεβαίωση του και δεν μπορεί να ανάγεται στο μέλλον. Όταν, όμως, εκείνα που πρόκειται να συμβούν, δηλαδή τα αναγόμενα στο μέλλον, όπως είναι οι απλές υποσχέσεις ή συμβατικές υποχρεώσεις, συνοδεύονται ταυτόχρονα με ψευδείς διαβεβαιώσεις και παραστάσεις άλλων γεγονότων που αναφέρονται στο παρόν ή το παρελθόν, κατά τέτοιο τρόπο ώστε να δημιουργούν την εντύπωση της μελλοντικής εκπλήρωσης, βάσει της εμφανιζόμενης ήδη στο παρόν ψευδούς πραγματικής κατάστασης ή δυνατότητας του δράστη, που είχε από πριν ειλημμένη την απόφαση να μην εκπληρώσει την υποχρέωση του, τότε θεμελιώνεται το έγκλημα της απάτης. Ως περιουσία νοείται το σύνολο των οικονομικών αγαθών του προσώπου που έχουν χρηματική αξία, ενώ ως βλάβη νοείται η μείωση ή χειροτέρευση της περιουσιακής κατάστασης προσώπου, την οποία δεν αναιρεί η τυχόν ύπαρξη ενεργού αξίωσης του παθόντος για αποκατάσταση της ζημίας κατά αυτού που την προκάλεσε, έστω και αν ο τελευταίος είναι απόλυτα αξιόχρεος, αφού για την ικανοποίηση της σχετικής αξίωσης απαιτείται δικαστικός αγώνας, ο οποίος συνιστά πάντοτε περιουσιακή βλάβη. Η απειλή περιουσιακής ζημίας θεωρείται βλάβη, όταν προκαλεί χειροτέρευση της κατάστασης που υπάρχει κατά την τέλεση της πράξης. Αιτιώδης δε σύνδεσμος υπάρχει, όταν η βλάβη επέρχεται ως άμεσο και αναγκαίο αποτέλεσμα της απατηλής συμπεριφοράς του δράστη, ενώ δεν απαιτείται αυτός που παραπλανήθηκε και εκείνος που ζημιώθηκε να είναι το ίδιο πρόσωπο (βλ. ΑΠ 82/2020, ΑΠ 1/2019, ΑΠ 95/2019 και ΑΠ 542/2017-ΝΟΜΟΣ). Εξάλλου κατά την διάταξη του άρθρου 390 παρ.1 του Ποινικού Κώδικα, που ισχύει από 1η Ιουλίου του 2019 «Όποιος κατά παράβαση των κανόνων επιμελούς διαχείρισης προκαλεί εν γνώσει βέβαιη ζημιά στην περιουσία άλλου, της οποίας βάσει του νόμου ή δικαιοπραξίας έχει την επιμέλεια ή διαχείριση (ολική ή μερική ή μόνον για ορισμένη πράξη) τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή. Αν η ζημία που προκλήθηκε υπερβαίνει συνολικά το ποσό των 120.000 ευρώ επιβάλλεται κάθειρξη έως δέκα (10) έτη και χρηματική ποινή». Κατά την διάταξη του άρθρου 405 παρ.1 του Π.Κ (όπως ισχύει από 1/7/2019) «Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 390 παρ.1 εδ. α (πλημμεληματική απιστία) απαιτείται έγκληση», ενώ σύμφωνα με την μεταβατική διάταξη του άρθρου 464 του νέου Ποινικού Κώδικα «Εκκρεμείς ποινικές διαδικασίες, που έχουν ανοίξει χωρίς την υποβολή έγκλησης με αντικείμενο πράξεις για την δίωξη των οποίων απαιτείται έγκληση στον παρόντα Κώδικα, ενώ διώκονταν αυτεπαγγέλτως υπό το προϊσχύσαν δίκαιο, συνεχίζονται, εφόσον ο δικαιούμενος να υποβάλει έγκληση δηλώσει εντός τεσσάρων μηνών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος (ήτοι από 1/7/2019 μέχρι 1/11/2019) ότι επιθυμεί την πρόοδο τους». Τέλος σύμφωνα με το άρθρο 6 παρ.2 του Ν. 4637/2019 (ΦΕΚ180/18-11-2019) «Εκκρεμείς ποινικές διαδικασίες, που έχουν ανοίξει χωρίς την υποβολή εγκλήσεως με αντικείμενο πράξεις απιστίας για την δίωξη των οποίων απαιτείται έγκληση στον παρόντα νόμο ενώ διώκονταν αυτεπαγγέλτως υπό το προϊσχύσαν δίκαιο, συνεχίζονται, εφόσον ο δικαιούμενος να υποβάλει έγκληση δηλώσει εντός τεσσάρων μηνών από την έναρξη της ισχύος του παρόντος (ήτοι από 18/11/2019 μέχρι 18/3/2020) ότι επιθυμεί την πρόοδο τους». Προστατευόμενο από την διάταξη του άρθρου 390 του Π.Κ έννομο αγαθό είναι η περιουσία, νοούμενη ως το σύνολο των οικονομικών αγαθών του προσώπου, που μπορεί να έχει χρηματική αξία και μπορεί να διατίθενται νομίμως, καθώς και η προσδοκώμενη με σταθερότητα κτήση τέτοιων γενικά οικονομικών αγαθών και οι ελπίδες ακόμη, όχι οι γενικές απλές και ακαθόριστες, αλλά οι στηριζόμενες σε ορισμένες πιθανότητες, υποκείμενο της δε μπορεί να είναι μόνο πρόσωπο που έχει την επιμέλεια ή διαχείριση της περιουσίας άλλου, δηλαδή πρόσωπο που μπορεί να ενεργεί νομικές πράξεις και όχι απλώς υλικές και να έχει δυνατότητα ανάπτυξης πρωτοβουλίας και λήψης αποφάσεων με κίνδυνο και ευθύνη του, όπως λχ. ο διαχειριστής ν.π. (ΑΠ 682/2013, Α' δημοσίευση ΝΟΜΟΣ, Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης, Ποινικός Κώδικας, Ερμηνεία-Εφαρμογή, άρθρο 390, σελ 2074 επ, Κ. Παπαθανασίου, με εκεί παραπομπές). Αντικειμενικά για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος απαιτείται πράξη ή παράλειψη του διαχειριστή που επιφέρει βέβαιη ζημία στην ξένη προς αυτόν περιουσία, χωρίς όμως σκοπό «νοσφισμού», δηλαδή ιδιοποίησης ή καταστροφής πράγματος, όπου ζημία η επί το έλαττον διαφορά της χρηματικής αξίας του συνόλου της περιουσίας πριν τη διάθεση της και της αξίας που απομένει μετά τη διάθεση της από τον δράστη. Η ζημία μπορεί να είναι θετική ή αποθετική, ενώ συμψηφίζεται κάθε αύξηση της περιουσίας που πηγάζει άμεσα από την ίδια διαχειριστική πράξη. Η ζημιογόνος συμπεριφορά του δράστη, για να υπαχθεί στην πράξη της προσβολής του άρθρου 390 του Π.Κ, πρέπει πρώτα απ' όλα να συνιστά πράξη διαχείρισης, χαρακτηριστικό γνώρισμα της οποίας αποτελεί ο προς τα έξω αντιπροσωπευτικός και δικαιοπρακτικός της χαρακτήρας (βλ. ΑΠ 1019/2012 ΠΧρ 2013, σελ. 345). Η πράξη διαχείρισης με αυτά τα γνωρίσματα μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, όπως π.χ με συμβατική δέσμευση (αγορά, πώληση, μίσθωση κ.λπ.), με σιωπηρή δήλωση βουλήσεως, με οιονεί δικαιοπραξία, με πράξεις δικονομικού χαρακτήρα (αγωγή, δικαστικός συμβιβασμός). Δεν αποτελούν πράξεις διαχείρισης: α) οι εσωτερικές υλικές πράξεις (λ.χ παράλειψη συντήρησης περιουσιακών στοιχείων, διαγραφή πελατολογίου βλ Συμ.ΑΠ 973/2010 ΠΧρ 2011, σελ. 277), β) οι εξωτερικές υλικές πράξεις, γ) οι εσωτερικές δικαιοπραξίες (λ. λήψη άτοκου δανείου από το ταμείο της εταιρίας ή αμοιβής υψηλότερης από την εγκριθείσα (βλ. ΑΠ 1019/2012 ΠΧρ 2013, σελ. 345, ΑΠ 367/2002 ΠΧρ 2003 σελ. 1080) και δ) οι εξωτερικές δικαιοπραξίες, που υπερβαίνουν τα διαχειριστικά όρια ή είναι άσχετες με τη διαχείριση (λ.χ προσφορά ακινήτου της εταιρείας προς υποθήκη από τον διαχειριστή εταίρο, μολονότι το καταστατικό της εταιρείας εξαιρεί από τη διαχείριση την πράξη αυτή κ.λπ.). Περαιτέρω η πράξη της διαχειρίσεως, που είναι βλαπτική για την περιουσία του άλλου, για να υπαχθεί στο άρθρο 390 του Π.Κ, πρέπει απαραίτητα να συνιστά παράβαση των κανόνων της επιμελούς διαχείρισης και συνακόλουθα κατάχρηση της προς τα έξω αντιπροσωπευτικής εξουσίας του διαχειριστή. Αυτό βέβαια δεν το αναφέρει ρητά ο νόμος , προκύπτει όμως λογικά από την ίδια την έννοια της διαχείρισης και ως εκ τούτου αποτελεί άγραφο στοιχείο της αντικειμενικής υπόστασης, που συμπληρώνει την πράξη της προσβολής του εννόμου αγαθού (βλ. επισημάνσεις του Ν. Ανδρουλάκη ΠΧρ 1975, σελ. 161). Επομένως, εάν ο διαχειριστής δεν κάνει κατάχρηση της διαχειριστικής του εξουσίας, δεν πραγματώνεται η αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 390 Π.Κ, έστω και εάν η σχετική συμπεριφορά του διαχειριστή βλάπτει τελικά την περιουσία του άλλου (ΑΠ 50/2007 Πχρ 2007 σελ. 918, ΑΠ 1662/2002 ΠοινΛογ 2002 σελ. 1907). Οι κανόνες της επιμελούς διαχείρισης δεν είναι ίδιοι σε όλες τις περιπτώσεις, αλλά προσδιορίζονται κατά βάση, μέσα στα όρια που διαγράφουν η καλή πίστη, τα χρηστά ήθη, οι συναλλακτικές συνήθειες, καθώς και ο οικονομικός και κοινωνικός σκοπός του διαχειριστικού δικαιώματος (άρθρο 281 του Π.Κ). Ιδιαίτερα πρέπει να προσεχθούν οι περιπτώσεις, όπου η απόφαση του διαχειριστή λαμβάνεται υπό συνθήκες αβεβαιότητας, ώστε γενικά, λοιπόν, η δράση του θα πρέπει να αξιολογείται με το πρίσμα μιας ex ante θεώρησης όλων των παραμέτρων, που έπρεπε να λάβει υπόψη του ένας συνετός διαχειριστης, για να μη ζημιώσει την ξένη περιουσία, που διαχειρίζονταν, αφού μια εκ των υστέρων θεώρηση θα οδηγούσε σε αδράνεια κάθε διαχείριση (Αριστοτέλης Χαραλαμπάκης, ό.π.). Επιπροσθέτως σύμφωνα με το άρθρο 2 του Ν. 4557/2018 «1. Αντικείμενο του παρόντος είναι η πρόληψη και καταστολή της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες και της χρηματοδότησης της τρομοκρατίας, όπως αυτά τα αδικήματα ορίζονται κατωτέρω, καθώς και η προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος από τους κινδύνους που ενέχουν», «2. Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (ξέπλυμα χρήματος) συνιστούν οι εξής πράξεις: α) Η μετατροπή ή η μεταβίβαση περιουσίας εν γνώσει του γεγονότος ότι προέρχεται από εγκληματική δραστηριότητα ή από πράξη συμμετοχής σε τέτοια δραστηριότητα με σκοπό την απόκρυψη ή τη συγκάλυψη της παράνομης προέλευσης της ή την παροχή συνδρομής σε οποιονδήποτε ενέχεται στη δραστηριότητα αυτή για να αποφύγει τις έννομες συνέπειες των πράξεων του, β) η απόκρυψη ή η συγκάλυψη της αλήθειας, όσον αφορά τη φύση, την προέλευση, τη διάθεση, τη διακίνηση ή τη χρήση περιουσίας ή τον τόπο όπου αυτή αποκτήθηκε ή βρίσκεται ή την κυριότητα επί περιουσίας ή σχετικών με αυτή δικαιωμάτων, εν γνώσει του γεγονότος ότι η περιουσία αυτή προέρχεται από εγκληματική δραστηριότητα ή από πράξη συμμετοχής σε τέτοια δραστηριότητα, γ) η απόκτηση, κατοχή ή χρήση περιουσίας, εν γνώσει, κατά το χρόνο της κτήσης ή της διαχείρισης της, του γεγονότος ότι η περιουσία προέρχεται από εγκληματική δραστηριότητα ή από πράξη συμμετοχής σε τέτοια δραστηριότητα, δ) η χρησιμοποίηση του χρηματοπιστωτικού τομέα με την τοποθέτηση σε αυτόν ή τη διακίνηση μέσω αυτού εσόδων που προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες, με σκοπό να προσδοθεί νομιμοφάνεια στα εν λόγω έσοδα, ε) ή σύσταση οργάνωσης ή ομάδας δύο τουλάχιστον ατόμων για τη διάπραξη μίας ή περισσοτέρων από τις πράξεις που αναφέρονται στις περιπτώσεις α’ έως και δ' και η συμμετοχή σε τέτοια οργάνωση ή ομάδα, στ) η απόπειρα διάπραξης, η υποβοήθηση, η υποκίνηση, η διευκόλυνση ή η παροχή συμβουλών σε τρίτο για τη διάπραξη μίας ή περισσοτέρων από τις πράξεις που αναφέρονται στις περιπτώσεις α’ έως και δ’, «3. Νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες υπάρχει και όταν οι δραστηριότητες από τις οποίες προέρχεται η προς νομιμοποίηση περιουσία έχουν λάβει χώρα στο έδαφος άλλου κράτους, εφόσον αυτές θα ήταν βασικό αδίκημα αν διαπράττονταν στην Ελλάδα και θεωρούνται αξιόποινες, σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους αυτού». Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 39 του Ν. 4557/2018 «1.α) Με κάθειρξη μέχρι δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή από είκοσι χιλιάδες (20.000) ευρώ έως ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ τιμωρείται ο υπαίτιος πράξεων νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, β) Ο υπαίτιος των πράξεων της περίπτωσης α’ τιμωρείται με κάθειρξη και με χρηματική ποινή από τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ έως ένα εκατομμύριο πεντακόσιες χιλιάδες (1.500.000) ευρώ, αν έδρασε ως υπάλληλος υπόχρεου νομικού προσώπου ή αν το βασικό αδίκημα περιλαμβάνεται στα αδικήματα των περιπτώσεων γ' και ε’ του άρθρου 4, ακόμη και αν για αυτά προβλέπεται ποινή φυλάκισης γ) Ο υπαίτιος των πράξεων της περίπτωσης α'  τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα (10) ετών και με χρηματική ποινή από πενήντα χιλιάδες (50.000) ευρώ έως δύο εκατομμύρια (2.000.000) ευρώ, αν ασκεί τέτοιου είδους δραστηριότητες κατ' επάγγελμα ή κατά συνήθεια ή είναι υπότροπος ή έδρασε για λογαριασμό, προς όφελος ή εντός των πλαισίων εγκληματικής η τρομοκρατικής οργάνωσης ή ομάδας, δ).............., ε).................., στ)............., ζ)............, η)............, θ)..............., ι)..........». Το έγκλημα τούτο προϋποθέτει την προγενέστερη τέλεση άλλου εγκλήματος που συνιστά την εγκληματική δραστηριότητα (βασικό έγκλημα), από το οποίο κάποιος (υπαίτιος ή άλλος) αποκόμισε παράνομα έσοδα (όπως είναι και το χρήμα υπό υλική ή άυλη μορφή). Ειδικότερα στο περιεχόμενο του δόλου του δράστη περιλαμβάνεται τόσο ή γνώση της αξιόποινης προέλευσης των εσόδων όσο και η γνώση του δράστη της αξιόποινης πράξης από την οποία προήλθαν τα έσοδα. Το υποκείμενο του εγκλήματος της νομιμοποίησης εγκληματικών εσόδων και το υποκείμενο του βασικού εγκλήματος που συνιστά την εγκληματική δραστηριότητα, από την οποία προέρχονται τα νομιμοποιούμενα περιουσιακά στοιχεία, μπορεί να ταυτίζονται ή να πρόκειται για διαφορετικά πρόσωπα (ΑΠ 1080/2019, Εφ.Πατρών 223/2017-ΝΟΜΟΣ).

 

Στην κρινόμενη υπόθεση από το αποδεικτικό υλικό που συγκεντρώθηκε κατά την προκαταρκτική εξέταση και ειδικότερα από την μαρτυρικές καταθέσεις, τα επισυναφθέντα στη δικογραφία έγγραφα και τις ληφθείσες ανωμοτί εξηγήσεις προέκυψαν τα κάτωθι πραγματικά περιστατικά και ειδικότερα: Οι νυν εγκαλούντες, ήτοι: α) ο …  (επιχειρηματίας και μεσίτης ασφαλιστικών προϊόντων) και β) ο … (μεσίτης ακινήτων) είναι Ελληνοαμερικανικής καταγωγής και μόνιμοι κάτοικοι Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, οι οποίοι κατά το χρονικό διάστημα 2006-2007 αποφάσισαν να επενδύσουν σε ακίνητα ευρισκόμενα στην Ελλάδα. Περί τον μήνα Ιούνιο του έτους 2006, οι προαναφερόμενοι εγκαλούντες, ήλθαν σε επαφή με τον 1° εγκαλούμενο, … (δικηγόρο Πατρών κατά την επίδικη περίοδο) μέσω του φίλου τους ελληνοαμερικανού, …, ο οποίος ήταν πελάτης του προαναφερόμενου δικηγόρου και είχε αναθέσει σε αυτόν τον έλεγχο τίτλων για αγορά ακινήτου στα Αραχωβίτικα Πατρών και τη σύναψη στεγαστικού δανείου με την Εθνική Τράπεζα για την αγορά αυτήν, τα οποία και διεκπεραιώθηκαν τον μήνα Ιούνιο του 2006. Όταν εμφανίστηκαν στον προαναφερόμενο δικηγόρο του ανέφεραν, ότι είχαν αποφασίσει να επενδύσουν σε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα, ότι είχαν προβεί σε έρευνα αγοράς με Έλληνες μεσίτες ακινήτων, ότι ήθελαν να κάνουν τις αγορές τους με τραπεζικό δάνειο (όπως είθισται στις αγορές της Αμερικής) και ζήτησαν απ’ αυτόν (ήτοι τον 1° εγκαλούμενο-δικηγόρο) να τους συστήσει έναν έμπειρο και αξιόπιστο κατασκευαστή, που να διαθέτει ακίνητα προς πώληση. Στο πλαίσιο αυτό (και αφού ο …) τους σύστησε τον 2° εγκαλούμενο (…), οι εγκαλούντες δια του …, απευθύνθηκαν στις εταιρείες συμφερόντων του …, ήτοι στις εταιρείες «… ΑΤΕΔΑ» και «… ΑΤΕΔΑ», οι οποίες έχουν ως αντικείμενο την κατασκευή, ανάπτυξη και εκμετάλλευση ακινήτων. Για να διευκολυνθεί μάλιστα η επενδυτική τους δραστηριότητα, αμφότεροι οι εγκαλούντες διόρισαν τον δικηγόρο Πατρών … (1° εγκαλούμενο) ειδικό πληρεξούσιο τους στην Ελλάδα και του χορήγησαν εξουσίες, ώστε να προβεί στη σύναψη τραπεζικών δανείων και στην κατάρτιση συμβάσεων αγοράς ακινήτων επ' ονόματι τους. Συγκεκριμένα:

 

Ο … και η σύζυγος του (…)   αποφάσισαν να αγοράσουν από την εταιρεία «… ΑΤΕΔΑ» (την οποία εκπροσωπούσε ο 2ος εγκαλούμενος  …), εννέα (9) διαμερίσματα και οκτώ (8) θέσεις στάθμευσης, σε δύο κτήρια, στην Πάτρα καθώς και πέντε (5) διαμερίσματα και πέντε (5) ανοιχτές θέσεις στάθμευσης, σε δύο κτήρια στην Λευκάδα, όπως αυτά περιγράφονται αναλυτικά στα υπ' αριθ. ./12-10-2006 και ./12-10-2006 συμβόλαια της συμβολαιογράφου Πατρών …. Ο … και η σύζυγος του, ανέθεσαν στον δικηγόρο Πατρών …, να τους εκπροσωπήσει στις σχετικές διαδικασίες, που απαιτούνταν, για την κατάρτιση των συμβάσεων δανείων και συμβάσεων αγοράς ακινήτων με πληρεξούσια, τα οποία μάλιστα καταρτίσθηκαν προτού αναχωρήσουν για την Αμερική. Ειδικότερα, σύμφωνα με το υπ' αριθμ. ./20-7-2006 πληρεξούσιο της συμ/φου Πειραιά, …, ο … (νυν εγκαλών), διόρισε τον δικηγόρο Πατρών … (1ο εγκαλούμενο) ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο του και του χορήγησε τις ειδικές εντολές και δικαιώματα, όπως αντί αυτού και για λογαριασμό του: α) ν’ αγοράζει επ' ονόματι του, με τις νόμιμες διατυπώσεις, από τις Ανώνυμες Εταιρείες, που εδρεύουν στην Πάτρα (…) με την επωνυμία «EASY HOMES Α.Ε» και «EUROTERRA ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «.ΑΤΕΔΑ» και με τίμημα έως το ποσό των 4.000.000 ευρώ με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει, οποιαδήποτε κινητά ή ακίνητα κτήματα, οπουδήποτε στην Ελλάδα κ.λπ. και β) να παρίσταται και να αντιπροσωπεύει αυτόν ενώπιον οποιασδήποτε Τράπεζας (και ειδικότερα ενώπιον της Τράπεζας Πειραιώς) και να συνομολογεί μετ' αυτής στεγαστικά δάνεια (αγοράς, ανέγερσης, αποπεράτωσης) ή οποιασδήποτε άλλης φύσεως δάνεια......Να παρίσταται ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών και να συναινεί στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης σε οποιαδήποτε ακίνητα του υπέρ της διαχειρίστριας Τράπεζας Πειραιάς-Α.Ε και μέχρι του ποσού των 5.400.000 ευρώ προς ασφάλεια των συμβάσεων δανείων (βλ. σχετικό πληρεξούσιο). Περαιτέρω, επειδή, ο … αποφάσισε να αγοράσει τα ακίνητα από κοινού με τη σύζυγο του, …, η τελευταία διόρισε (με σχετικό πληρεξούσιο σε συμβολαιογράφο στην Καλιφόρνια), τον δικηγόρο Πατρών … (1° εγκαλούμενο) ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο της και του χορήγησε τις ειδικές εντολές και δικαιώματα, προκειμένου να προβεί στην κατάρτιση των σχετικών δανειακών συμβάσεων και των συμβάσεων αγοράς ακινήτων (βλ. το υπ' αριθ. ./23-8-2006 πληρεξούσιο του συμ/φου Αγίου Φραγκίσκου Καλιφόρνιας ΗΠΑ, .). Κατόπιν τούτων, ο … απέστειλε τα απαιτούμενα έγγραφα αυτού και της συζύγου του (εκκαθαριστικό σημείωμα, φωτοτυπίες διαβατηρίων κ.λπ.), και ο … κατέθεσε στην Τράπεζα Πειραιώς αίτηση για χορήγηση στεγαστικού δανείου αγοράς και αποπεράτωσης για τα ανωτέρω ακίνητα (διαμερίσματα και θέσεις στάθμευσης, που βρίσκονταν στην Πάτρα και Λευκάδα)-βλ. το υπ' αριθ. . από 1/8/2006 έντυπο ανάλυσης δανειακού αιτήματος με συνημμένη αίτηση). Ο ., είχε και άμεση επικοινωνία με το κατάστημα της Τράπεζας Πειραιώς (επί της οδού … στην Πάτρα), όπου και ο … είχε καταθέσει την αίτηση για δανειοδότηση, και συγκεκριμένα με την υπάλληλο ., με την οποία είχε συνομιλήσει αρκετές φορές για την διαδικασία που ακολουθείτο για την δανειοδότηση και την σταδιακή εκταμίευση του δανείου (βλ. τις με ημερομηνία 15/4/2020 ανωμοτί εξηγήσεις του ..). Μάλιστα, από Την Τράπεζα Πειραιώς, ζητήθηκε από τον … και τη σύζυγό του, να μεταβούν στη θυγατρική της Τράπεζας Πειραιώς, ήτοι στη Τράπεζα «Marathon Bank» στον Άγιο Φραγκίσκο και να υπογράψουν ενώπιον του εκεί υπαλλήλου … την «Εξουσιοδότηση πελάτη», που αφορούσε την εξουσιοδότηση για την επεξεργασία των οικονομικών τους δεδομένων αλλά και το πρωτότυπο δείγμα υπογραφής τους (βλ. σχετική εξουσιοδότηση), Περαιτέρω στις 29/9/2006 και ενώ αναμενόταν η οριστική έγκριση του δανείου, ο …, ζήτησε από τη γραμματέα του …, ήτοι από την … να συντάξει και ν’ αποστείλει έγγραφο (σημείωμα) στον …, στο οποίο αναφέρονταν οι ιδιοκτησίες που συμφώνησε να αγοράσει στην Πάτρα και στη Λευκάδα, τα χαρακτηριστικά τους και το ακριβές συνολικό κόστος για την απόκτηση τους. Το σημείωμα αυτό εστάλη από τη … από το φαξ (…) του γραφείου της εταιρείας «. ΑΤΕΔΑ» στον … στο φαξ του με αριθμό .… στις 29/9/2006 και ώρα (Ελλάδος) 03:46 μ.μ και εκδόθηκε και σχετικό αποδεικτικό αποστολής του (βλ. σχετικό σημείωμα και αποδεικτικό αποστολής φαξ). Εν συνεχεία, ανεξάρτητοι εκτιμητές της δανείστριας Τράπεζας Πειραιώς, προέβησαν σε εκτίμηση της αξίας των ακινήτων, που προτίθετο να αγοράσει ο … και η σύζυγος του, βάσει της οποίας θα καθοριζόταν και το ύψος του δανείου που θα ελάμβαναν. Τα ακίνητα, που ενδιέφεραν τον … εκτιμήθηκαν ως εξής: α) όσον αφορά τα ευρισκόμενα στην Πάτρα ακίνητα, αυτά εκτιμήθηκαν για λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς από τον Αρχιτέκτονα-Μηχανικό, … στην αξία των 2.139.000 ευρώ (βλ. την από 5/10/2006 έκθεση εκτίμησης ακινήτου του μηχανικού …) και β) όσον αφορά τα ευρισκόμενα στη Λευκάδα ακίνητα, αυτά εκτίμηθηκαν για λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς από τον Αρχιτέκτονα-Μηχανικό,….στην αξία του 1.219.025 ευρώ (βλ. την από 3/10/2006 έκθεση εκτίμησης ακινήτου του μηχανικού .) και συνολικά (τα προαναφερόμενα ακίνητα) εκτιμήθηκαν από την Τράπεζα Πειραιώς στο ποσό των 3.358.925 ευρώ. Κατόπιν τούτων η Τράπεζα Πειραιώς ενέκρινε για τον . και τη σύζυγο του δανειοδότηση ύψους 3.400.000 ευρώ για την αγορά και την επισκευή των εν λόγω ακινήτων, αλλά πέραν της προσημείωσης, που θα εγγραφόταν στα επίδικα ακίνητα, η Τράπεζα ζήτησε την ενεχύραση ποσού ίσου με το 10% της αξίας του δανείου, ήτοι 340.000 ευρώ πριν την εκταμίευση του δανείου, καθ’ όσον οι δανειολήπτες ήταν κάτοικοι εξωτερικού (βλ. σημείωμα οριστικής έγκρισης για υπ' αριθμ. . Πέραν του εγκριθέντος δανείου των 3.400.000 ευρώ, η τράπεζα θα τους χορηγούσε και δωρεάν ποσό ίσο με 4% του δανείου, δηλαδή 136.000 ευρώ, ως «bonus δανείου», το οποίο ήταν την συγκεκριμένη περίοδο κοινή πρακτική της Τράπεζας Πειραιώς και άλλων τραπεζών για την προσέλκυση δανειοληπτών, χρήματα τα οποία θα παρέμεναν δεσμευμένα προς εξυπηρέτηση του δανείου. Ο δικηγόρος και 1ος εγκαλούμενος (.), καθώς επίσης και η υπάλληλος της Τράπεζας Πειραιώς (.), ενημέρωσαν άμεσα τον …, ότι προκειμένου να δανειοδοτηθεί με το ποσό των 3.400.000 ευρώ και για να καταρτισθούν οι σχετικές αγοραπωλησίες, έπρεπε ο ίδιος να διαθέσει το ποσό των 340.000 ευρώ, το οποίο και θα δεσμευόταν στον λογαριασμό του (για εξασφάλιση του δανείου). Ο …, επειδή κατά την επίδικη περίοδο η ισοτιμία ευρώ – δολαρίου δεν ήταν ευνοϊκή γι' αυτόν (δηλαδή 1 ευρώ = 1,45-1,50 δολάρια), συμφώνησε το εν λόγω χρηματικό ποσό των 340.000 ευρώ (που έπρεπε να κατατεθεί και να παραμείνει δεσμευμένο στο λογαριασμό .του για εξασφάλιση του δανείου) να προκαταθέσει άτοκο, ως διευκόλυνση, ο … (πωλητής των ακινήτων), μετά δε την εκταμίευση του δανείου, θα του επιστρεφόταν αυθημερόν (ήτοι στο …) , με το καταβληθησόμενο σε αυτόν εκτός του συμβολαίου τίμημα. Πράγματι, την 12/10/2006 ο … εξέδωσε την υπ' αριθμ. … τραπεζική επιταγή της Λαϊκής Τράπεζας, ύψους 340.000 ευρώ, εις διαταγή του … (1ου εγκαλουμένου), η οποία εισπράχθηκε από την Τράπεζα Πειραιώς και τοποθετήθηκε σε ενεχυρασθέντα λογαριασμό του …, αφού προηγουμένως ο … είχε καταθέσει αίτημα στην Τράπεζα για άνοιγμα τραπεζικού λογαριασμού στο όνομα του … (βλ. υπ'αριθμ. … τραπεζικό λογαριασμό σε συνδυασμό με την από 12/10/2016 σύμβαση ενεχύρασης κατάθεσης). Ακολούθως και δη την 12/10/2006, ο … (10ς εγκαλούμενος): α) υπέγραψε τη σύμβαση στεγαστικού δανείου αγοράς και αποπεράτωσης διαμερισμάτων και θέσεων στάθμευσης για το ποσό των 3.400.000 ευρώ (βλ. την υπ' αριθμ. …/12-10-2006 αρχική σύμβαση στεγαστικού δανείου, β) τη σύμβαση για τις 136.000 ευρώ, δηλαδή για το ποσοστό 4% επί του άνω δανείου, το οποίο έλαβαν ο … και η σύζυγος του, δωρεάν στο λογαριασμό τους ως «bonus δανείου» (βλ. την υπ'αριθμ. …/12-10-2006 πράξη τροποποίησης σύμβασης στεγαστικού δανείου) και γ) τα συμβόλαια αγοραπωλησίας όλων των ακινήτων μεταξύ αφενός των αγοραστών του … και της συζύγου του και αφετέρου των οικοπεδούχων πωλητριών εταιρειών «EASY HOMES Α.Ε» και «E. ΑΤΕΔΑ», οι οποίες εκπροσωπήθηκαν από τον …. 2ο εγκαλούμενο (βλ. τα υπ’ αριθμ. ../12-10-2006 και …/12-10-2006 συμβόλαια της συμβολαιογράφου Πατρών-…, που αφορούν την αγορά εννέα (9) διαμερισμάτων και οκτώ (8) θέσεων στάθμευσης, σε δύο κτήρια στην Πάτρα καθώς και πέντε (5) διαμερισμάτων και πέντε (5) ανοιχτών θέσεων στάθμευσης, σε δύο κτήρια στην Λευκάδα), αντί αναγραφόμενου τιμήματος την αντικειμενική αξία των ακινήτων, ήτοι 932.990,42 ευρώ για τα ακίνητα της Πάτρας και 539.967,58 ευρώ για τα ακίνητα της Λευκάδας και συνολικά 1.472.958,00 ευρώ. Συνεπώς, το αναγραφόμενο στα συμβόλαια τίμημα ανήλθε στο ποσό των 1.485.259,89 ευρώ (το οποίο αντιστοιχούσε στην αντικειμενική αξία των ακινήτων) και το υπόλοιπο ποσό των 1.914.740.11 ευρώ (που είχε συμφωνηθεί και με τους ανωτέρω εγκαλούντες να μην αναγραφεί στο συμβόλαιο), καταβλήθηκε αυθημερόν σε τραπεζικό λογαριασμό του …. Την ημέρα υπογραφής των συμβολαίων (12/10/2006) ο δικηγόρος …, έδωσε εντολή στην τράπεζα να μεταφέρει από το εκταμιευμένο δάνειο (υπ' αριθμ. … λογαριασμό δανείου …), ποσό 1.914.740,11 ευρώ στον υπ' αρίθμ. … τραπεζικό λογαριασμό του …, το οποίο παρέμεινε δεσμευμένο, μέχρι να προσκομιστούν στην τράπεζα οι μεταγραφές-καταχωρίσεις των συμβολαίων και οι εγγραφές-καταχωρίσεις των προσημειώσεων επί των πωληθέντων ακινήτων. Από το ποσό των 1.914.740,11 ευρώ (που έλαβε ο … εκτός συμβολαίου) καλύφθηκε το ποσό των 340.000 ευρώ, που είχε προκαταβάλει για τη σύσταση του ενεχύρου υπέρ της τράπεζας καθώς και άλλα έξοδα στα οποία υπεβλήθη ο … και δη ποσό 242.642,88 ευρώ, αφορούσε στην επιστροφή των πάσης φύσεως δαπανών, που είχε προκαταβάλει ο ίδιος για τα συμβόλαια και για τη δανειοδότηση (Φόρος μεταβίβασης ακινήτων, αμοιβή δικηγόρου, μηχανικού τράπεζας, συμβολαιογράφου, μεταγραφή-καταχώριση των συμβολαίων στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο και κτηματολογικό γραφείο) καθώς επίσης και τα ποσά, που θα κατέβαλε για λογαριασμό των αγοραστών για την εγγραφή των προσημειώσεων επί των πωληθέντων (παραστάσεις-αμοιβές δικηγόρων, εγγραφή στο Υποθηκοφυλακείο Λευκάδας και στο Κτηματολογικό Γραφείο Πατρών), το δε ποσό των 1.332.097,33 ευρώ, που απέμενε, αφορούσε μέρος του συμφωνηθέντος τιμήματος. Το υπόλοιπο τίμημα των 1.472.958 ευρώ (που αντιστοιχούσε στην αντικειμενική αξία των αγορασθέντων ακινήτων, ήτοι 932.990,42 ευρώ για τα ακίνητα της Πάτρας και 539.967,58 ευρώ για τα ακίνητα της Λευκάδας) κατεβλήθη στην πωλήτρια εταιρεία «EUROTERRA ΑΤΕΔΑ» με τρεις τραπεζικές επιταγές ποσών 932.990,42 ευρώ στις 6/11/2006, 229.824,47 ευρώ στις 6/11/2006 και 322.445 ευρώ στις 7/11/2006, οι οποίες εκδόθηκαν από τον υπ' αριθμ. … λογαριασμό του … Από τα προαναφερόμενα προκύπτει ότι το συνολικό τίμημα αγοράς από τον … και τη σύζυγο του όλων των ακινήτων (στην Πάτρα και Λευκάδα), ανήλθε στο συνολικό ποσό των 2.805.055,33 ευρώ. Τα σχετικά με την εμπορική (αγοραία αξία) των εν λόγω ακινήτων του …, προκύπτουν και από την με ημερομηνία 11/3/2010 έκθεση ελέγχου της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών. Ειδικότερα, οι ελεγκτές, κατέληξαν στα εξής συμπεράσματα: <<Από όλα όσα λεπτομερώς αναφέραμε για τις αγοραπωλησίες ακινήτων, που αναγράφονται στα υπ' αριθμ. ./12-10-2006 και ./12-10-2006 συμβόλαια της συμβολαιογράφου Πατρών … προέκυψε, ότι η ελεγχομένη επιχείρηση «. ΑΤΕΔΑ» μεταβίβασε ακίνητα στους … και τη σύζυγο του στις 12/10/2006 στην περιοχή των Πατρών και της Λευκάδας. Για την εξόφληση της πωλήτριας εταιρείας οι αγοραστές συνήψαν την υπ' αριθμ. …  δανειακή σύμβαση με την Τράπεζα Πειραιώς ύψους 3.400.000 ευρώ. Από το ποσό αυτό, 1.485.259,89 ευρώ κατεβλήθη στην πωλήτρια εταιρεία για την εξόφληση της συνολικής αξίας των δύο συμβολαίων, το δε υπόλοιπο από 1.914.740,11 ευρώ, διοχετεύθηκε στο προσωπικό λογαριασμό του Προέδρου και Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρείας «. ΑΤΕΔΑ» (…), που αφορά ποσό εκτός συμβολαίου από τη χορήγηση του ανωτέρω στεγαστικού δανείου. Από τα παραπάνω προκύπτει, ότι τα προαναφερόμενα συμβόλαια συντάχθηκαν ανακριβώς ως προς το πραγματικό τίμημα>>. Μετά την πλήρη εξόφληση του τιμήματος και την επιστροφή στον … όλων των χρημάτων, που είχε προκαταβάλει για λογαριασμό του … και της συζύγου του, οι τελευταίοι προέβησαν στη σύνταξη του από 20/1/2007 πληρεξουσίου ενώπιον του συμβολαιογράφου Καλιφόρνιας ΗΠΑ, …, με το οποίο έδιναν στον … (1° εγκαλούμενο) ειδική εντολή για ενεχυρίαση της τραπεζικής κατάθεσης των 340.000 ευρώ στον υπ' αριθμ. … τραπεζικό τους λογαριασμό προς εξασφάλιση της αρχικής σύμβασης στεγαστικού δανείου και της υπ’ αριθ. ./12-10-2006 πράξης τροποποίησης αυτής. Στο ίδιο πληρεξούσιο του έδωσαν εντολή για την εκμίσθωση των αγορασθέντων ακινήτων τους και την εκχώρηση των μισθωμάτων στην Τράπεζα Πειραιώς και ενέκριναν όλες τις μέχρι τότε ήδη διενεργηθείσες πράξεις του … σε σχέση με όλες τις προαναφερόμενες έντοκες (βλ. σχετικό πληρεξούσιο). Πράγματι δε, ο …, προέβη κατ' εντολή και για λογαριασμό του … και της συζύγου του, σε εκμίσθωση σχεδόν όλων των αγορασθέντων ακινήτων τους και ενεχύραση των μισθωμάτων από την τράπεζα (βλ. την από 25/1/2007 σύμβαση σύστασης ενεχύρου επί απαιτήσεων), τα οποία κατέθεταν οι μισθωτές στον υπ' αριθ. … λογαριασμό εξυπηρέτησης του δανείου τους στην Τράπεζα Πειραιώς. Την άνοιξη του έτους 2007, ο …, επισκέφθηκε εκ νέου την Πάτρα και κατόπιν συνάντησης με τον δικηγόρο … παρέλαβε τα αντίγραφα των συμβολαίων αγοράς, τις συμβάσεις δανείου, τις εγγεγραμμένες προσημειώσεις, τις συμβάσεις ενεχύρασης, τις μισθωτικές συμβάσεις και των συμβάσεις ενεχυρίασης των μισθωμάτων, ενώ μετέβη και στην Τράπεζα Πειραιώς, όπου και ήλεγξε με την υπάλληλο … (με την οποία είχε διαρκή επικοινωνία για την έκβαση των υποθέσεων του), όλες τις διενεργηθείσες από τον δικηγόρο … συναλλαγές, χωρίς να προβάλει οποιαδήποτε αντίρρηση για τις μέχρι τότε διενεργηθείσες πράξεις του πληρεξούσιου δικηγόρου του (ήτοι, του …).

 

Β) Σχετικά με τον 2° εγκαλούντα (…) σημειώνουμε τα κάτωθι: Ο … αποφάσισε και αυτός να αγοράσει από την εταιρεία «… ΑΤΕΔΑ» (την οποία εκπροσωπούσε ο 2ος εγκαλούμενος, …), ακίνητα στην Ελλάδα, αναθέτοντας και αυτός στον δικηγόρο Πατρών-…, να τον εκπροσωπήσει στις σχετικές διαδικασίες, που απαιτούνταν, για την κατάρτιση των συμβάσεων δανείων και συμβάσεων αγοράς ακινήτων με πληρεξούσιο, το οποίο , μάλιστα, καταρτίσθηκε προτού αναχωρήσει για την Αμερική. Ειδικότερα, σύμφωνα με το αρχικό υπ' αρίθμ. ./28-8-2006 πληρεξούσιο της συμ/φου Πατρών, ., ο . (νυν 2ος εγκαλών), διόρισε τον δικηγόρο Πατρών-. (1° εγκαλούμενο) ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο του και του χορήγησε τις ειδικές εντολές και δικαιώματα, όπως αντί αυτού και για λογαριασμό του: α) ν' αγοράζει επ' ονόματι του, με τις νόμιμες διατυπώσεις, από τις Ανώνυμες Εταιρείες, που εδρεύουν στην Πάτρα (.) με την επωνυμία «EASY HOMES Α.Ε» και «EUROTERRA ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «E. ΑΤΕΔΑ» και με τίμημα έως το ποσό των 1.500.000 ευρώ με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει, οποιαδήποτε κινητά ή ακίνητα κτήματα, οπουδήποτε στην Ελλάδα κ.λπ. και β) να παρίσταται και να αντιπροσωπεύει αυτόν ενώπιον οποιασδήποτε Τράπεζας (και ειδικότερα ενώπιον της Τράπεζας Πειραιώς) και να συνομολογεί μετ' αυτής στεγαστικά δάνεια (αγοράς, ανέγερσης, αποπεράτωσης) ή οποιασδήποτε άλλης φύσεως δάνεια......Να παρίσταται ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών και να συναινεί στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης σε οποιαδήποτε ακίνητα του υπέρ της δανείστριας Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε και μέχρι του ποσού των 2.100.000 ευρώ προς ασφάλεια των συμβάσεων δανείων (βλ. σχετικό πληρεξούσιο). Το προαναφερόμενο πληρεξούσιο αφορούσε την αρχική συμφωνία με τον…, καθ' όσον το μήνα Φεβρουάριο του 2007, οπότε και επέστεψε εκ νέου στην Ελλάδα (και δη στην Πάτρα), αποφάσισε να αγοράσει άλλα ακίνητα (ήτοι, αυτά που τελικά αγόρασε), οπότε προέβη στη σύνταξη νέου πληρεξουσίου (βλ. το υπ' αριθμ. ./23-2-2007 πληρεξούσιο της συμβ/φου Πατρων …). Στο πληρεξούσιο αυτό (ο  …) ανέγραψε λεπτομερώς όλα τα ακίνητα, που θ’ αγόραζε για λογαριασμό του ο … αντί τιμήματος μέχρι 5.000.000 ευρώ, όρισε το ύψος της προσημείωσης για εξασφάλιση του δανείου μέχρι 7.000.000 ευρώ, του  έδωσε εντολή ενεχυρίασης καταθέσεων μέχρι 2.000.000 ευρώ, εντολή εκμίσθωσης των ακινήτων που θα αγόραζε και εντολή εκχώρησης των μισθωμάτων στην Τράπεζα Πειραιώς. Επίσης την ίδια ημέρα (ήτοι, την 23/2/2017) υπέγραψε το υπ' αριθμ. ./23-2-2007 πληρεξούσιο, με το οποίο παρείχε ειδική εντολή σε έτερο δικηγόρο τον … «να συναινέσει στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης μέχρι του ποσού των 7.000.000 ευρώ, προς εμπράγματη εξασφάλιση απαιτήσεων της Τράπεζας Πειραιώς από χορήγηση δανείων μέχρι του ποσού των 5.000.000 ευρώ επί των κατωτέρω ακινήτων που αγόρασε από τον ….   Ο … είχε αποφασίσει να προβεί στην αγορά από την εταιρεία του …, ακινήτων ευρισκομένων σε κτηριακό συγκρότημα στην Πάτρα και δη ενός εμπορικού καταστήματος επιφανείας 352,19 τ.μ, 28 κλειστών θέσεων στάθμευσης συνολικής επιφάνειας περί τα 400 τ.μ, δύο υπογείων χώρων συνολικής επιφάνειας 104 τ.μ, επτά αποθηκών καθώς και να αποκτήσει την αποκλειστική χρήση κοινόχρηστων χώρων συνολικής επιφάνειας 439,33 τ.μ (όπως αυτά περιγράφονται αναλυτικά στο υπ'αριθμ. …/23-2-2007 πληρεξούσιο της συμ/φου Πατρών-… καθώς επίσης και στο υπό στοιχεία …/1-3-2007 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πατρών-…). Για την χρηματοδότηση του … από την Τράπεζα Πειραιώς, ο εκτιμητής της Τράπεζας, …, υπολόγισε την εμπορική αξία των εν λόγω ακινήτων στα3.243.163 ευρώ και  επί τη βάσει της εκτίμησης, αυτής η Τράπεζα τελικώς ενέκρινε δανειοδότηση ύψους 4.000.000 ευρώ για την αγορά, επισκευή και αποπεράτωση των ανωτέρω εργασιών. Έτσι κατ’ εντολή του ανωτέρω εγκαλούντος και δυνάμει του άνω πληρεξουσίου, ο δικηγόρος …, κατέθεσε την υπ ‘ αριθμ. … αίτηση για στεγαστικό δάνειο αγοράς και αποπεράτωσης για ποσό 3.200.000 ευρώ και την υπ ‘ αριθμ. … αίτηση για στεγαστικό δάνειο επισκευής για ποσό 800.000 ευρώ. Ειδικότερα, για το δάνειο των 3.200.000 ευρώ πέραν της εγγραφής προσημείωσης υποθήκης επί των ακινήτων που θα αγόραζε ο Κουρέτας,   απαιτήθηκε η πρόσθετη εξασφάλιση ενεχυρίασης κατάθεσης ποσού 360.000 ευρώ (ποσοστό 130% της εκτιμηθείσας αξίας) και για το δάνειο των 800.000 ευρώ (επισκευαστικό) απαιτήθηκε η ενεχυρίαση κατάθεσης ποσού ίσου με το 105% του δανείου, δηλαδή ποσού 840.000 ευρώ, αφού γι’ αυτό το δάνειο δεν υπήρχε άλλη εξασφάλιση, δηλαδή απαιτήθηκε συνολικό ποσό 1.200.000 ευρώ προς ενεχυρίαση. Όπως συμφωνήθηκε με τον …, έτσι και για τον …, ο … κατέβαλε το εν λόγω ποσό ατόκως προς διευκόλυνση του, το οποίο θα του επέστρεφε με την εκταμίευση του δανείου, ώστε να μην επιβαρυνθεί με την μη ευνοϊκή γι' αυτόν ισοτιμία ευρώ-δολαρίου.  Επιπροσθέτως,  συμφωνήθηκε να καταβάλει ο … για λογαριασμό του αγοραστή τις δαπάνες για τα συμβόλαια και τη δανειοδότηση (Φόρο μεταβίβασης ακινήτων, αμοιβή δικηγόρου, μηχανικού τράπεζας, συμβολαιογράφου, μεταγραφή-καταχώριση των συμβολαίων στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο και κτηματολογικό γραφείο) καθώς επίσης και τα ποσά, που θα κατέβαλε για λογαριασμό των αγοραστών για την εγγραφή των προσημειώσεων επί των πωληθέντων (παραστάσεις-αμοιβές δικηγόρων, εγγραφή στο Κτηματολογικό Γραφείο Πατρών) Περαιτέρω και ο … ζήτησε να αναγραφεί επί των συμβολαιογραφικών πράξεων η αντικειμενική αξία ως τίμημα, προς αποφυγή πληρωμής επιπλέον φόρου μεταβίβασης ακινήτων και των υπολογιζόμενων βάσει του αναγραφόμενου τιμήματος λοιπών δαπανών (αμοιβών συμ/φου, δικηγόρου, δικαιωμάτων κτηματολογίου κ.λπ.). Στις 28/2/2007, ο …, κατέθεσε στον υπ' αριθ. … τραπεζικό λογαριασμό του …, επιταγή ύψους 1.200.000 ευρώ που είχε εκδώσει ο … (και την είχε οπισθογραφήσει στον …) και αφορούσε τα χρήματα, που είχε προκαταβάλει ο … (για λογαριασμό του …) στην Τράπεζα για τη σύσταση ενεχύρου σε τραπεζικό λογαριασμό. Τελικώς την 1/3/2007 υπεγράφη (από τον …) επ' ονόματι του … η υπ' αριθ. … σύμβαση στεγαστικού δανείου ύψους 3.200.000 ευρώ και η υπ' αριθ. … σύμβαση στεγαστικού δανείου ύψους 800.000 ευρώ. Μετά την εκταμίευση του εν λόγω δανείου υπεγράφη το υπ' αριθ. ./1-3-2007 συμβόλαιο αγοραπωλησίας των ανωτέρω ακινήτων μεταξύ του … ως αγοραστή και της εταιρείας «… ΑΤΕΔΑ», της οποίας νόμιμος εκπρόσωπος ήταν ο …. Μετά την εκταμίευση των δανείων στον υπ' αριθ. … τραπεζικό λογαριασμό των δανείων του …, ο … έδωσε εντολή μεταφοράς του ποσού των 3.125.857 ευρώ στον υπ' αριθ. … τραπεζικό λογαριασμό του …, όπου παρέμειναν δεσμευμένα μέχρι την προσκόμιση στην Τράπεζα των καταχωρίσεων των συμβολαίων και των καταχωρίσεων των προσημειώσεων επί·των·πωληθέντων ακινήτων, το αναγραφόμενο στο συμβόλαιο ως τίμημα, ήτοι το ποσό των 874.143 ευρώ, το οποίο αντιστοιχούσε στην αντικειμενική αξία των ακινήτων καταβλήθηκε στην πωλήτρια εταιρεία (συμφερόντων του …) με την υπ' αριθ. … δίγραμμη τραπεζική επιταγή, εκδοθείσα από τον ίδιο ως άνω υπ' αριθ. … τραπεζικό λογαριασμό δανείων του ... Από το ποσό των 3.125.857,00 ευρώ (που έλαβε ο … εκτός συμβολαίου) καλύφθηκε το ποσό του 1.200.000 ευρώ, που είχε προκαταβάλει για τη σύσταση του ενεχύρου υπέρ της τράπεζας καθώς και άλλα έξοδα στα οποία υπεβλήθη ο … και δη ποσό 220.945 ευρώ , αφορούσε στην επιστροφή των πάσης φύσεως δαπανών, που είχε προκαταβάλει ο ίδιος για τα συμβόλαια και για τη δανειοδότηση (Φόρος μεταβίβασης ακινήτων-που αντιστοιχούσε στο ποσό των 96.000 ευρώ, αμοιβή δικηγόρου, μηχανικού τράπεζας, συμβολαιογράφου, μεταγραφή-καταχώριση των συμβολαίων στο αρμόδιο υποθηκοφυλακείο και κτηματολογικό γραφείο) καθώς επίσης και τα ποσά, που θα κατέβαλε για λογαριασμό των αγοραστών για την εγγραφή των προσημειώσεων επί των πωληθέντων (παραστάσεις-αμοιβές δικηγόρων, εγγραφή στο Κτηματολογικό Γραφείο Πατρών), το δε ποσό των 1.525.857 ευρώ, που απέμενε, αφορούσε μέρος του συμφωνηθέντος τιμήματος (που καταβλήθηκε εκτός συμβολαίου στον πωλητή). Από τα προαναφερόμενα προκύπτει ότι το συνολικό τίμημα αγοράς από τον … όλων των ακινήτων (που περιγράφονται αναλυτικά στο υπό στοιχεία …2007 συμβόλαιο αγοραπωλησίας της συμβολαιογράφου Πατρών-…), ανήλθε στο συνολικό ποσό των 2.400.000 ευρώ. Σημειωτέον δε, ότι το υπόλοιπο εναπομείναν ποσό του ταμείου, ήτοι 179.055 ευρώ, επεστράφησαν στον …, με δύο μεταφορές στον υπ’ αριθμ. …  τραπεζικό του λογαριασμό, ποσού 120.000 ευρώ την 25/4/2007 και 59.500 ευρώ (αντί για το ορθό ποσό των 59.055 ευρώ) την 16/5/2017 (βλ. σχετικά έγγραφα).

 

Ο …  και ο  Κρις Κουρέτας, διατείνονται στην έγκληση τους, ότι δεν είχαν καμία απολύτως γνώση των συναλλαγών, που πραγματοποιήθηκαν επ' ονόματι τους, καθ' όσον αυτές πραγματοποιήθηκαν εν αγνοία τους, από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους και τον εργολάβο … (εγκαλούμενους), οι οποίοι ουδόλως τους είχαν ενημερώσει σχετικά με τις λεπτομέρειες της εν λόγω επένδυσης. Ειδικότερα (σύμφωνα με τις καταγγελίες τους) , δεν γνώριζαν ούτε το ύψος των εκταμιευθέντων δανείων, ούτε την αξία των αγορασθέντων ακινήτων, ούτε την αναντιστοιχία μεταξύ τους ύψους των δανείων και του ύψους της αξίας των ακινήτων, τα οποία (σύμφωνα με τους εγκαλούντες) υπερεκτιμήθηκαν ως προς την αξία τους, προκειμένου να διογκωθεί το ποσό των δανείων, σε σημείο, που ακόμα και εάν το υπερβάλλον της αντικειμενικής αξίας ποσό, υπήρξε τίμημα μη δηλωθέν, τα ποσά αυτά υπερέβαιναν καταφανώς, τόσο την αντικειμενική αξία της περιοχής αλλά και την εμπορική αξία, ενώ τους είχαν διαβεβαιώσει οι προαναφερόμενοι εγκαλούμενοι, ότι είχαν τη δυνατότητα να πετύχουν τη χορήγηση σε αυτούς, από την ανωτέρω τράπεζα στεγαστικών δανείων με ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους και χωρίς να απαιτηθεί η χορήγηση εγγυήσεων. Από κανένα στοιχείο της δικογραφίας δεν προέκυψε η βασιμότητα των καταγγελλομένων από τους εγκαλούντες και δη ότι οι εγκαλούμενοι με τις ενέργειες τους, τους εξαπάτησαν, προκαλώντας τους παράνομη περιουσιακή βλάβη. Αντιθέτως, από τα επισυναφθέντα στη δικογραφία έγγραφα, προέκυψε, ότι οι εγκαλούντες είχαν γνώση της πραγματικής (εμπορικής) αξίας των ακινήτων που θα αγόραζαν, αλλά και του ύψους των τραπεζικών δανείων, που θα τους χορηγούνταν από την Τράπεζα Πειραιώς.

 

Ειδικότερα: Ο 1ος εγκαλών (…) είναι επιχειρηματίας και μεσίτης ασφαλιστικών προϊόντων στην Καλιφόρνια Αμερικής, ενώ ο 2ος εγκαλών (…) είναι μεσίτης ακινήτων στην Αμερική. Συνεπώς, μόνο εκ των ανωτέρω επαγγελματικών τους ιδιοτήτων (ο 2ος δραστηριοποιείται με τα κτηματομεσιτικά και την αγορά ακινήτων), συνάγεται, ότι επρόκειτο για δύο άτομα, που διέθεταν επαγγελματική εμπειρία και ικανότητα στις συναλλαγές και συνεπώς δεν μπορεί να θεωρηθεί (κατά πρώτον), ότι τα συγκεκριμένα πρόσωπα, εντάσσονται σε ένα κύκλο προσώπων, που θα μπορούσαν να εξαπατηθούν από ένα δικηγόρο και ένα εργολάβο στην Ελλάδα και να καταστούν (εν αγνοία τους) υπόχρεοι προς εκπλήρωση δανειακών συμβάσεων της τάξεως των 4.000.0000 και 5.000.000 ευρώ. Οι ανωτέρω εγκαλούντες, όταν ελάμβαναν χώρα (περί τον μήνα Ιούνιο του 2006), οι διαπραγματεύσεις με τον …  (δικηγόρο Πατρών), είχαν καταστήσει σαφές σε αυτόν, ότι θα πραγματοποιούσαν επενδύσεις σε ακίνητα στην Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση, ότι δεν θα επένδυαν προσωπικό τους κεφάλαιο για αγορά ακινήτων, ήτοι επιθυμούσαν άπαντα τα έξοδα (εμπορική αξία ακινήτων, φόρος μεταβίβασης ακινήτου, δαπάνες συμ/φων κ.λπ.) να καλυφθούν από τις δανειακές συμβάσεις, που θα εγκρίνονταν από την Τράπεζα Πειραιώς. Στα πλαίσια αυτά, και προκειμένου να περιορίσουν το συνολικό κόστος της αγοραπωλησίας των ακινήτων, είχαν συμφωνήσει να μην αναγράφει στο πωλητήριο συμβόλαιο το πραγματικό συμφωνηθέν τίμημα, ήτοι το τίμημα, που αντιστοιχούσε στην εμπορική αξία των ακινήτων), αλλά μόνο μέρος του συμφωνηθέντος τιμήματος, το δε υπόλοιπο τίμημα (που δεν θα αναγραφόταν στο συμβόλαιο), θα καταβαλλόταν από τον αγοραστή στον πωλητή μετά την υπογραφή του συμβολαίου (από το επιπλέον χορηγούμενο δάνειο). Άλλωστε, ήταν γνωστό, ότι στις αγοραπωλησίες ακινήτων στην Ελλάδα, είχε επικρατήσει η πρακτική της μη αναγραφής του πραγματικού τιμήματος στην συμβολαιογραφική πράξη, καθ' όσον κατ' αυτόν τον τρόπο, περιοριζόταν το συνολικό κόστος της αγοραπωλησίας ενός ακινήτου (για τα συμβαλλόμενα μέρη) και δη μειώνονταν τα διάφορα έξοδα (ιδίως φόρος μεταβίβασης ακινήτου, αμοιβές δικηγόρων κ.λπ.),τα οποία υπολογίζονταν με βάση την αναγραφόμενη στο συμβόλαιο αξία του ακινήτου. Μάλιστα και τα τραπεζικά ιδρύματα, υπολόγιζαν το ποσό των στεγαστικών δανείων, που θα χορηγούσαν στους αγοραστές ακινήτων με βάση την εμπορική αξία ενός ακινήτου και όχι με βάση την αναγραφόμενη στο συμβόλαιο αντικειμενική αξία. Η εκτίμηση της αγοραίας αξίας ενός ακινήτου, πραγματοποιείτο για λογαριασμό των τραπεζών από εκτιμητές (ιδίως πολιτικούς μηχανικούς), οι οποίοι πραγματοποιούσαν αυτοψία στο ακίνητο και εκτιμούσαν διάφορους παράγοντες (εμπορικότητα, παλαιότητα) για να προσδιορίσουν την αγοραία αξία του ακινήτου. Και στην προκείμενη περίπτωση, η εμπορική αξία των επίδικων ακινήτων, που αγόρασαν οι εγκαλούντες, προσδιορίστηκε από τους εκτιμητές της Τράπεζας Πειραιώς, οι εκθέσεις των οποίων απεστάλησαν στις επιτροπές δανείων της Τράπεζας, που ενέκριναν τα δάνεια και καθόρισαν και το ύψος της δανειοδότης. Συγκεκριμένα: Τα ακίνητα, που ενδιέφεραν τον … (ήτοι, εννέα (9) διαμερίσματα και οκτώ (8) θέσεις στάθμευσης, σε δύο κτήρια στην Πάτρα καθώς και πέντε (5) διαμερίσματα και πέντε (5) ανοιχτές θέσεις στάθμευσης, σε δύο κτήρια στην Λευκάδα, όπως αυτά περιγράφονται αναλυτικό στα με αριθμ. … και … της συμβολαιογράφου Πατρών …) εκτιμήθηκαν ως εξής: α) όσον αφορά τα ευρισκόμενα στην Πάτρα ακίνητα, αυτά εκτιμήθηκαν για λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς από τον Αρχιτέκτονα-Μηχανικό, … στην αξία των 2.139.000 ευρώ (βλ. την από 5/10/2006 έκθεση εκτίμησης ακινήτου του μηχανικού .) και β) όσον αφορά τα ευρισκόμενα στη Λευκάδα ακίνητα, αυτά εκτιμήθηκαν για λογαριασμό της Τράπεζας Πειραιώς από τον Αρχιτέκτονα-Μηχανικό, … στην αξία του 1.219.025 ευρώ (βλ. την από 3/10/2006 έκθεση εκτίμησης ακινήτου του μηχανικού …) και συνολικά (τα προαναφερόμενα ακίνητα) εκτιμήθηκαν από την Τράπεζα Πειραιώς στο ποσό των 3.358.925 ευρώ. Τελικώς, όπως προέκυψε από τα ανωτέρω αναφερόμενα, το συνολικό τίμημα αγοράς από τον … και τη σύζυγο του όλων των ακινήτων (στην Πάτρα και Λευκάδα), ανήλθε στο συνολικό ποσό των 2.805.055,33 ευρώ (αγοραία αξία) αν και δανειοδοτήθηκαν με το συνολικό ποσό των 3.400.000 ευρώ. Τα δε ακίνητα, που αφορούσαν τον … και δη ακίνητα ευρισκόμενα σε κτηριακό συγκρότημα στην Πάτρα και δη ενός εμπορικού καταστήματος επιφανείας 352,19 τ.μ, 28 κλειστών θέσεων στάθμευσης συνολικής επιφάνειας περί τα 400 τ.μ, δύο υπογείων χώρων συνολικής επιφάνειας 104 τ.μ, επτά αποθηκών καθώς και να αποκτήσει την αποκλειστική χρήση κοινόχρηστων χώρων συνολικης επιφάνειας 439,33 τ.μ (όπως αυτά περιγράφονται αναλυτικά στο υπ’ αριθμ. ./23-2-2007 πληρεξούσιο της συμ/φου Πατρών … καθώς επίσης και στο υπο στοιχεία ./1-3-2007 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Πατρών …) εκτιμήθηκαν, στο συνολικό ποσό των 3.243.163 ευρώ. Τελικώς, προέκυψε ότι το συνολικό τίμημα αγοράς (εμπορική αξία), των ακινήτων, που αγόρασε ο Κρις Κουρέτας, ανήλθε στο συνολικό ποσό των 2.400.000 ευρώ αν και δανειοδοτήθηκε με το συνολικό ποσό των 4.000.000 ευρώ. Οι ισχυρισμοί των εγκαλούντων «ότι ουδόλως ήταν σε γνώση τόσο όσον αφορά το ακριβές ύψος του εκταμιευθέντος δανείου, όσο και όσον αφορά την αξία των αγορασθέντων ακινήτων» καταρρίπτεται πλήρως, από τα κάτωθι αποδεικτικά στοιχεία: Από τα ειδικά πληρεξούσια, που χορήγησαν προς τον δικηγόρο Πατρών (…), δυνάμει των οποίων, τον εξουσιοδοτούσαν να προβεί στην σύναψη δανειακών συμβάσεων και στην αγορά των επίδικων ακινήτων, αποδεικνύεται, ότι οι εγκαλούντες είχαν γνώση της πραγματικής αξίας των ακινήτων που θα αποκτούσαν αλλά και του ύψους των τραπεζικών δανείων, που θα τους χορηγούνταν, όταν μάλιστα οι εντολές τους, αφορούσαν επενδύσεις ποσών 4-5 εκατομμυρίων ευρώ σε ακίνητα, στην Ελλάδα. Ειδικότερα: α) με το υπ' αριθμ. ./20-7-2006 συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο, που υπέγραψε ο …, χορήγησε στον … τις εξής εξουσίες: α) Ν’ αγοράζει επ' ονόματι του, με τις νόμιμες διατυπώσεις, από τις Ανώνυμες Εταιρείες, που εδρεύουν στην Πάτρα (…) με την επωνυμία «EASY HOMES Α.Ε» και «EUROTERRA ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «E ΑΤΕΔΑ» και με τίμημα έως το ποσό των 4.000.000 ευρώ με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει, οποιαδήποτε κινητά ή ακίνητα κτήματα, οπουδήποτε στην Ελλάδα κ.λπ. και β) να παρίσταται και να αντιπροσωπεύει αυτόν ενώπιον οποιασδήποτε Τράπεζας (και ειδικότερα ενώπιον της Τράπεζας Πειραιώς) και να συνομολογεί μετ’ αυτής στεγαστικά .δάνεια (αγοράς, ανέγερσης, αποπεράτωσης). ή οποιοδήποτε άλλης φύσεως δάνεια...... Να παρίσταται ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πατρών και να συναινεί στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης σε οποιαδήποτε ακίνητα του υπέρ της δανείστριας Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε και μέχρι του ποσού των 5.400.000 ευρώ προς ασφάλεια των συμβάσεων δανείων (βλ. σχετικό πληρεξούσιο). Περαιτέρω, και η σύζυγος του …, ήτοι η …, διόρισε και αυτή (με σχετικό πληρεξούσιο σε συμβολαιογράφο στην Καλιφόρνια), τον δικηγόρο Πατρών-… (1° εγκαλούμενο) ειδικό πληρεξούσιο, αντιπρόσωπο και αντίκλητο της και του χορήγησε τις ειδικές εντολές και δικαιώματα, προκειμένου να προβεί στην κατάρτιση των σχετικών δανειακών συμβάσεων και των συμβάσεων αγοράς ακινήτων (βλ. το υπ’ αριθμ …/23-8-2006 πληρεξούσιο του συμ/φου Αγίου Φραγκίσκου Καλιφόρνιας ΗΠΑ, …). Η γνώση του … για τα ακίνητα που απέκτησε και την εμπορική αξία αυτών, αποδεικνύεται και από το αναλυτικό σημείωμα με ημερομηνία 29/9/2006 της εταιρείας «E. ΑΤΕΔΑ» (συμφερόντων του …) προς αυτόν, το οποίο του εστάλη με φαξ αυθημερόν με εντολή του πληρεξούσιου δικηγόρου του … και ενώ αναμενόταν η οριστική έγκριση του δανείου. Στο εν λόγω σημείωμα αναφέρονται επ' ακριβώς τα ακίνητα που είχε συμφωνήσει ο … (1ος εγκαλούμενος) να αγοράσει στην Πάτρα και στη Λευκάδα, τα χαρακτηριστικά τους και το ακριβές συνολικό κόστος για την απόκτηση τους. Ειδικότερα περιγράφονται επακριβώς οι ιδιοκτησίες (διαμερίσματα και θέσεις στάθμευσης, τετραγωνικά των ακινήτων), και η συνολική εμπορική αξία, που εκτιμάται αρχικά στο ποσό των 2.950.000 ευρώ, επιπροσθέτως δε, αναγράφεται σε αυτό, ότι το συνολικό κόστος της επένδυσης (συμπεριλαμβανομένων του φόρου μεταβίβασης, των αμοιβών των δικηγόρων, συμβολαιογράφων και τα έξοδα υποθηκοφυλακείου και κτηματολογίου) , θα ανήρχετο στο ποσό των 3.200.000 ευρώ. Τίθεται συνεπώς το εύλογο ερώτημα, γιατί ο 1ος εγκαλών (…) δεν εξέφρασε τις επιφυλάξεις του για την αγορά των ανωτέρω προαναφερόμενων ακινήτων ή γιατί δεν ματαίωσε, εφόσον δεν συμφωνούσε με τις προσδιορισθείσες (από τους εκτιμητές της Τράπεζας) εμπορικές αξίες των ακινήτων, την σύναψη των συμβάσεων δανείων με την Τράπεζα Πειραιώς και την κατάρτιση των συμβολαιογραφικών πράξεων, που αφορούσαν αγορααπωλησίες των επίδικων ακινήτων. Επιπροσθέτως, καταγγέλλει στην έγκληση του (ο …), ότι υπεγράφη εν αγνοία του από τον πληρεξούσιο δικηγόρο του (…), σύμβαση ενεχύρασης προθεσμιακής κατάθεσης ύψους 340.000 ευρώ με την Τράπεζα Πειραιώς στον με αριθμό … λογαριασμό καταθέσεων της προαναφερόμενης τράπεζας, για την μερική εξασφάλιση του τότε χορηγηθησομένου δανείου, ενώ ο ίδιος (και η σύζυγος του) δεν γνώριζαν την ύπαρξη του λογαριασμού αυτού, καθ’ όσον ουδέποτε προέβησαν στην κατάθεση του ανωτέρω ποσού στον λογαριασμό αυτό και αγνοούν μέχρι και σήμερα τα στοιχεία του προσώπου που κατέθεσε τα χρήματα αυτά. Από τα αποδεικτικά στοιχεία που προσκομίστηκαν, οι προαναφερόμενες αιτιάσεις του Διονυσίου Χελιώτη και της συζύγου του, κρίνονται παντελώς αβάσιμοι και ψευδείς: Ειδικότερα: Όπως αναφέρθηκε και ανωτέρω η Τράπεζα Πειραιώς ενέκρινε για τον … και τη σύζυγο του δανειοδότηση ύψους 3.400.000 ευρώ για την επισκευή και την αγορά των επίδικων ακινήτων. Για να εκταμιευθεί το ανώτερω δάνειο, η Τράπεζα·Πειραιώς·ζήτησε ως εξασφάλιση, πέραν την εγγραφής της προσημείωσης υποθήκης την ενεχύραση ποσού ίσο με το 10% της αξίας του δανείου. Επειδή την επίδικη περίοδο η ισοτιμία ευρώ-δολαρίου δεν ήταν ευνοϊκή για τον … (δηλαδή 1 ευρώ=1,45-1,50 δολάρια) και προκειμένου να προχωρήσει η αγοραπωλησία των ακινήτων (καθ' όσον ο … τους έχει διαμηνύσει, ότι για την επένδυση, που θα πραγματοποιούσε στην Ελλάδα, δεν προτίθετο να δαπανήσει οποιοιδήποτε χρηματικό ποσό από την προσωπική του περιουσία) συμφωνήθηκε μεταξύ τους τα χρήματα αυτά να διατεθούν ατόκως από τον … ως διευκόλυνση με τον όρο να του επιστραφούν τα χρήματα αυτά αυθημερόν, μετά την εκταμίευση του δανείου, με το ποσό που θα του καταβαλλόταν εκτός του συμβολαίου. Αδιάσειστη απόδειξη της γνώσεως του … (και της συζύγου του) περί της υπογραφής από τον πληρεξούσιο δικηγόρο τους (…) της σύμβασης ενεχύρασης προθεσμιακής τους κατάθεσης ύψους 340.000 ευρώ με την Τράπεζα Πειραιώς, αποτελεί το από 20/1/2007 πληρεξούσιο ενώπιον του συμβολαιογράφου Καλιφόρνιας ΗΠΑ, …, με το οποίο (Ο … και η σύζυγος του) έδιναν στον … (1° εγκαλούμενο) ειδική εντολή για ενεχυρίαση της τραπεζικής κατάθεσης των 340.000 ευρώ στον υπ' αριθ. … τραπεζικό τους λογαριασμό προς εξασφάλιση της αρχικής σύμβασης στεγαστικού δανείου και της υπ' αρίθμ. …/12-10-2006 πράξης τροποποίησης αυτής. Στο ίδιο πληρεξούσιο μάλιστα του έδωσαν .εντολή για την εκμίσθωση των αγορασθέντων ακινήτων τους και την εκχώρηση των μισθωμάτων στην Τράπεζα Πειραιώς και ενέκριναν όλες τις μέχρι τότε ήδη διενεργηθείσες πράξεις του … σε σχέση με όλες τις προαναφερόμενες εντολές (βλ. σχετικό πληρεξούσιο).

 

Σχετικά με τον … σημειώνουμε τα κάτωθι: Ο … υπέγραψε το υπ' αριθ. ./23-2-2007 συμβολαιογραφικό πληρεξούσιο (που συντάχθηκε από την συμ/φο Πατρών-…), στο οποίο ανέγραψε λεπτομερώς όλα τα ακίνητα, που ενδιαφερόταν να αγοράσει (τα οποία και τελικά αγόρασε), επιπροσθέτως δε, χορήγησε στον … τις εξής εξουσίες: α) Ν’ αγοράζει επ' ονόματι του, με τις νόμιμες διατυπώσεις, από τις Ανώνυμες Εταιρείες, που εδρεύουν στην Πάτρα (…) με την επωνυμία «EASY HOMES Α.Ε» και «EUROTERRA ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΑΚΙΝΗΤΩΝ» και τον διακριτικό τίτλο «E  ΑΤΕΔΑ» και με τίμημα έως το ποσό των 5.000.000 ευρώ με οποιουσδήποτε όρους και συμφωνίες εγκρίνει ο εντολοδόχος τα κάτωθι ακίνητα (στα σημεία 1 έως 39 του πληρεξουσίου να γίνεται η αναλυτική περιγραφή του καταστήματος, των κλειστών θέσεων στάθμευσης, των αποθηκών κ.λπ., που απέκτησε ο …), β) να παρίσταται και να αντιπροσωπεύει αυτόν ενώπιον οποιασδήποτε Τράπεζας (και ειδικότερα ενώπιον της Τράπεζας Πειραιώς) και να συνομολογεί μετ' αυτής στεγαστικά δάνεια (αγοράς, ανέγερσης, αποπεράτωσης) ή οποιασδήποτε άλλης φύσεως δάνεια μέχρι του ποσού των 5.000.000 ευρώ ....Να εγγράφει προσημείωση ή υποθήκη σε ακίνητα του και συγκεκριμένα σε όλα ή σε οποιαδήποτε από τα ακίνητα του.....ε) Να συστήνει ενέχυρο υπέρ της δανείστριας Τράπεζας Πειραιώς Α.Ε ή οιασδήποτε άλλης τράπεζας, μέχρι του ποσού των 2.000.000 ευρώ και να υπογράφει με τη δανείστρια τράπεζα τη σχετική σύμβαση ενεχύρου και να αποδεχθεί και να συνομολογήσει τους όρους αυτής......». Επίσης την ίδια ημέρα (ήτοι, την 23/2/2017) υπέγραψε το υπ' αριθ. ./23-2-2007 πληρεξούσιο, με το οποίο παρείχε ειδική εντολή σε έτερο δικηγόρο τον … «να συναινέσει στην εγγραφή προσημείωσης υποθήκης μέχρι του ποσού των 7.000.000 ευρώ, προς εμπράγματη εξασφάλιση απαιτήσεων της Τράπεζας Πειραιώς από χορήγηση δανείων μέχρι του ποσού των 5.000.000 ευρώ επί των επίδικων ακινήτων που αγόρασε από τον …. Πέραν τούτων, προέκυψε, ότι αμφότεροι οι εγκαλούντες (μέσα του έτους 2007, οπότε και επισκέφθηκαν εκ νέου την Πάτρα) , παρέλαβαν τα αντίγραφα των συμβολαίων αγοράς, τις συμβάσεις δανείου, τις εγγεγραμμένες προσημειώσεις, τις συμβάσεις ενεχύρασης, τις μισθωτικές συμβάσεις και τις συμβάσεις εκχώρησης των μισθωμάτων, εγκρίνοντας τις μέχρι τότε διενεργηθείσες ενέργειες (συναλλαγές) του δικηγόρου τους, …, χωρίς να αμφισβητήσουν ή να εκφράσουν οποιαδήποτε επιφύλαξη για τις ενέργειες του … . Μάλιστα, ο … μετά τη σύναψη των ανωτέρω συμβάσεων και την απόκτηση των επίδικων ακινήτων τον μήνα Μάρτιο του 2007, εκδήλωσε το ενδιαφέρον του (προς τον …) να συνεχίσει τις επενδύσεις ακινήτων στην Ελλάδα. Για τον λόγο αυτό τον μήνα Οκτώβριο του 2007, επισκέφθηκε στην Πάτρα τον …, ενώ με το από 20/12/2007 e-mail, που απέστειλε στον …, ζητούσε περαιτέρω πληροφορίες για διάφορα ακίνητα στην Λευκάδα (βλ. σχετικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου-έγγραφο 15 στα σχετικά έγγραφα που προσκόμισε ο …) .

 

Μεταξύ δε, των πληροφοριών που ζητούσε για τα ακίνητα που ενδιαφερόταν να αγοράσει στη Λευκάδα, ήταν οι τιμές πώλησης (εμπορικές αξίες) και τα έξοδα, που συμπεριλαμβάνονταν σε αυτήν, όπως ο φόρος μεταβίβασης ακινήτου, οι δικηγορικές αμοιβές, τα έξοδα της τράπεζας κ.λπ. Συνεπώς, η προαναφερόμενη συμπεριφορά του, ενώ δηλαδή είχε ήδη λάβει γνώση (από τα μέσα του έτους 2007) των δανειακών συμβάσεων και του συμβολαίου αγοράς των επίδικων ακινήτων (που υπέγραψε ως πληρεξούσιος του, ο …), δεν συνάδει με τις μετέπειτα (περίπου μετά από δύο έτη) καταγγελίες του, περί εξαπάτησης του από τους εγκαλούμενους και αμφισβήτηση της νομιμότητας και εγκυρότητας των τραπεζικών συναλλαγών. Άλλωστε, τίθεται και το εξής εύλογο ερώτημα: Για ποιο λόγο οι εγκαλούντες, εφόσον διατείνονται στην έγκληση τους, ότι η οικονομική τους κατάσταση δεν επέτρεπε την χορήγηση υψηλών δανείων, παρείχαν στον …, εντολή με τα ανωτέρω αναφερόμενα συμβολαιογραφικά πληρεξούσια να προβεί σε επενδύσεις ακινήτων με την σύναψη τραπεζικών δανείων ποσού 4.000.000 με 5.000.000 ευρώ έκαστος; Συνοψίζοντας, αναφέρουμε τα κάτωθι: Ειδικότερα ο … και η σύζυγος του, αγόρασαν τα επίδικα ακίνητα αντί τελικού συμφωνηθέντος τιμήματος συνολικού ποσού 2.805.055,33 ευρώ, αν και η εκτίμηση της Τράπεζας Πειραιώς για την αγοραία (εμπορική αξία) των ακινήτων κατά το χρόνο αγοράς ανήρχετο στο χρηματικό ποσό των 3.358.925 ευρώ (βλ. ανωτέρω σχετικές εκτιμήσεις μηχανικών), ο δε … αγόρασε τα επίδικα ακίνητα, αντί συνολικού συμφωνηθέντος τιμήματος ποσού 2.400.000 ευρώ, αν και η εκτίμηση της Τράπεζας Πειραιώς για την αγοραία αξία των ανωτέρω ακινήτων κατά το χρόνο αγοράς ήταν 3.234,163 ευρώ (βλ. την από 24/11/2006 έκθεση εκτίμησης ακινήτων του μηχανικού …). Συνεπώς οι εγκαλούντες προέβησαν στην αγορά των επίδικων ακινήτων σε κατώτερο από το εκτιμηθέν (ως εμπορική αξία) τίμημα. Πρέπει δε να ληφθούν υπ' όψιν και οι οικονομικές συνθήκες που επικρατούσαν στην ελληνική αγορά την επίδικη περίοδο (200.6-2.007), κατά την οποία ονομαστικές τιμές των ακινήτων είχαν παρουσιάσει σωρευτική αύξηση (υπερτίμηση των εμπορικών αξιών). Από όλα τα παραπάνω δεν συνάγεται ότι τελέστηκε από τους εγκαλούμενους (…) το αδίκημα της κακουργηματικής απάτης, από την οποία προκλήθηκε ζημία που υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ, σε βάρος των δύο (2) εγκαλούντων, καθόσον δεν ενυπάρχουν εν προκειμένω τα τρία στοιχεία που απαιτούνται για την πραγμάτωση του ως άνω αδικήματος, ήτοι παράσταση από τους εγκαλούμενους ψευδών γεγονότων ως αληθινών, παραπλάνηση των εγκαλούντων και πράξη που επιφέρει βλάβη σε ξένη περιουσία, λαμβάνοντας μάλιστα υπ' όψιν, ότι οι εγκαλούντες καμία ζημία δεν υπέστησαν, δεδομένου ότι, αφενός μεν ουδεμία επένδυση προσωπικών κεφαλαίων πραγματοποίησαν (για την αγορά των επίδικων ακινήτων) και αφετέρου διατηρούν μέχρι και σήμερα στην κυριότητα τους τα επίδικα ακίνητα. Σχετικά δε με τη ζημία (που ισχυρίζονται οι εγκαλούντες, ότι υπέστησαν) και η οποία συνίσταται στην επιβολή σε βάρος τους, από τις αρμόδιες φορολογικές αρχές, των αναλογούντων φόρων και προστίμων, λόγω της μη αναγραφής του πραγματικού τιμήματος στα συμβόλαια αγοράς (το οποίο έγινε κατ' εντολή τους προς αποφυγή πληρωμής του φόρου μεταβίβασης ακινήτου, που αντιστοιχούσε στην εμπορική αξία του ακινήτου), είναι οι νόμιμες συνέπειες της μη καταβολής των νομίμων φόρων στο Ελληνικό Δημόσιο, το οποίο προκάλεσαν οι ίδιοι οι εγκαλούντες με την υπ' αρίθμ. ./30-1-2009 καταγγελία τους προς την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών. Πέραν τούτων, οι αναφερόμενες καταγγελίες στο Υπουργείο Οικονομικών, η κατάθεση εγκλήσεων, αγωγών κ.λπ. (από τους εγκαλούντες), τοποθετούνται χρονικά δύο (2) περίπου έτη μετά την κατάρτιση των δανειακών συμβάσεων και αγοραπωλητηρίων συμβολαίων στην Ελλάδα (τέλη 2008 με αρχές του έτους 2009), όταν πλέον έχει ήδη ξεκινήσει η ύφεση και οικονομική κρίση σε παγκόσμιο επίπεδο (τα πρώτα σημάδια της οποίας εμφανίζονται στις ΗΠΑ το έτος 2007), με κύριο χαρακτηριστικό την κατακόρυφη πτώση των (εμπορικών) τιμών των ακινήτων σε ποσοστό μάλιστα 50 έως και 80%, η οποία οφείλεται κατά ένα μέρος και στην χρηματοπιστωτική κρίση με επίκεντρο την αγορά ακινήτων και τα δάνεια χαμηλής εξασφάλισης. Πιθανόν δε, οι εγκαλούντες, οι οποίοι διέθεταν και την κατάλληλη επαγγελματική εμπειρία στην Αμερική (μεσίτες ασφαλιστικών προϊόντων και ακινήτων), αντιλαμβανόμενοι, την επερχόμενη υποτίμηση των επενδύσεων τους σε ακίνητη περιουσία στην Ελλάδα και στην προσπάθεια τους να απεμπλακούν από την εκπλήρωση των υποχρεώσεων, που ανέλαβαν από τα ανωτέρω στεγαστικά δάνεια, αμφισβήτησαν την εγκυρότητα των τραπεζικών συναλλαγών που πραγματοποιήθηκαν από τους εγκαλούμενους. Σχετικά δε με την κατατεθείσα, από τον … και την σύζυγο του, ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, υπ'  αριθμ../2011 αγωγή (από αδικοπραξία) κατά: α) της Τράπεζας Πειραιώς, β) του … και γ) του … με αίτημα της αγωγής να υποχρεωθούν να τους καταβάλουν εις ολόκληρον έκαστος το ποσό των 2.157.304,67 ευρώ για την συνολική περιουσιακή ζημία που τους προκάλεσαν και το χρηματικό ποσό των 2.000.000 ευρώ ως χρηματική ικανοποίηση για την ηθική βλάβη που υπέστησαν, σημειώνουμε, ότι σύμφωνα με το υπ’ αριθμ. πρωτ. …/2020 πιστοποιητικό πορείας δικογράφων του Πρωτοδικείου Αθηνών (Τμήμα Πινακίων), η συζήτηση της εν λόγω υπόθεσης ματαιώθηκε την 1/12/2016 και ουδέποτε επανήλθε προς συζήτηση με επίδοση σχετικής κλήσης από τους ανωτέρω διαδίκους.

 

Σχετικά δε με την αποδιδομένη στον 1° εγκαλούμενο (δικηγόρο Πατρών) αξιόποινη πράξη της κακουργηματικής απιστίας , εκθέτουμε τα κάτωθι: Ο 1ος εγκαλούμενος-δικηγόρος Πατρών (…) κατά την επίδικη περίοδο προέβη σε όλες τις ανωτέρω αναφερόμενες πράξεις, ήτοι σύναψη συμβάσεων δανείων με την Τράπεζα Πειραιώς για την ολοκληρωτική χρηματοδότηση (μέσω δανείων) των ακινήτων, υπογραφή των συμβολαίων αγοραπωλησίας των ακινήτων με τις κατασκευαστικές εταιρείας του … με πίστωση του αναγραφόμενου τιμήματος και άμεση καταβολή του εκτός συμβολαίου τιμήματος από το ποσό δανείου που εκταμιεύθηκε την ίδια ημέρα που υπεγράφησαν τα συμβόλαια, σύναψη συμβάσεων ενεχύρασης καταθέσεων, σύναψη συμβάσεων εκχώρησης μισθωμάτων των επίδικων ακινήτων στην Τράπεζα Πειραιώς προς εξασφάλιση των δανείων, κατ' εντολή των εγκαλούντων, ως πληρεξούσιος τους και αποκλειστικά εντός των ορίων της πληρεξουσιότητας που του είχαν χορηγήσει οι ίδιοι, χωρίς καμία δυνατότητα πρωτοβουλίας του και λήψεως αποφάσεων κατά την κρίση του (βλ. ανωτέρω σχετικά συμβολαιογραφικά πληρεξούσια, δυνάμει των οποίων ενεργούσε νομικές πράξεις στα πλαίσια της αντιπροσώπευσης των εγκαλούντων). Ειδικότερα από την επισκόπηση των συμβολαιογραφικών πληρεξουσίων, στα οποία προσδιορίζονταν επακριβώς οι εξουσίες που χορηγούνταν (από τους εγκαλούντες) στον …  (και δη οι εντολές τους σχετικά με το ύψος του ποσού, που επιθυμούσαν να επενδύσουν σε ακίνητα στην Ελλάδα και το χρηματικό όριο των συμβάσεων δανείων, που θα κατήρτιζε με την Τράπεζα Πειραιώς), προκύπτει, ότι ο 1ος εγκαλούμενος ενήργησε εντός των ορίων της δοθείσας από τους εγκαλούντες πληρεξουσιότητας. Επομένως, εν προκειμένω, ο … υπό την ιδιότητα του ως διαχειριστής, δεν προέβη σε κατάχρηση της διαχειριστικής (αντιπροσωπευτικής) του εξουσίας προς τα έξω και συνεπώς δεν πραγματώνεται η αντικειμενική υπόσταση του άρθρου 390 Π.Κ. Τέλος, ως προς την αποδιδόμενη από τους εγκαλούντες πράξη της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, εκθέτουμε τα εξής: Καταγγέλλουν στην έγκληση τους, ότι κατετέθησαν σημαντικά ποσά από άγνωστα πρόσωπα σε προθεσμιακούς τους λογαριασμούς, που ανοίχθηκαν (παρανόμως) από τον …, οι οποίοι εν συνεχεία ενεχυριάσθηκαν υπέρ της δανείστριας τράπεζας, για εξασφάλιση του δανείου, με αποκλειστικό σκοπό (σύμφωνα με τους εγκαλούντες) να νομιμοποιήσουν (αμφότεροι οι εγκαλούμενοι) παρανόμως χρήμα από εγκληματικές δραστηριότητες, τουλάχιστον ισόποσο με το ποσό που κατετέθη στους αναφερθέντες τραπεζικούς λογαριασμούς προθεσμιακών καταθέσεων, που ενεχυράσθηκαν. Όπως αναφέρθηκε αναλυτικά και ανωτέρω, τα ποσά αυτά συμφωνήθηκε μεταξύ των αντισυμβαλλομένων μερών να κατατεθούν από τον …, προκειμένου να μην επιβαρυνθούν οι εγκαλούντες με την τότε ασύμφορη ισοτιμία ευρώ-δολαρίου, εν συνεχεία δε (συμφωνήθηκε) να επιστραφούν τα χρήματα αυτά στον …, ως μέρος του εκτός του συμβολαίου τιμήματος, που του καταβλήθηκε από την πώληση των επίδικων ακινήτων. Συνεπώς, δεν στοιχειοθετείται η αξιόποινη πράξη της παράνομης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, καθ' όσον τα χρήματα αυτά προήλθαν από την ατομική του περιουσία (δραστηριοποιείται στην κατασκευή και διαχείριση ακινήτων από το έτος 1981 με ευρύ κύκλο εργασιών στη Δυτική Ελλάδα , επεκτείνοντας τη επιχειρηματική του δραστηριότητα στη Βουλγαρία, Ρουμανία, Λονδίνο, κ.λπ. μέτοχος σε μεγάλες ανώνυμες κατασκευαστικές εταιρείες), την οποία έχει αποκτήσει από την πολυετή νόμιμη επιχειρηματική του δραστηριότητα.

 

Όσον αφορά τον φορολογικό έλεγχο, αναφέρουμε τα εξής: Οι νυν εγκαλούντες, προέβησαν στην υποβολή της υπ'αριθμ. πρωτ. ./30-1-2009 αναφοράς-καταγγελίας προς την Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων (ΥΠ.EE) του Υπουργείου Οικονομικών, ζητώντας (σύμφωνα με την καταγγελία τους) την εξιχνίαση της υπόθεσης, προκειμένου να αποκαλυφθεί η σε βάρος τους απάτη και να απεμπλακούν από τα οικονομικά βάρη, τα οποία είχαν επωμιστεί εν αγνοία τους. Κατόπιν τούτων, η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων και οι αρμόδιες κατά τόπο Δ.Ο.Υ στα πλαίσια των καθηκόντων τους, διενήργησαν έλεγχο στις εταιρείες «. ΑΤΕΔΑ» και «. ΑΤΕΔΑ» (συμφερόντων του …-πωλητού). Από τις λογιστικές εγγραφές στα βιβλία των ελεγχόμενων εταιρειών, προέκυψε, ότι τα προαναφερόμενα συμβόλαια μεταβίβασης ακινήτων συντάχθηκαν ανακριβώς ως προς το πραγματικό τίμημα και δη στα λογιστικά βιβλία καταχωρήθηκαν οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων (που αναγράφονταν στα συμβόλαια) και όχι το πραγματικό τίμημα που έλαβε ο εργολάβος. Για τον λόγο αυτό συντάχθηκαν εκθέσεις ελέγχου αναφορικά με τις ανωτέρω πωλήτριες εταιρείες και καταλογίστηκαν παραβάσεις για σύνταξη και καταχώριση ανακριβών συμβολαίων (βλ. το υπ'αριθμ. πρωτ. ./25/15-3-2010 δελτίο πληροφοριών της Υπηρεσίας Ειδικών Ελέγχων του Υπουργείου Οικονομικών απευθυνόμενο προς την .' Δ.Ο.Υ Πατρών. Περαιτέρω για την πιο πάνω διαφορά που προέκυψε, καταλογίσθηκε και εις βάρος των νυν εγκαλούντων (αγοραστών) συμπληρωματικός φόρος μεταβίβασης με τον υπολογισμό της επιπλέον αξίας (αξία ελέγχου) κάθε οριζόντιας ιδιοκτησίας καθώς και κάθε ανοιχτής ή κλειστής θέσης στάθμευσης επιμεριστικά ανάλογα με την συνολική αξία σε σχέση με την συνολική αξία του ελέγχου (βλ. την υπ' αριθμ. ./2011 έκθεση ελέγχου του φόρου μεταβίβασης ακινήτου της Γ'Δ.Ο.Υ Πατρών).

 

Κατ' ακολουθία των ανωτέρω η υπό κρίση έγκληση θα πρέπει ν' απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 51 παρ. 3 ΚΠΔ, καθ’ όσον δεν προέκυψαν επαρκείς ενδείξεις ενοχής εις βάρος των εγκαλουμένων (…) για τις αξιόποινες πράξεις α) της απιστίας τελεσθείσας κατ’ εξακολούθηση, η περιουσιακή ζημία εκ της οποίας υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 26°, 27 παρ.1α, 98, 390 παρ.1 εδ.β-α του Ποινικού Κώδικα), β) της απάτης τελεσθείσας κατ' εξακολούθηση, το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία εκ της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 98 και 386 παρ.1β-α του Ποινικού Κώδικα), γ) της ηθικής αυτουργίας στην κακουργηματική απάτη (άρθρα 47 παρ.1 και 386 εδ.β-α του Π.Κ) και δ) της παράνομης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (άρθρο 39 του Ν.4557/2018), που φέρονται ως τελεσθείσες από στην Πάτρα κατά το χρονικό διάστημα από Ιούνιο του 2006 μέχρι και τέλη του έτους 2007. Περαιτέρω, δεν θα πρέπει να επιβληθούν τα δικαστικά έξοδα σε βάρος των εγκαλούντων, διότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 580 παρ. 4 ΚΠΔ.

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

 

1) ΑΠΟΡΡΙΠΤΟΥΜΕ ως ουσία αβάσιμη την με ημερομηνία 23/9/2010 έγκληση , που κατετέθη στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών και διαβιβάστηκε στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Πατρών λόγω τοπικής αρμοδιότητας (λαμβάνοντας ABM: .) των: 1) …, κατοίκου Κάμπελ Καλιφόρνιας ΗΠΑ (οδός …) και 2) …, κατοίκου Σαν Χοσέ Καλιφόρνιας ΗΠΑ (οδός …) κατά των: 1) … (δικηγόρου Πατρών κατά την επίδικη περίοδο-ήδη δικηγόρου Αθηνών), κατοίκου Αθηνών (οδός .) και 2) …, κατοίκου Λονδίνου Ηνωμένου Βασιλείου (…) για τις αξιόποινες πράξεις: α) της απιστίας τελεσθείσας κατ' εξακολούθηση, η περιουσιακή ζημία εκ της οποίας υπερβαίνει το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 26α, 27 παρ.10, 98, 390 παρ.1 εδ.β-α του Ποινικού Κώδικα), β) της απάτης τελεσθείσας κατ' εξακολούθηση, το συνολικό όφελος και η συνολική ζημία εκ της οποίας υπερβαίνουν το ποσό των 120.000 ευρώ (άρθρα 98 και 386 παρ.1β-α του Ποινικού Κώδικα), γ) της ηθικής αυτουργίας στην κακουργηματική απάτη (άρθρα 47 παρ.1 και 386 εδ.β-α του Π.Κ) και δ) της παράνομης νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες (άρθρο 39 του Ν.4557/2018), που φέρονται ως τελεσθείσες από στην Πάτρα κατά το χρονικό διάστημα από Ιούνιο του 2006 μέχρι και τέλη του έτους 2007.

 

2) ΔΕΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΥΜΕ τα δικαστικά έξοδα σε βάρος των εγκαλούντων.

Σημειώνουμε ότι οι εγκαλούντες, έχουν δικαίωμα να προσφύγουν κατά της παρούσης διατάξεως, στον κ. Εισαγγελέα Εφετών Πατρών μέσα σε προθεσμία δεκαπέντε (15) ημερών από την επίδοση  της .

 

 

Πάτρα, 3/7/2020

 

Η Εισαγγελέας

 

Βασιλική Δημοπούλου

Αντεισαγγελέας Πρωτοδικών